Τι σημαίνει η υποτίμηση του νομίσματος της Κίνας κατά 2%;

Αιφνιδίασε  τις αγορές η Κίνα, καθώς υποτίμησε το γουάν κατά 2%, προκαλώντας κραδασμούς στα νομίσματα των εμπορικών της εταίρων, αλλά και υποψίες ότι η δεύτερη οικονομία στον κόσμο εγκαινιάζει νέο γύρο νομισματικού πολέμου.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη υποτίμηση του γουάν από το 1994 και τη σύνδεση του με το δολάριο και αποφασίζεται σε μια στιγμή που η
κινεζική οικονομία επιβραδύνεται ραγδαία, ενώ παράλληλα το Πεκίνο ασκεί πιέσεις για να ενταχθεί το νόμισμα στο καλάθι διεθνών νομισμάτων του ΔΝΤ.
Το Πεκίνο θέλει το γουάν να γινει μέρος του συστήματος ως μια επιβεβαίωση του κύρους της Κίνας στην παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση.

 Δίνει, έτσι, λαβή για πληθώρα υποθέσεων γύρω από τις προθέσεις της κινεζικής ηγεσίας και ερωτήματα για το ποιες θα είναι οι παρενέργειες της υποτίμησης σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο και ποια θα είναι η αντίδραση της Ουάσιγκτον.

Αμεσος ήταν ο αντίκτυπος στα νομίσματα της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Σιγκαπούρης, τους στενούς εμπορικούς εταίρους του Πεκίνου, που υποχώρησαν κατά τουλάχιστον 1%, καθώς επικράτησε η φημολογία ότι θα προχωρήσουν σε ανταγωνιστικές υποτιμήσεις.
 Κι ενώ πολλοί οικονομικοί αναλυτές επιμένουν πως η κίνηση σχετίζεται περισσότερο με τη φιλοδοξία της Κίνας να ενταχθεί το γουάν στο καλάθι του ΔΝΤ, η αντίδραση των χρηματιστηρίων καταδεικνύει πως οι αγορές την ερμηνεύουν ως προσπάθεια για τόνωση των κινεζικών εξαγωγών: υποχώρησαν οι μετοχές των κινεζικών αεροπορικών εταιρειών αντανακλώντας τον αντίκτυπο από τα ακριβότερα καύσιμα, ενώ αντιθέτως σημείωσαν κέρδη οι μετοχές των εξαγωγικών επιχειρήσεων.

Η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας χαρακτήρισε την κίνησή της «μια εφάπαξ υποτίμηση», αλλά πολλοί οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι σηματοδοτεί αλλαγή στάσης από την πολιτική του ισχυρού γουάν, που είχε υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια το Πεκίνο, όταν στόχευε στην τόνωση της εγχώριας κατανάλωσης.
Οπως, άλλωστε, σχολίασε σχετικά ο Πάτρικ Τσόβανεκ, της αμερικανικής Silvercrest Asset Management, η Κίνα χρειάζεται το ισχυρό γουάν για να αλλάξει οικονομικό μοντέλο, να στραφεί στην εγχώρια κατανάλωση και να απαγκιστρωθεί από τη φθηνή μεταποίηση, ενώ «ο κόσμος περιμένει από την Κίνα να αυξήσει τη ζήτηση όχι την προσφορά». Εχουν, πάντως, προηγηθεί το Σαββατοκύριακο τα τελευταία στοιχεία που φέρουν τις κινεζικές εξαγωγές μειωμένες κατά 8,3% τον Ιούλιο, εξαιτίας κάμψης της ζήτησης από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, ενώ οι τιμές παραγωγού καταγράφουν το τέταρτο έτος υποχώρησης.

Πολλοί οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν πως το ασθενέστερο γουάν δεν πρόκειται να θεραπεύσει όλα τα προβλήματα των κινεζικών εξαγωγικών επιχειρήσεων, που πλήττονται και από την αύξηση του κόστους των εργατικών χεριών, αλλά θα αποτρέψει τον αποπληθωρισμό, καθώς θα οδηγήσει σε ανατίμηση των πρώτων υλών και των καυσίμων.
Μερίδα αναλυτών εκτιμά πως η υποτίμηση του γουάν προλειαίνει το έδαφος για την ένταξή του στο καλάθι νομισμάτων του ΔΝΤ, το οποίο, ωστόσο, λιγότερο από μία εβδομάδα πριν εξέφρασε επιφυλάξεις επί του θέματος υπογραμμίζοντας ότι το κινεζικό νόμισμα δεν πληροί το κριτήριο της ελεύθερης χρήσης και διακύμανσής του στις αγορές.
Επικρατεί, άλλωστε, προβληματισμός για το ποια θα είναι η αντίδραση της Ουάσιγκτον, που, στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας, ασκούσε πιέσεις στο Πεκίνο για να επιτρέψει την ανατίμηση του νομίσματος κατηγορώντας την κινεζική ηγεσία για χειραγώγηση του νομίσματος, με σκοπό την αθέμιτη ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών της.

απο τη kathimerini.gr