Στο θέατρο του παραλόγου που βιώνουμε, οι «θεατρίνοι» κάνουν αυτό που γνωρίζουν πολύ καλά. Αυτό για το οποίο έχουν εκπαιδευτεί. Παρουσιάζουν την αλήθεια ως ψέμα και το ψέμα ως αλήθεια.
Μα το μέλλον δεν μπορεί να κτισθεί σε ψευδεπίγραφες θεατρικές παραστάσεις. Αυτή που βιώνουμε σήμερα θα καταρρεύσει με πάταγο συμπαρασύροντας μαζί εμπνευστές και θεατρίνους.
Εάν δεν θέλουμε σ’ αυτή τη δίνη να συμπαρασυρθούμε και εμείς -κομπάρσοι ή θεατές- θα πρέπει να ειπωθούν αλήθειες. Πάνω στο ψέμα τίποτα και ποτέ δεν θεμελιώθηκε με επιτυχία. Διαχρονικά όσοι το επιχείρησαν όχι μόνο διαψεύστηκαν από τις εξελίξεις, αλλά το πλήρωσαν ακριβά.
Αλήθειες λοιπόν! Ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα των όσων διαδραματίζονται σήμερα στην Ευρώπη, κομμάτι αναπόσπαστο της οποίας είμαστε και εμείς;
Δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιο οικονομικό πρόβλημα τεχνοκρατικού χαρακτήρα. Είναι εντελώς εσφαλμένη η θεώρηση του ζητήματος πάνω σε αυτή τη βάση. Χρησιμοποιούμε ένα μέρος της αλήθειας για να κατασκευάσουμε το ψέμα.
Οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος αναλυτής ΔΕΝ δύναται να αποδώσει την κρίση στις μακροοικονομικές συνθήκες της Ευρωζώνης. Γιατί το εκτιμώμενο δημοσιονομικό έλλειμμα της Ευρωζώνης προσεγγίζει το 4,7% το 2011, έναντι 9,5% στο Ηνωμένο Βασίλειο, 10% στις Ηνωμένες Πολιτείες και 9,6% στην Ιαπωνία.
Γιατί ο λόγος δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ προσεγγίζει το 87% στην Ευρωζώνη το 2011, έναντι 84% στο Ηνωμένο Βασίλειο, 98,3% στις Ηνωμένες Πολιτείες και 236% στην Ιαπωνία,την αντίστοιχη περίοδο.
Γιατί η Ευρωζώνη διατηρεί πλεονασματικό εξωτερικό εμπορικό ισοζύγιο, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία, που το αντίστοιχο ισοζύγιό τους είναι ελλειμματικό.
Γιατί το εξωτερικό χρέος της Ευρωζώνης το πρώτο τρίμηνο του 2011 ήταν 1,6 φορές του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, έναντι 1,4 φορές των Ηνωμένων Πολιτειών και έναντι …5,75 φορές της Μεγάλης Βρετανίας.
Με απλά λόγια η δημοσιονομική κατάσταση της Ευρωζώνης εμφανίζεται σήμερα στο σύνολό της καλύτερη των άλλων μεγάλων χωρών και παρά ταύτα είναι…. η μόνη που αντιμετωπίζει ταυτόχρονη δημοσιονομική, οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι σήμερα αυτό που βιώνουμε είναι ένα βαθύτατα πολιτικό πρόβλημα , το οποίο φυσικά έχει σοβαρότατες οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους.
Πολιτικό πρόβλημα συνοχής της Ευρώπης. Στο όνομα του -υπαρκτού- προβλήματος ανταγωνισμού με τις αναπτυσσόμενες χώρες και ειδικά με την Κίνα,προωθούνται λύσεις που συντρίβουν το μεταπολεμικό οικοδόμημα της Ευρώπης. Κοινωνικό κράτος και εργασιακές σχέσεις ανατινάζονται, με οδηγούς κυβερνήσεις εργαστηρίων οι οποίες φυσικά δεν διαθέτουν οποιοδήποτε ψήγμα νομιμότητας σε ότι αφορά την λαϊκή βούληση.
Ξεκινάμε λοιπόν από την ψευδεπίγραφη-στις διαστάσεις που παρουσιάζεται- οικονομική κρίση της Ευρωζώνης, ξεπερνώντας και αποκρύπτοντας το πολιτικό πρόβλημα και καταλήγουμε στην σταδιακή και συνεχώς επιταχυνόμενη κατάργηση της Δημοκρατίας.
Όχι μόνο σε ότι αφορά την λαϊκή βούληση και την νομιμότητα προσφάτων αποφάσεων μέσα στο 2011, αλλά και θέματα που αφορούν και αυτά ακόμη τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Παραδείγματος χάριν το θέμα των ΑμεΑ . Υπάρχει οργανωμένο -σε πειραματική φάση-σχέδιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο (θα μου δοθεί η ευκαιρία να το αναπτύξω σε κάποιο μεθεπόμενο άρθρο μου,παραθέτοντας πλήρη στοιχεία, αποφάσεις και αριθμούς) που στην ουσία οδηγεί στον βιολογικό θάνατο κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας.
Στην χώρα μας έλαβε την ονομασία ΚΕΒΑ (Κανονισμός Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας). Σε άλλες χώρες κάποια άλλη ονομασία. Δεν έχει άλλωστε καμία σημασία η ονομασία τους. Σημασία έχει ότι λειτουργούν, στην πράξη, ως … θάλαμος αερίων με το δολοφονικό αέριο Κυκλώνας Β που χρησιμοποιούσαν οι Ναζιστές. Σήμερα αυτό το δολοφονικό αέριο απλά το ονομάζουν ΚΕΒΑ ή κάπως αλλιώς. Το αποτέλεσμα όμως και των δύο είναι ο θάνατος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, τους οποίους κάποιοι ,τότε, θεωρούσαν ως μιάσματα και σήμερα τους θεωρούν ως…. δημοσιονομικά βαρίδια.
Στα κρεματόρια του Άουσβιτς οδηγούντο τότε (μεταξύ άλλων) οι ανίκανοι για εργασία. Σήμερα στα ίδια κρεματόρια (με διαφορετική ονομασία) οδηγούνται οι ίδιοι άνθρωποι, που λόγω της αναπηρίας τους δεν μπορούν να εργασθούν όπως οι υπόλοιποι συνάνθρωποι τους..Για άλλη μια φορά ….η Ιστορία κύκλους κάνει!
Όποιος λοιπόν δεν αντιλαμβάνεται ότι η οικονομική κρίση της Ευρωζώνης (στα μεγέθη που αυτή αποδίδεται καθιστώντας την ψευδεπίγραφη) υποκρύπτει πολιτικό πρόβλημα και ζήτημα Δημοκρατίας στην Ευρώπη , πολύ φοβούμαι ότι θα συμπαρασυρθεί στην καταστροφική της δίνη.
Το έτος 2012, που ξεπροβάλει σε λίγες ώρες, μπορεί -και πρέπει- να μεταφέρει … 2012 λόγους αναθεώρησης αυτών των λανθασμένων πολιτικών, που οδηγούν στον όλεθρο τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και στην καταστροφή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Οι πολιτικοί και οι πολιτικές δυνάμεις που έδρασαν την διετία 2010-11 στο ευρωπαϊκό έδαφος είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ στην εξαφάνισή τους. Οι ευρωπαϊκοί λαοί -άλλοι λίγο και άλλοι πολύ- βρίσκονται υπό συνθήκες απασφάλισης της κοινωνικής περόνης.
Οι νέοι πολιτικοί και οι πολιτικές δυνάμεις που θα κληθούν να αναλάβουν το τιμόνι των ευρωπαϊκών χωρών ,θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν ώς κοινό μέσο πλοήγησης και επιβίωσης, προστατεύοντας όχι μόνο τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, αλλά την ίδια την Δημοκρατία.
Το ζητούμενο αυτή την δεδομένη χρονική στιγμή ΔΕΝ είναι η πριμοδότηση εκφυλιστικών «πράξεων οργής», αλλά η μετατροπή της «οργής του κόσμου» σε διαχειρίσιμο πολιτικό λόγο με συγκεκριμένα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑΤΑ!
Θα πρέπει να δώσουν στους λαούς, όχι ένα αλλά … 2012 λόγους Ελπίδας!
πηγη:politis-gr.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου