Δύσκολοι καιροί για τις επιχειρήσεις διεθνώς και πολύ περισσότερο γι’ αυτές που λειτουργούν στη χώρα μας. Οι οποίες από την μια πλευρά, αντιμετωπίζουν ένα απίστευτο φορολογικό καθεστώς που μεταβάλλεται διαρκώς - όχι μόνο από τις κυβερνήσεις που αλλάζουν αλλά και στη διάρκεια της θητείας της ίδιας κυβέρνησης - και από την άλλη, αντιμετωπίζουν σήμερα τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας από τις κλειστές κάνουλες των τραπεζών, τα υψηλά επιτόκια και την σκληρή στάση τους στη χρηματοδότηση. Μοιάζει σα να θέλουν, από κοινού με την κυβέρνηση, να αφανίσουν τις επιχειρήσεις από προσώπου ελληνικής γης. Κατά συνέπεια, οι κρίσεις στη δική μας περίπτωση, είναι εδώ μάλλον για να μείνουν. Πέραν, πάντως, της όποιας κυβερνητικής πολιτικής και τραπεζικής χρηματοδότησης, το βέβαιο είναι ότι τα πράγματα είναι δύσκολα για όλους, και πολύ περισσότερο για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες χρειάζονται τούτη τη στιγμή να επιστρατεύσουν όσο κουράγιο και αποφασιστικότητα τους έχει απομείνει και να παλέψουν για να παραμείνουν στο παιχνίδι.
Κρίσεις μπορεί να έρθουν σε οποιαδήποτε μορφή ή μέγεθος, από τις εθνικές κρίσεις, που επηρεάζουν κάθε είδους οργανισμό, μέχρι συγκεκριμένες κλαδικές κρίσεις, όπως αυτή που πλήττει σήμερα την αυτοκινητοβιομηχανία ή τη διαφήμιση στην Ελλάδα. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τη μορφή, όπως επισημαίνει ο ειδικός στην αντιμετώπιση κρίσεων Mark Nowlan, υπάρχει τρόπος διαχείρισης μιας κρίσης που μπορεί να έχει μακροχρόνια επίδραση σε μια επιχείρηση. Και ο τρόπος αυτός, δεν είναι άλλος, από τον προγραμματισμό. Όσο απλοϊκό και αν ακούγεται δεν είναι, διότι όπως λέει και η λαϊκή σοφία «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν».
Τι είναι αυτό λοιπόν που μπορεί να κάνει σήμερα μια επιχείρηση για να διαχειριστεί αποτελεσματικά την κρίση, που δεν είναι πάντα προβλέψιμη; Στην πραγματικότητα μπορούν να προβλεφθούν πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε. Λίγη σύνεση και προγραμματισμός, μπορούν να κάνουν ακόμα και τη χειρότερη κρίση να φαίνεται πιο διαχειρίσιμη και να βελτιώσει τις πιθανότητες επιτυχούς ανάκαμψης. Το κλειδί είναι η διατήρηση του ελέγχου.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι όταν τα πράγματα είναι ρόδινα στην αγορά, το θεωρούμε δεδομένο και δεν μπαίνουμε στον κόπο να εκπονήσουμε ένα σχέδιο που θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε μια ενδεχόμενη κρίση αργότερα. Άρα, ένα απαραίτητο πρώτο βήμα, είναι ο προ – σχεδιασμός (preplanning), όπως δηλώνει ο Mark Nowlan.
Ξεκινήστε, δημιουργώντας μια ομάδα αντιμετώπισης κρίσεων. Εάν πρόκειται για μεγάλη επιχείρηση, η ομάδα αυτή θα πρέπει να αποτελείται από ανώτερα διευθυντικά στελέχη, νομικούς και συμβούλους επικοινωνίας. Για τις μικρότερες επιχειρήσεις, η «ομάδα» μπορεί απλώς να αποτελείται από εσάς και ένα σύμβουλο δημοσίων σχέσεων καθώς και έναν εξωτερικό νομικό σύμβουλο ο οποίος θα μπορεί να είναι διαθέσιμος όταν χρειαστεί. Η ομάδα αυτή θα είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία, εκτέλεση και διαχείριση ενός σχεδίου αντιμετώπισης της κρίσης όσο αυτή εξελίσσεται. Ο σχεδιασμός και κάθε εσωτερική ή εξωτερική επικοινωνία πρέπει να υπαγορεύονται από την ομάδα αυτή. Κανείς, εκτός της ομάδας αυτής, δεν θα πρέπει να παίρνει αποφάσεις που σχετίζονται με την κρίση, ή να μιλά για λογαριασμό της επιχείρησης. Η δημιουργία μιας ενοποιημένης εσωτερικής ομάδας, είναι απαραίτητη για τη διατήρηση του ελέγχου, ο οποίος αν χαθεί δυσκολεύει περισσότερο την κατάσταση.
Εξίσου σημαντικό για μια επιχείρηση που αντιμετωπίζει κρίση είναι να εκπέμπει συνεπή μηνύματα. Ενώ είναι δύσκολο να προβλεφθεί πώς θα ανταποκριθεί κάποιος σε μια κρίση που δεν έχει ακόμη συμβεί, είναι δυνατόν να προβλεφθούν δυνητικές κρίσεις βάσει του κλάδου στον οποίο ανήκει μια επιχείρηση. Επικεντρωθείτε σε γνωστά θέματα που θα μπορούσαν να προκαλέσει κρίση στην επιχείρηση ή τον οργανισμό σας και δημιουργήστε σενάρια για οκτώ έως 10 ενδεχόμενες κρίσεις. Χαρτογραφήστε τα σενάρια αυτά με συγκεκριμένες δράσεις και μηνύματα και προσδιορίστε τα πρόσωπα στην ομάδα που θα αναλάβουν την υπευθυνότητα και την εκτέλεση κάθε βήματος που έχει προβλεφθεί. Και κυρίως, προετοιμάστε ερωτήσεις και απαντήσεις που μπορεί να φαίνονται δύσκολες και να μη θέλετε να τις αντιμετωπίσετε, αλλά είναι αναγκαίο να είστε σε ετοιμότητα αν χρειαστεί.
Τέλος, ετοιμάστε έναν κατάλογο επικοινωνίας με επενδυτές, δημοσιογράφους, πελάτες, συνεργάτες, συμβούλους, υπαλλήλους, τρίτους εμπειρογνώμονες, τοπικές αρχές και οποιονδήποτε άλλο με τον οποίο θα πρέπει να επικοινωνείτε κατά τη διάρκεια μιας κρίσης. Έχετε αυτή τη λίστα σε μια εύκολα προσβάσιμη βάση δεδομένων, μαζί με τα στοιχεία επικοινωνίας των μελών της ομάδας αντιμετώπισης κρίσεων.
Εν κατακλείδι, όταν έρχεται η κρίση το πιο σημαντικό είναι να την αντιμετωπίσουμε και να παραδεχτούμε πρωτίστως ότι έχουμε πρόβλημα. Η φυγή είναι μια φυσική αντίδραση όσο διαρκεί ο κίνδυνος, αλλά είναι συνήθως μοιραία. Αγνοώντας ένα πρόβλημα το μόνο που επιτυγχάνουμε είναι να το πυροδοτούμε και να αυξάνουμε τις πιθανότητες να εκραγεί στο τέλος. Δεν έχει σημασία το μέγεθος και η έκταση της κρίσης, αλλά η άμεση και ταχεία αντίδραση σε αυτή.
Το δεύτερο εξίσου σημαντικό είναι η διαχείριση των Μέσων (Media).Για την πλειοψηφία των εταιρειών που έχουν αντιμετωπίσει μια κρίση, αυτό που τους προκαλεί μεγαλύτερο άγχος και αγωνία από την ίδια την κρίση είναι η ενασχόληση του Τύπου με αυτή. Αν αντιμετωπίσετε μια κρίση τα Μέσα Ενημέρωσης θα σας επιτεθούν ξαφνικά. Έτσι είναι καλύτερο να είστε έτοιμοι με μια αποτελεσματική επικοινωνία ή, ακόμα καλύτερα, να δρομολογήσετε μια επιθετική επικοινωνιακή στρατηγική, που θα σας επιτρέψει να πάρετε εσείς τον έλεγχο του μηνύματος που θα μεταδοθεί.
Πολλές επιχειρήσεις κρύβονται πίσω από δηλώσεις του τύπου «ουδέν σχόλιον». Ενστικτωδώς αυτό μπορεί να φαίνεται σωστό, αλλά η στιγμή της κρίσης δεν είναι κατάλληλη για στρουθοκαμηλισμούς.
Ενώ όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν εγγύηση για τις επιχειρήσεις, ότι θα ξεπεράσουν μια κρίση αλώβητες, διασφαλίζουν, ωστόσο, τη διαχείρισή της, κατά τρόπο που θα τις ωφελήσει μακροχρόνια. Ο σωστός χειρισμός μιας κρίσης μπορεί να ενδυναμώσει την επιχείρησή σας και να τη βοηθήσει να έχει θετική εξέλιξη.
πηγη:Πάνος Τσαγκαράκης
ptsagarakis@reporter.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου