Ο Πέρο Ταφούρ ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη το 1437 και έμεινε αρκετές εβδομάδες εκεί, παρατηρώντας και καταγράφοντας. Η Άλωση θα γινόταν δεκαπέντε χρόνια αργότερα, αλλά η πτώση
είχε ήδη αρχίσει: οικονομική κατάρρευση, πληθυσμιακή αποψίλωση, διαμάχες με τους Λατίνους και ένας Αυτοκράτορας που ζούσε περισσότερο με ελπίδες παρά με εξουσία.Ο Ισπανός έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και παρατήρησε ότι η πύλη του παλατιού φυλασσόταν με ελάχιστους στρατιώτες. Περιγράφει την πόλη ως ερειπωμένη, με τους περισσότερους κατοίκους να έχουν φύγει, και τον ίδιο τον Αυτοκράτορα να προσπαθεί να πείσει τους ευγενείς να τον στηρίξουν.
Μέσα στο Παλάτι, ο Ταφούρ είδε την Αυτοκράτειρα, τη μητέρα του Αυτοκράτορα και τους τελευταίους πρίγκιπες. Τον έβαλαν σε μια αίθουσα με θρόνο και λιοντάρια χαραγμένα στο πάτωμα, ενώ του ζήτησαν να περιμένει μια ώρα για να προετοιμαστούν. Όταν μπήκε, είπε την ιστορία της καταγωγής του και μίλησε για τις ισπανικές ρίζες του. Ο Αυτοκράτορας χάρηκε, τον καλωσόρισε θερμά και του χάρισε τόξο και βέλη — «που ακόμα τα κρατώ», έγραψε.
Ο ίδιος εξηγεί ότι τότε στην Πόλη ο κόσμος ζούσε με το φόβο των Τούρκων, αλλά πιο πολύ με τον φόβο των Βενετών και των Γενουατών, που πάλευαν για εξουσία. Οι μισές εκκλησίες είχαν εγκαταλειφθεί. Οι υπόλοιπες λειτουργούσαν με δυσκολία. Η Αγιά Σοφιά στεκόταν ακόμα, αλλά η λάμψη της δεν μπορούσε να σώσει την παρακμή γύρω της.
Στο ίδιο ταξίδι, ο Ταφούρ πέρασε και από τη Ρόδο, όπου οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη τον κλείδωσαν σε μια αίθουσα με επτά σταυροφόρους και ιερείς για να εκλέξουν τον νέο Μεγάλο Μάγιστρο. Τον έβαλαν να ορκιστεί στα λείψανα, τον τάισαν, τον φίλεψαν και τον έβαλαν μάρτυρα σε ένα από τα πιο μυστικά τελετουργικά του 15ου αιώνα.
Όταν τελείωσε το ταξίδι του, επέστρεψε στην Ισπανία και έγραψε τα πάντα στο έργο του “Andanças e viajes de Pero Tafur”, ένα από τα σημαντικότερα περιηγητικά έργα της ευρωπαϊκής Αναγέννησης. Οι αναφορές του για τη Ρόδο, τη Χίο, την Τένεδο, και κυρίως την Κωνσταντινούπολη, είναι ανεκτίμητη πηγή για την ύστερη Βυζαντινή ιστορία.
Ήταν ίσως ο τελευταίος ξένος που είδε την Πόλη με τα μάτια ενός ταξιδιώτη. Όχι σαν κατακτητής. Ούτε σαν σωτήρας. Αλλά σαν παρατηρητής που ήξερε ότι κάτι τεράστιο πλησίαζε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου