Μια διαφορά στις δυο τοποθετήσεις, εκείνης του Πρωθυπουργού και αυτής
του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι ότι η κυβέρνηση
βλέπει τις φορολογικές ελαφρύνσεις κυρίως ως μέτρα ελάφρυνσης του
φορολογικού βάρους και κατ' επέκταση της ενεργούς ζήτησης.
Η αντιπολίτευση τους προσδίδει και ένα πρόσθετο ρόλο, αυτόν δηλαδή της υποβοήθησης της
ανάπτυξης μέσω της δημιουργίας κινήτρων δημιουργικής και επιχειρηματικής δραστηριοποίησης.
Ενώ δηλαδή το πακέτο της συμπολίτευσης έχει εγκλωβιστεί σε μία δημοσιονομική λογική, το πακέτο της αντιπολίτευσης στοχεύει να κινητοποιήσει συνολικά την οικονομική δραστηριότητα, δημιουργώντας κίνητρα σε ατομικό και επιχειρηματικό επίπεδο.
Εξάλλου και η κοινωνία ολόκληρη προσβλέπει πλέον στον περιορισμό του Δημόσιου τομέα και την δραστηριοποίηση του ιδιωτικού τομέα.
Μία ακόμη παρατήρηση αφορά στην αναγνώριση της παρούσας δημοσιονομικής κατάστασης.
Ο εγκλωβισμός στο μαξιλάρι του Δημοσίου δεν αποτελεί ένα ασφαλές καταφύγιο αλλά στην πραγματικότητα εγκυμονεί κινδύνους για το Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Έτσι οι μη δημοσιονομικές διαρθρωτικές μεταβολές εισέρχονται στην εικόνα για την μονιμότερη μείωση του κόστους χρηματοδότησης.
Η αναγνώριση της σπουδαιότητας της ρευστότητας ως περιοριστικού παράγοντα της ανάπτυξης αγνοήθηκε συστηματικά μέχρι σήμερα. Έτσι προσεγγίζουμε και τις ανάγκες επαναδραστηριοποίησης του τραπεζικού τομέα.
Τέλος, πολλές ερμηνείες και πολιτικές της συμπολίτευσης σε σύνθετα σημερινά ζητήματα διατηρούν ακόμα ένα γενικό πολιτικό χαρακτήρα σε αντίθεση με εκείνες της αντιπολίτευσης που διακρίνονται από πιο εξειδικευμένη ανάλυση.
Στην ταραγμένη μεταμνημονιακή εποχή με την ευθύνη να βαραίνει περισσότερο τους ώμους μας, η ορθολογική ανάλυση και η επαρκής θεμελίωση των λύσεων είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ.
Παναγιώτης Ε. Πετράκης(Καθηγητής Οικονομικών | Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΕΚΠΑ - Professor at the Department of Economics - National University of Athens)
indeepanalysis.gr
Η αντιπολίτευση τους προσδίδει και ένα πρόσθετο ρόλο, αυτόν δηλαδή της υποβοήθησης της
ανάπτυξης μέσω της δημιουργίας κινήτρων δημιουργικής και επιχειρηματικής δραστηριοποίησης.
Ενώ δηλαδή το πακέτο της συμπολίτευσης έχει εγκλωβιστεί σε μία δημοσιονομική λογική, το πακέτο της αντιπολίτευσης στοχεύει να κινητοποιήσει συνολικά την οικονομική δραστηριότητα, δημιουργώντας κίνητρα σε ατομικό και επιχειρηματικό επίπεδο.
Εξάλλου και η κοινωνία ολόκληρη προσβλέπει πλέον στον περιορισμό του Δημόσιου τομέα και την δραστηριοποίηση του ιδιωτικού τομέα.
Μία ακόμη παρατήρηση αφορά στην αναγνώριση της παρούσας δημοσιονομικής κατάστασης.
Ο εγκλωβισμός στο μαξιλάρι του Δημοσίου δεν αποτελεί ένα ασφαλές καταφύγιο αλλά στην πραγματικότητα εγκυμονεί κινδύνους για το Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Έτσι οι μη δημοσιονομικές διαρθρωτικές μεταβολές εισέρχονται στην εικόνα για την μονιμότερη μείωση του κόστους χρηματοδότησης.
Η αναγνώριση της σπουδαιότητας της ρευστότητας ως περιοριστικού παράγοντα της ανάπτυξης αγνοήθηκε συστηματικά μέχρι σήμερα. Έτσι προσεγγίζουμε και τις ανάγκες επαναδραστηριοποίησης του τραπεζικού τομέα.
Τέλος, πολλές ερμηνείες και πολιτικές της συμπολίτευσης σε σύνθετα σημερινά ζητήματα διατηρούν ακόμα ένα γενικό πολιτικό χαρακτήρα σε αντίθεση με εκείνες της αντιπολίτευσης που διακρίνονται από πιο εξειδικευμένη ανάλυση.
Στην ταραγμένη μεταμνημονιακή εποχή με την ευθύνη να βαραίνει περισσότερο τους ώμους μας, η ορθολογική ανάλυση και η επαρκής θεμελίωση των λύσεων είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ.
Παναγιώτης Ε. Πετράκης(Καθηγητής Οικονομικών | Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΕΚΠΑ - Professor at the Department of Economics - National University of Athens)
indeepanalysis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου