Το σενάριο ενός Grexit επανέρχεται σταθερά τους τελευταίους μήνες τόσο γιατί οι Ευρωπαίοι έχουν απηυδήσει με την ελληνική κομματική κλεπτοκρατία όσο και γιατί στην ίδια την Ευρώπη αυξάνονται οι φυγόκεντρες τάσεις.
Οι δηλώσεις Σόιμπλε πριν λίγες μέρες επιβεβαιώνουν τη στρατηγική των Ευρωπαίων να
κρατήσουν την Ελλάδα στον "πάγο" μέχρι τις γερμανικές εκλογές και οι οριστικές αποφάσεις για το μέλλον της να ληφθούν μετά με τα νέα δεδομένα που θα έχουν διαμορφωθεί.
Τα νέα δεδομένα θα είναι πολύ χειρότερα από τα προηγούμενα καθώς σταθεροί υποστηρικτές της Ελλάδας όπως η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Γαλλίας, ο πρόεδρος Ομπάμα στις ΗΠΑ και οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες δεν θα διαθέτουν πολιτική επιρροή.
Ο πρόεδρος Τραμπ μίλησε πριν λίγες μέρες για γερμανική Ευρώπη ενώ υποστηρίζει το Brexit και υπάρχουν σαφείς ενδείξεις πως προκειμένου να δώσει χώρο στη Ρωσία δεν έχει πρόβλημα να θυσιάσει μέρος του ευρωπαϊκού στάτους.
Όλα μοιάζουν να είναι ανοιχτά για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο το 2018. Τούτο σημαίνει πως οι αλλαγές θα αρχίσουν από το 2017.
Η Ελλάδα εισέρχεται στο 2017 στη χειρότερη δυνατή κατάσταση με την οικονομία υπό κατάρρευση το κράτος να απομυζά και τα τελευταία υπολείμματα καταθέσεων για να χρηματοδοτήσει τα 3 εκατ. συντάξεις και το 1 εκατ. σιτιζομένων πελατών από αυτό.
Μόνο το 2015-2016 105.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα με επιχειρηματική δραστηριότητα έκλεισαν τα βιβλία τους χωρίς να υπάρξει μέχρι σήμερα νέα έναρξη επαγγέλματος στον ίδιο Αριθμό Φορολογικού Μητρώου. Από το 2011 ο αριθμός αυτός ανεβαίνει στις 250.000 Τουτέστιν, στα 4 προηγούμενα χρόνια είχαμε 150.000 λουκέτα ενώ στα δυο τελευταία 100.000. Αυτό δείχνει επιτάχυνση...
Φέτος, με την αύξηση φόρων και εισφορών αναμένεται η "νίλα" του Δράμαλη.
Το 2014 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο ήταν στα 75,2 δισ. ευρώ. Το 2016 έχουν φτάσει τα 94,2 δισ. ευρώ.
Το πλέον απαισιόδοξο στοιχείο είναι πως τα φορολογικά μητρώα (επιχειρήσεις και ιδιώτες) με ληξιπρόθεσμες οφειλές στα τέλη του 2014 ήταν 2,4 εκατ. ενώ σήμερα έχουν φτάσει στα 4,3 εκατ.
Κάθε μέρα που περνά προστίθενται νέα στοιχεία πως επιβεβαιώνουν την πορεία της χώρας προς την κατάρρευση και όχι την ανάκαμψη.
Η μεγάλη φυγή
Τα τελευταία χρόνια όλες οι κυβερνήσεις ακολούθησαν μια πολιτική μετατόπισης του σημείου ολοσχερούς κατάρρευσης της οικονομίας και του κράτους. Αποτέλεσμα ήταν η φυγή των πιο παραγωγικών Ελλήνων και των καλύτερων επιχειρήσεων που μπορούσαν να επιβιώσουν σε συνθήκες διεθνούς ανταγωνισμού.
Το πολιτικό χάος και η φορολογική δικτατορία υπέρ του πελατειακού κράτους τα τελευταία χρόνια μετέτρεψαν την Ελλάδα σε στρατόπεδο εξόντωσης των μη κρατικοδίαιτων παρασιτικών επιχειρήσεων.
Ακόμη και όταν σε όλον τον κόσμο "έβρεχε" επενδύσεις στην Ελλάδα κρατούσαμε ομπρέλα. Ούτε για αστείο κανένας δεν σκέφθηκε να κάνει κάποια σοβαρή επένδυση, πέραν μερικών σε κάποια κρατικά μονοπώλια...
Από το 2018 οι εξελίξεις στην Ευρώπη και το πολύ πιθανό ενδεχόμενο αύξησης των επιτοκίων θα κάνουν τις επενδύσεις σε όλον τον κόσμο πιο επιλεκτικές. Αν εμείς δεν είχαμε μερίδιο όταν λόγω φθηνού χρήματος οι επενδύσεις ήταν "τυφλές" δεν έχουμε ελπίδα να προσελκύσουμε όταν αυτές θα καταστούν επιλεκτικές.
Παρ’ όλα αυτά στην κυβέρνηση περιμένουν το 2017 να σημάνει το τέλος των μνημονίων και επιστροφή στην ανάπτυξη. Με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή κάτι τέτοιο μοιάζει απίθανο.
Αντιθέτως αν υπάρξει κάποια έκπληξη αυτή είναι πιθανότερο να είναι αρνητική. Αντί δηλαδή ενός θετικού πρόσημου στη μεταβολή του ΑΕΠ να υπάρχει νέα βουτιά.
Η χώρα μοιάζει να βρίσκεται δίπλα σε ηφαίστειο που έχει ενεργοποιηθεί και αναμένεται η έκρηξη.
Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν να κυβερνά το Βέλγιο όπου έχουν την πολυτέλεια να βάζουν φόρους και να καθυστερούν να πάρουν μια απόφαση για μήνες.
Στο ΠΑΣΟΚ ασχολούνται πως θα στήσουν απόχη να περισυλλέξουν τους μεταστάντες πελάτες που εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ όπως τα ποντίκια το καράβι που έχει αρχίσει να βυθίζεται.
Στη ΝΔ υπόσχονται και μειώσεις φόρων χωρίς να θίξουν τις στρατιές των ψηφοφόρων που δικαίως ή αδίκως σιτίζονται από το δημόσιο.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδήμων για να καταλάβει προς τα πού οδηγείται η χώρα.
Το μοναδικό ερώτημα είναι ο χρόνος που θα λάβει χώρα το "μοιραίο" και ποιο θα είναι το τυχαίο γεγονός που θα πυροδοτήσει το χάος.
Του Κώστα Στούπα
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου