...μερικά συμπεράσματα απο την εισήγηση του Πρέσβυ κ. Μάνου Μεγαλοκονόμου, πρώην Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Σχεδιασμού Πολιτικής του Υπουργείου Εξωτερικών.
...."Βρισκόμαστε μπορεί κανείς να πει στην κορύφωση μιας εποχής που χαρακτηρίζεται από τεράστια ανασφάλεια και μόνιμη κρίση πολιτική και οικονομική.
Κανένας από τους υφιστάμενους παγκόσμιους θεσμούς –η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, η Ισλαμική Διάσκεψη, ο
Αραβικός Σύνδεσμος, ο ΟΗΕ ή οποιοσδήποτε άλλος- δεν παρέχει στοιχειώδη ασφάλεια ούτε εμπνέει πλέον πιστεύω, αισιοδοξία στους λαούς του κόσμου.
Οι φερόμενες σήμερα ως κυρίαρχες δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, αυτές που διακήρυξαν και επιδιώκουν την επιβολή μιας νέας παγκόσμιας τάξης, δεν προέκυψαν από καμία ιστορική αναμέτρηση ούτε διεθνή συνθήκη.
Σήμερα, στις αρχές του 21ου αιώνα, η ανθρωπότητα δείχνει σαν το αβοήθητο θύμα μιας παγκοσμιοποίησης οργανωμένης και ποδηγετούμενης από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με την συνενοχή συχνά των πολιτικών δυνάμεων.
Δεν φαίνεται να υπάρχουν ευσυνείδητοι και ικανοί ηγέτες με όραμα, θάρρος, ακεραιότητα, άνθρωποι της ειρήνης, της κατανόησης και της δημοκρατίας, που θα αναλάβουν υπεύθυνα να διαχειρισθούν τα συμφέροντα της ανθρωπότητας, των ανθρώπων δηλαδή και όχι μόνο των αριθμών.
Και χρειάζεται γι’ αυτό :
-να ξαναθυμηθούμε, και κυρίως εμείς στην Ελλάδα, ορισμένα βασικά διδάγματα της ιστορίας:
¨Ενα πρώτο είναι το ερώτημα :
Ποιός πληρώνει τις αποτυχίες της Δύσης στις Αραβικές χώρες και στον μουσουλμανικό κόσμο…
Η απάντηση περιέχεται σε όσα δίδασκε ο ιατροφιλόσοφος Γιαννιώτης Νικόλαος Κεραμέας στο Ιάσιο κατά την δεκαετία του 1650.
«Πρέπει», έλεγε, «να θυμόμαστε πάντα και να μην το βγάζομε ποτέ απ’ το μυαλό αυτό που θα σας πω, για να μπορούμε να αμυνθούμε: Η Ορθοδοξία θα θεωρείται πάντα από τη Δύση νόμισμα φθηνό κι’ ο ευκολότερος τρόπος για να πληρώνουν οι δυτικοί ομόθρησκοί μας φόρο υποτέλειας στον σουλτάνο. Το μέρωμα του άπιστου θα το πληρώνει πάντα με θυσίες η Ορθοδοξία και, για να μη στερέψουμε ως Γένος, πρέπει να χαλυβδώσουμε τις ψυχές και τα πνεύματά μας»
Για επιβεβαίωση αρκεί να δει κανείς τι συμβαίνει σήμερα στους ελληνο-ορθόδοξους της Μέσης Ανατολής…
-Να αντιληφθούμε, γενικότερα στη Δύση, ότι η Δημοκρατία σε πακέτο «Delivery» είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη, όταν δεν παραδίδεται στο κατάλληλο πολιτισμικό και πολιτικό ιστορικό περιβάλλον.
-Και ότι ένας από τους σημαντικούς παράγοντες σ’ αυτή την σημερινή δοκιμασία είναι ότι, ενώ τα οικονομικά συστήματα, η δικαιοσύνη και η εκπαίδευση, η ιατρική και η πρόνοια έκαναν τεράστια άλματα τους τελευταίους δύο αιώνες, η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης έφερε εν τέλει σύγχυση και αποδόμηση του σεβασμού ορισμένων βασικών αρχών. Αρχών που έστω και θεωρητικά πολλές φορές είχαμε συνηθίσει να ακούμε από τις ισχυρές φωνές της διεθνούς πολιτικής, όπως ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής ή ο σεβασμός των εθνικών συνόρων ή η μη άσκηση βίας χωρίς την προηγούμενη νομιμοποίηση των αρμοδίων διεθνών οργάνων, ακόμη και όταν θεωρείται η κοινωνία κάποιων κρατών ότι δεν ανταποκρίνεται μεν στους δυτικούς κανόνες αλλά παρέχει πάντως μια στοιχειώδη δικαιοσύνη και σταθερότητα.
Είναι, νομίζω σήμερα μια εποχή κρίσης καθοριστική για το προχώρημα ή το πισωγύρισμα της ανθρωπότητας, όπως και η ταραχώδης περίοδος του δέκατου ένατου αιώνα, την οποία αποτύπωσε με τρόπο γλαφυρό ο Κάρολος Ντίκενς στο εισαγωγικό κεφάλαιο του έργου του «Ιστορία Δύο Πόλεων».
«Ήταν», έγραφε, «η καλύτερη εποχή, ήταν η χειρότερη εποχή, ήταν η εποχή της λογικής, ήταν η εποχή της τρέλας, ήταν τα χρόνια της πίστης, ήταν τα χρόνια της καχυποψίας, ήταν η εποχή του Φωτός, ήταν η εποχή του Σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας, ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε μπροστά μας τα πάντα, είχαμε μπροστά μας το τίποτα, όλοι πηγαίναμε κατευθείαν στον παράδεισο, όλοι πηγαίναμε κατευθείαν προς την κόλαση»."
" τέλος η ερώτηση προς τον εαυτό μας θα έπρεπε να είναι όχι μόνο το «τι» αλλά το «ποιός» ή «ποιοί» μας χρειάζονται για να μας οδηγήσουν.
Και δεν βρίσκω άλλη απάντηση από την συνύπαρξη ενός σχεδόν ανέφικτου συνδυασμού χαρακτήρων.
Την συνύπαρξη ενός Οδυσσέα συνάμα και ενός Αχιλλέα, αλλά ακόμη και κάποιου ακόμη, ενός γίγαντα ακεραιότητας, ενός Νικηταρά."
απο τις anixneuseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου