Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΥΣ ;

Καλούμε τους αναγνώστες μας να προσέξουν ιδιαίτερα το παρόν άρθρο επίλεκτου συνεργάτη του, επειδή –παρά τις διαφωνίες που ενδεχομένως να υπάρχουν όσον αφορά ορισμένες λεπτομέρειες- παρουσιάζει με εμβρίθεια το φιλοσοφικό βάθρο των κάθε μορφής και χρώματος αριστερών κομμάτων και κινημάτων.

 Θεόδοτος

 Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

 Εδώ και αιώνες, παίζεται ένα παιχνίδι που κρατά ιδεολογικά αιχμάλωτες, όχι μόνον τις λαϊκές μάζες, αλλά και πολλούς διανοούμενους.
Το παιχνίδι αυτό παρουσιάζεται με την εξίσωση : αριστερά = κοινωνική δικαιοσύνη.

Ένας γιγάντιος προπαγανδιστικός μηχανισμός, κατάφερε να ταυτίσει την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης με την αριστερή ιδεολογία.

Βέβαια, για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, συνέβαλε και η ανάπτυξη του καπιταλισμού, με αποτέλεσμα, η
μόνη αντικαπιταλιστική δύναμη που προτεινόταν να είναι η αριστερή.

 Ας δούμε λοιπόν, ποιο ήταν το πραγματικό ενδιαφέρον του αριστερού πνεύματος, ποιος ήταν ο απώτερος σκοπός του.
 Στη Γαλλία του 11ου αιώνα η γνωστική αίρεση των Καθαρών έκανε ακριβώς αυτό που σήμερα κάνουν τα κόμματα της αριστεράς: προσηλύτιζαν φτωχούς χωρικούς και εργάτες, μιλώντας τους εναντίον των πλουσίων, των φεουδαρχών, της εκκλησίας κ.λπ. και τάζοντας τους τον κομμουνιστικό παράδεισο. 
 Μόλις όμως κατέλαβαν την εξουσία σε διάφορες επαρχίες της Γαλλίας, όλες οι υποσχέσεις ξεχάστηκαν.
 Η μόνη υπόσχεση που ευλαβικά τήρησαν υπήρξε η εκμηδένιση/εξόντωση της Χριστιανικής Εκκλησίας. 

 Θα με ρωτήσετε: Σκοπός λοιπόν των γνωστικών ήταν μόνον να κτυπήσουν την χριστιανική εκκλησία;

 Όχι, αυτό ήταν μόνον το μέσον, ή χριστιανική εκκλησία ήταν το εμπόδιο για να πραγματοποιήσουν κάτι άλλο.

 Θα δούμε τι ήταν αυτό, παρακάτω.

 Η προέλευση του αριστερού πνεύματος από τον Γνωστικισμό έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά μέσα από τις εργασίες πολλών ιστορικών και φιλοσόφων, όπως του Eric Voegelin, του Alain Besançon, του Augusto Del Noce κλπ. 

Αυτό που θέλουμε να επισημάνουμε στο παρών άρθρο είναι ο σκοπός του βαθύτερου πυρήνα του αριστερού πνεύματος και κατά συνέπεια του γνωστικού πνεύματος. 

Αυτός λοιπόν ο σκοπός, συνοψίστηκε ξεκάθαρα από τον μεγαλύτερο ίσως Ιουδαίο εξτρεμιστή γνωστικό του 17ου αιώνος , τον Jacob Frank : 
 «Εγώ δεν ήλθα για να ανυψώσω, αλλά για να καταστρέψω και να χαμηλώσω τα πάντα, έως ότου αυτά να βυθιστούν στην άβυσσο. Δεν υπάρχει ανύψωση χωρίς πρώτα να επέλθει η κάθοδος. Η κάθαρση επέρχεται μέσω της αμαρτίας. Να κάνεις όλα όσα απαγορεύονται.»

 Φίλοι και αναγνώστες του Θεόδοτου, αυτός είναι ο πυρήνας του αριστερού πνεύματος και στοχαστείτε μία- μία τις λέξεις που διαβάστε παραπάνω. Κάθε μια από αυτές τις λέξεις βρίσκει πεδίο δόξης λαμπρό στα πολιτιστικά και κοινωνικά προγράμματα των αριστερών κομμάτων. 

Και φυσικά μη νομίσετε ότι οι αρχηγοί αυτών των κομμάτων έχουν συνείδηση αυτού το γεγονότος.
 Το μορφωτικό και νοητικό τους επίπεδο είναι τέτοιο, που δεν τους επιτρέπει να κάνουν παρόμοιες εμβαθύνσεις. 
Απλώς ακολουθούν κάτι, που ιδιοσυγκρασικά «τούς πάει». 

 Θα μπορούσαμε, κατά συνέπεια, να εισαγάγουμε στην επιστήμη της Ψυχιατρικής και της Ψυχολογίας, ένα νέο τύπο προσωπικότητας, τον «γνωστικό-παραβατικό».

 Όπως λέγαμε λοιπόν, ο σκοπός του αριστερού πνεύματος είναι η παραβατικότητα και όχι το ενδιαφέρον για τους παραβατικούς.

 Νομίζεται ότι , για παράδειγμα, το ΣΥΡΙΖΑ το ενδιαφέρουν οι ομοφυλόφιλοι ως άνθρωποι;

 Όχι, δεν είναι από ουμανιστικό ενδιαφέρον που τάσσεται υπέρ των κοινωνικών αιτημάτων τους. Το κάνει για να προωθήσει το παραβατικό πνεύμα. 
Αν υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι μέσα στην κοινωνία που θα ήθελαν να παντρεύονται με καγκουρώ, και αυτό θα το υποστήριζαν: Τους αρκεί το ότι κάτι τέτοιο είναι σαφώς παραβατικό.

 Νομίζετε, ακόμη, ότι τους ενδιαφέρουν πράγματι οι μετανάστες και οι μειονότητες ; Φυσικά και όχι.
 Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μην υπάρχουν σύνορα, να μην υπάρχει η έννοια της πατρίδας (και άρα συγκεκριμένος «πατέρας», διότι προτιμούν τα νόθα παιδιά), να μην υπάρχει ένας ανώτερος πολιτισμός, να μην υπάρχει καν... η λέξη ανώτερο. Και τούτο, γιατί το ανώτερο εμποδίζει το βύθισμα στην άβυσσο. 

 Ο Καρλ Μαρξ ήταν άνθρωπος με μόρφωση, ευφυΐα αλλά και με άριστη γνώση της αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας.

 Πώς λοιπόν κατέληξε να προτείνει ένα τέτοιο σύστημα, που εκτός των άλλων φιλοσοφικών του σφαλμάτων, συνεπάγεται και τη «δικτατορία του προλεταριάτου»; 

Σκεφτείτε ότι, ιδιαίτερα εκείνη την εποχή, το προλεταριάτο το αποτελούσαν άνθρωποι όχι μόνο χαμηλού μορφωτικού επιπέδου αλλά και μειωμένων νοητικών και ψυχικών ικανοτήτων.

 Και ο μέγας φιλόσοφος Μαρξ προτείνει αυτούς για απόλυτους κυβερνήτες! Εάν, πράγματι, ενδιαφερόταν αληθινά για το προλεταριάτο, θα δημιουργούσε ένα πολιτικό σύστημα, στα πλαίσια του οποίου θα ανέπτυσσε τις δικές του οικονομικές θεωρίες και μετά θα τις τεκμηρίωνε με τις απόψεις του Αριστοτέλη ή του Πλάτωνα. Όμως όχι! 

Ήξερε πολύ καλά τι έκανε : Έπρεπε η δικτατορία να μην κηρυχθεί από τα άνω, αλλά από τα κάτω, από τους χώρους των κοινωνικών αβύσσων. 

Ουδέποτε όμως, κατά το παρελθόν, στη Δυτική Φιλοσοφία υπήρξε η άποψη ότι η ανύψωση του κόσμου, θα έλθει από τα κατώτερα πεδία.

 Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι στην Σοβιετική ένωση η δικτατορία του προλεταριάτου δεν εφαρμόστηκε. Πράγματι, αντικαταστάθηκε με τη δικτατορία της νομενκλατούρας του Κόμματος· έτσι, το ‹‹παραβατικό πνεύμα›› δεν εκφράστηκε πλήρως. 

Αυτό συνέβη για δύο λόγους : 
 Α) Διότι το παρασκηνιακό διεθνές σύστημα τελικώς έστερξε να αποδεχτεί την ύπαρξη δομημένου Κράτους στις χώρες του ανατολικού μπλοκ, χωρίς διαλυτικές τάσεις· και
 Β) Διότι ο παλαιοκομμουνισμός είχε μια ηθική με πουριτανικά-παλαιοδιαθηκικά χαρακτηριστικά. (Όπως είχε πει και ένας Ιταλός κομμουνιστής ηγέτης: ‹‹Στην σοβιετική ένωση δεν υπάρχουν γυναίκες, υπάρχουν σοβιετικές συντρόφισσες››.)


  Και τώρα τίθεται το ερώτημα : 
 Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ποιος είναι ο ρόλος του καπιταλισμού; 
Εν συντομία, είναι ο εξής :
 Α) Να χαρίζει την δύναμη στις εξουσιαστικές ελίτ. 
Β) Να πλουτίζουν… οι πλούσιοι. 
Γ) Να δημιουργεί κοινωνικά προβλήματα, ώστε να δικαιολογείται η ύπαρξη της αριστεράς. 
Δ) Να χρηματοδοτεί την ίδια την αριστερά, όπως έχει πάμπολλες φορές αποδειχτεί. 

 Ο καπιταλισμός είναι το καύσιμο/κινητήρια δύναμη της αριστεράς.

 Τελειώνοντας, θα μπορούσαμε να εμβαθύνουμε ακόμη περισσότερο, θέτοντας και το ερώτημα : Γιατί να επιζητείται αυτή η κάθοδος στις αβύσσους; Την απάντηση την αφήνουμε στις προσωπικές σας φιλοσοφικές και μεταφυσικές αναζητήσεις.

πηγη:απο τον  theodotus.blogspot.gr

σχόλια:


  1. Υπάρχει μία σύγχυση σχετικά με το τι είναι Δεξιά και τι Αριστερά. Για τον πολύ κόσμο(ας είναι καλά η αριστερή προπαγάνδα και η απραξία στον ιδεολογικό τομέα της "δεξιάς) η δεξιά έχει ταυτιστεί με τον καπιταλισμό ,τον φιλελευθερισμό και τον νεοφιλελευθερισμό (γενικά με την κοινωνική αδικία) και η αριστερά με τους αγώνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων και την κοινωνική δικαιοσύνη.
    Η Δεξιά όμως είναι ταυτόσημη της ιεραρχίας, της παράδοσης ,της Αλήθειας και της Δικαιοσύνης (ομιλώ και για κοινωνική δικαιοσύνη),τον Ηρωικό τρόπο ζωής ,την πνευματικότητα. Η αριστερά είναι ταυτόσημη με τον υλισμό, την αποδόμηση των παραδοσιακών αρχών και αξιών ,την ισοπέδωση και την παρακμή . Αριστερές επομένως είναι και οι ιδεολογίες και τα συστήματα όπως ο καπιταλισμός και ο φιλελευθερισμός. Δεξιές θα μπορούσαν να θεωρηθούν ιδεολογίες όπως ο Εθνικομπολσεβικισμός και ο Εθνικοαναρχισμός, και επειδή ίσως κάποιοι θα αρχίσουν να έχουν ενστάσεις ,πρέπει να τονίσω ότι τόσο ο εθνικομπολσεβικισμός όσο και ο εθνικοαναρχισμός έχουν ιδεολογικές επιρροές από Έβολα, Νέα Δεξιά και Συντηρητική Επανάσταση.
    Και επειδή στο καταπληκτικό αυτό κείμενο αναφέρθηκε ,και πολύ σωστά ότι ο γνωστικισμός και η αριστερά διέπονται απο παραβατικό πνεύμα, δεν πρέπει ο άνθρωπος της Δεξιάς να είναι πειθήνιος απέναντι σε οποιαδήποτε νομιμότητα ,ειδικά όταν αυτή η νομιμότητα εκπορεύεται απο "αριστερότροφα¨" κέντρα και εξυπηρετεί την αποδόμηση των παραδοσιακών αξιών. Τότε υποχρέωση του ανθρώπου της Δεξιάς Ιδεολογίας και Κουλτούρας είναι να γίνεται "παράνομος" και outcast παλεύοντας για την αποκατάσταση της Παράδοσης και της Δικαιοσύνης .
    Υπάρχει μια καταπληκτική ταινία "The Boondock Saints" όσοι την δούν θα καταλάβουν τι εννοώ.
    Άλλωστε δεν ήταν η "παραβατικότητα" των Σέρβων και Ρώσων Δεξιών ακτιβιστών που σταμάτησε το εκεί "αδελφάτο" να παρελαύνει;
    Όταν η ανεντιμότητα και η διαστροφή γίνονται νόμος τότε καθήκον κάθε εντίμου ανθρώπου είναι να γίνεται παράνομος!
    Και για να μην ξεχνιόμαστε η Αριστερά όταν γίνεται εξουσία δεν είναι απλά και μόνο αυταρχική είναι τυρρανική!
     
     

    1. Λες:

      η δεξιά έχει ταυτιστεί με τον καπιταλισμό ,τον φιλελευθερισμό και τον νεοφιλελευθερισμό (γενικά με την κοινωνική αδικία)

      και:

      Η αριστερά είναι ταυτόσημη με τον υλισμό, την αποδόμηση των παραδοσιακών αρχών και αξιών ,την ισοπέδωση και την παρακμή . Αριστερές επομένως είναι και οι ιδεολογίες και τα συστήματα όπως ο καπιταλισμός και ο φιλελευθερισμός.

      Θα ήθελα να μου τεκμηριώσεις αν μπορείς, από που προκύπτουν όλα αυτά τα απαίσια για τον φιλελευθερισμό... Γιατί με αυτό σου το σχόλιο πετάς λάσπη στον ανεμιστήρα και αμαυρώνεις τη μοναδική ιδεολογία που έβγαλε την ανθρωπότητα από τον Μεσαίωνα...
    2. Aγαπητέ Ανώνυμε.

      Αν και απευθύνεσαι στον Ρομανώφ επέτρεψε μου μια σύντομη εξήγηση.
      Η λέξη φιλελευθερισμός μεταφράζεται ως liberalism, υπάρχουν κάποιες παραλλαγές του όπως neoliberalism, classical liberalism (αυτό το τελευταίο συχνά ταυτίζεται με τους αμερικάνους libertarians*) είναι έννοιες που ορίσθηκαν την εποχή του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης και ταυτίστηκαν με τους φορείς των ιδεολογιών αυτών, Γιακωβίνους, Καρμπονάρους κλπ. Οι δυνάμεις αυτές ιστορικά προσδιορίζονται (και αυτοπροσδιορίζονταν ασφαλώς) ως αριστερές. Μια βασική ιστορική γνώση της μοντέρνας πολιτικής ιστορίας τα ξεδιαλύνει αυτά.
      Ο καπιταλισμός είναι το δίδυμο αδερφάκι του μαρξισμού καθώς και οι δύο θεωρίες στηρίζονται στον ματεριαλισμό, στην αντίληψη του ατόμου ως οικονομική μονάδα και τίποτα παραπάνω, αρνούνται ή μένουν αδιάφορες ως προς τις μεταφυσικές σταθερές και δεν αναγνωρίζουν φυλές, θρησκείες και εθνοφυλετικά σύνολα. Συνεπώς από τη πλευρά της Δεξιάς, καπιταλισμός, φιλελευθερισμός, μαρξισμός κλπ ειναι όλα κινήματα της Αριστεράς.


      *Ακριβώς επειδή η Αμερική φτίαχτηκε βασισμένη στα κελεύσματα της Γαλλικής Επανάστασης για αυτό και δεν υπάρχει Αμερικανική Δεξιά ουσιαστικά. Δηλαδή η αμερικανική "Δεξιά" (ρεπουμπλικάνοι, libertarians) δεν είναι τίποτε άλλο από παραδοσιακοί φιλελεύθεροι που στηρίζονται στα παραδοσιακά αριστερά αξιώματα: ισότητα, ατομικισμός, οικονομισμός (ματεριαλιστική αντίληψη του ανθρώπου), εμμονή με το Σύνταγμα (constitutionalism). Mε λίγα λόγια η "δεξιά" στην Αμερική είναι απλά παραδοσιακή Αριστερά και αντιτίθεται σε οτιδήποτε αυθεντικά Δεξιό.

      YΓ όσο για τα "σκοτεινά" χρόνια του Μεσαίωνα θα σου πρότεινα να ρίξεις μια ματιά εδω: http://listverse.com/2011/02/15/top-10-reasons-we-should-revive-the-dark-ages/ Το θέμα είναι τεράστιο αλλά η άποψη πως ο Μεσαίωνας ήταν μια φρικτή εποχή είναι καρπός ενός συνδυασμού αντι-καθολικής,προτεσταντικής, φιλελεύθερης προπαγάνδας. Μη ξεχνάς πως την ιστορία την γράφουν οι νικητές (εξαιρεση που απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα είναι ασφαλώς ο συμμοριτοπόλεμος).
    3. αν και σε μεγαλό βαθμό με εκάλυψε ο διαχειριστής του μπλόγκ,νομίζω ότι σου οφείλω μια απάντηση. Με τον φιλελευθερισμό όπως και με το μπάσταρδο παιδόί του τον μαρξισμό η διαφορά μου είναι σε επίπεδο κοσμοθέασης. Γιατί τόσο ο φιλελευθερισμός όσο και ο μαρξισμός βλέπουν την ιστορική πορεία μέσα απο το ιουδαϊκό γραμμικό μοντέλο ,σ'αντίθεση με το αριοευρωπαϊκό (αν σας ενοχλεί το "Άριος" λυπούμαι δεν μπορώ να κάνω τίποτα) που βλέπει την ιστορική πορεία των εθνών μέσα απο το κυκλικό μοντέλο της γεννησης , της ακμής της παρακμής του θανάτου ή της αναγέννησης. Θα μου πείτε και οι φιλελευθεροι του 18ου και 19ου αιώνα επίστευαν στα έθνη. Σωστά ,άλλωστε η ιδέα του Έθνους -Κράτους (που΄τώρα αριστεροί και φιλελευθεροι θέλουν να αποδομήσουν) είναι παιδί της μασωνικής γαλλικής επανάστασης , μόνο που για αυτούς το Έθνος είναι το σύνολο ατόμων που δέχονται να ζήσουν σε κάποιο χώρο με απώτερο σκοπό την ατομική ευημερία. Για την δεξιά κοσμοθεωρία το έθνος δεν είναι απλά των σύνολο ατόμων που δέχονται απλά κάποιους κανόνες συμβίωσης το Έθνος το κάθε έθνος έχει ένα πεπρωμένο . Το έθνος για την Δεξιά δεν είναι μόνο μια 'φυσικη " (βιολογική ή νομική υπόσταση (Σύνταγμα) έχει και μια μεταφυσική υπόσταση. Σε εμάς το μεταφυσικό στοιχείο παίζει σημαντικό ρόλο. Σ'αντίθεση ο φιλελευθερισμός μέσω του ορθολογισμού αρνείται κάθετι το μεταφυσικό για τον φιλελευθερισμό το έθνος υπάρχει για την προαγωγή της ατομικής ευημερίας.
      Σαν φιλελεύθερος εξυπακούεται ότι θα είστε και ουμανιστής (όπως εννοεί ο φιλελευθερισμός τν ουμανισμό) και θαυμαστής της ουμανιστικής γαλλικής επανάστασης που ουμανιστικά έστειλε στην ουμανιστική γκιλοτίνα την περίοδο της ουμανιστικής τρομακρατίας του μεγάλου ουμανιστή Ροβεσπιέρου κάποιες δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων , επειδή δεν εγούσταραν τον ορθολογισμό και της αγόρευσης της "Λογικής" σε θεότητα. Και ίσως δεν γνωρίζετε ότι με ουμανιστικό τρόπο οι ουμανιστές του Διευθυντηρίου διέπραξαν μια ουμανιστική γενοκτονία στην Βανδέα επειδή οι εκεί κάτοικοι δεν εγούσταραν τους ουμανιστικούς διωγμούς που υφίστατο η καθοκική εκκλησία.Επειδή μιλήσατε για το φώς του φιλευθερισμού και το σκότος του μεσαίωνα.
      Εξυπακούεται πως σαν φιλελεύθερος και οπαδός του διαφωτισμού θα είστε και θαυμαστής του Βολταίρου. Βέβαια ίσως παραβλέπεται πως το ίνδαλμα σας ήταν ένας κηφήνας (ο λαός τους λέει και κοπρίτες) που ζούσε γλύφωντας τα οπίσθια μονάρχων της εποχής συγκεκριμένα του Φρειδερίκου του Β' της Πρωσσίας και της Αικατερίνης της Μεγάλης της Ρωσίας .
      Αυτό λοιπόν το παράσιτο ήταν το ίνδαλμα των φιλελεύθερων της εποχής!
    4. ...και συνεχίζω , κατα την διάρκεια του σκοτεινότατου μεσαίωνος ,οι κολλήγοι στα κτήματα των ευγενών υποχρεώνονταν να δίνουν μόνο το 20-25% της παραγωγής στον γαιοκτήμονα. Θα μου πείτε ,ήσαν δουλοπάροικοι συμφωνώ ,άλλωστε καθε άλλο παρα οπαδός της φεουδαρχίας είμαι.
      Στην φιλελεύθερη Αγγλία της φιλελεύθερης ουμανιστικής βιομηχανικής επανάστασης ,αυτής που έδιωξε το ζόφος και το σκότος της μεσαιωνικής φεουδαρχίας κλπ κλπ, οι ελεύθεροι απο τα δεσμά της φεουδαρχίας εργάτες ,εργάζονταν 15-18 ώρες την ημέρα σε πανάθλιες συνθήκες , χωρίς αργίες παρακαλώ. Ζούσαν σε βρώμικα παραπήγματα και άμα ασθενούσαν οι ουμανιστές πουριτανοί εργοδότες τους πέταγαν σαν στημένες λαμονοκούπες. Και αυτά δεν τα λέω εγώ , αν διαβάσετε τον Κάρολο Ντίκενς θα δείτε πως ήσαν οι συνθήκες και τα ήθη της προτεσταντικής φιλελεύθερης Αγγλίας του 19ου αιώνα. Κοινωνικό κράτος για πρώτη φορά στην Ευρώπη εφήρμοσε ο φον Μπίσμαρκ στην αυταρχικότατη και στην αντιφιλελεύθερη Πρωσσία
      Και επειδή μάλλον δεν σας έπεισα, η διαφορά μας είναι διαφορά ΄κοσμοθέασης. Προτιμώ το σκοτάδι του μεσαιώνα , με τα ιπποτικά τάγματα, τον ιπποτισμό , τον ασκητισμό την πνευματική αναζήτηση απο το "φως" του Διαφωτισμού της αναγέννησης που αντικάτεστησε τον ιππότη με τον εμποράκο και τον λογιστάκο και τον ασκητή με τον τραπεζίτη.
      Και για να μην σας κουράζω άλλο, ο ζόφος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι αποτέλεσμα νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων και πρακτικών.
      Εγώ προσωπικά θα συνεχίσω να "λασπολογώ" την υπέροχη ιδεολογία του φιλελευθερισμού η οποία έφερε την Ευρώπη στο χείλος της καταστροφής ,και πιστεύω το ίδιο θα πράξουν και οι υπόλοιποι συντελεστές και σχολιαστές του "Θεόδοτου" γι'αυτό θα σας συνιστούσα αν είστε και κάποιας ηλικίας , για να μην συγχίζεστε να αποφεύγετε να διαβάζετε "Θεόδοτο" υπάρχουν ένα σωρό μπλόγκ και ιστότοποι που αν είστε "εθνικοφιλελεύθερος" θα μπορέσετε να βρείτε κείμενα των κ.κ Βορίδη, Γεωργιάδη και Θανούλη Πλεύρη. Αν ειστε φιλελευθερος τύπου Μάνου μπορείτε να διαβάζετε τους φιλικούς προς τον κ.Μάνο ιστότοπους . Α ,αν είστε με τον κ.Μάνο μπορείτε να συμμετέχετε και στο "Athens Gay Pride" οι φιλελεύθεροι του κ. Μάνου σαν γνήσιοι φιλελεύθεροι στηρίζουν τα δικαιώματα της "μειονότητας"!
      Και κλείνω "σε όσους αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε"!
      Αυτά και ....περαστικά!!!!!
    5. Ενδιαφέροντα όλα αυτά, και θα σας απαντήσω εκτενώς σύντομα με ένα μεγαλούτσικο άρθρο, γιατί πρέπει να απαντήθούν.

      Επειδή με πιέζει ο χρόνος τις τελευταίες ημέρες, να αναφερθώ πολύ σύντομα σε ορισμένα από όσα γράψατε:

      α) Ξεκινώντας από το τέλος, αυτό που θέλω να πω, είναι πως εγώ διαβάζω όλες τις πλευρές, γιατί από τους ομοϊδεάτες μου δεν έχω να μάθω τίποτα. Εγώ έχω αυτή τη νοοτροπία. Συγκρίνω τις ιδέες μου με τις αντίθετες, αν αντέχουν τη σύγκριση καλώς, αν δεν αντέχουν τις αλλάζω. Δογματικός δεν είμαι... Η συμβουλή σας σύμφωνα με τη δική μου νοοτροπία είναι απαράδεκτη. Αν δεν συζητάς με εκείνους που έχουν αντίθετη άποψη, πως μπορείς να γνωρίζεις πως έχεις δίκιο; Πως κάτι δε σου έχει ξεφύγει; Πως κάτι δεν έχεις παρανοήσει;

      β) Τη βία την καταδικάζω από όπου κι αν προέρχεται. Μη βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα... Όπως καταδικάζω και την υποταγή στην βία των άλλων. Δεν ασκώ βία, αλλά αν ο τύρρανος θέλει να ασκήσει σε μένα, θα τον σφάξω στο γόνατο χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυτή νομίζω πρέπει να είναι η νοοτροπία κάθε φιλελεύθερου πολίτη. Το να είσαι ενάντια στη βία έχει 2 πλευρές, να μην την ασκείς αλλά και να μην την ανέχεσαι...

      Λέγοντας αυτά, όχι, δεν συμφωνώ στις σφαγές τις Γαλλικής Επανάστασης. Γιατί όταν γίνονται τέτοια "ξεκαθαρίσματα", χωρίς δίκη, οι περισσότεροι που πεθαίνουν είναι αθώοι και βγαίνει στην επιφάνεια το κτήνος που κρύβουν οι άνθρωποι. Αν κάποιος έπρεπε να πεθάνει γιατί τυρράνησε συμπολίτες του, να πεθάνει. Οι υπόλοιποι που κυνηγήθηκαν απλά για τις ιδέες τους, ήταν ένα αίσχος.

      γ) Ναι πιστεύω πως η διατύπωση του Βολταίρου "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμα να το λες", με καλύπτει απόλυτα. Αν ποτέ θελήσει κάποιος να φημώσει Κομμουνιστές, Παραδοσιακούς Δεξιούς, Εθνικοσοσιαλιστές κλπ, θα είμαι από τους πρώτους που θα αντιδράσουν. Διαφωνώ με όλους για διαφορετικούς λόγους. Αλλά πιστεύω πως η αλήθεια δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από μια αντιπαράθεση. Φιμώνει μόνο αυτός που δε ξέρει να απαντήσει, ο τύραννος. Τώρα το κατά πόσο μπορείτε να αποκαλείτε κοπρόσκυλο κάποιον σαν τον Βολταίρο, τι να πω. Με την ίδια λογική όλοι οι άνθρωποι του πνεύματος κοπρόσκυλα είναι. Ειδικά στις μοναρχίες του Μεσαίωνα που οι περισσότεροι ανήκαν σε κάποια αυλή...
    6. δ) Αυτό που λέτε για τη φορολογία τον Μεσαίωνα, το έχω πει κι εγώ. Ισχύει. Μάλιστα είχα γράψει άρθρο παλαιότερα που έλεγα πως διώξαμε τους Τούρκους που μας έβαζαν 10% και φέραμε την μεταπολίτευση που μας φορολογεί 40%... Ο κόσμος δε καταλαβαίνει πως φορολογία χωρίς ανταποδοτικότητα είναι δουλεία... Γιατί ο μέσος πολίτης είναι απαίδευτος. Από κει και ύστερα όμως, πρέπει να εξετάσουμε και τι υπηρεσίες παρείχε αυτό το 20-25% στον κολλήγο. Γιατί ούτε δημόσια παιδεία είχε, ούτε υγεία, ούτε πολλές άλλες κοινωνικές παροχές... Υπό αυτή την έννοια, μάλλον μεγάλη ήταν η φορολογία τον Μεσαίωνα...

      Η Αγγλία του 19ου αιώνα δεν ήταν (οικονομικά) φιλελεύθερη, όπως ποτέ δεν υπήρξε (οικονομικά) φιλελεύθερη η Ευρώπη γενικότερα ιστορικά... Φιλελεύθερες πολιτικές έχουν κατά καιρούς ασκηθεί, αλλά σε γενικές γραμμές, για να δει κάποιος τον φιλελευθερισμό στην πράξη πρέπει να δει τις ΗΠΑ μέχρι και το 1970 άντε 80... Αν δε γνωρίζετε τι είναι φιλελευθερισμός, να σας το ξεκαθαρίσω σε μελλοντικό μου άρθρο. Μην φορτώνετε όμως αυτήν την ιδεολογία με γεγονότα που δεν της αντιστοιχούν...

      ε) Η παγκόσμια κρίση οφείλεται σε πολλά πράγματα, το μοναδικό από τα οποία δεν είναι ο φιλελευθερισμός. Επιγραμματικά, η Ευρώπη πάντα ήταν σοσιαλιστική, οι ΗΠΑ γίνονται τις τελευταίες δεκαετίες. Έχουν συσσωρεύσει χρέη λόγω του σοσιαλισμού τους και έχουν μεταφέρει την παραγωγή σε ασιατικές χώρες, οι οποίες όμως συντηρούν με δάνεια τις δυτικές έτσι ώστε να μπορούν να πουλάνε αυτά που παράγουν. Γιατί; Γιατί αν αντί να εξαγάγουν την παραγωγή, την δώσουν στο εσωτερικό τους, θα ανέβει το επίπεδο των κατοίκων και θα ανατραπούν τα δικτατορικά καθεστώτα τους. Αυτή η σχέση συμβίωσης είναι που έχει δημιουργηθεί λόγω παγκοσμιοποίησης, ανάμεσα σε 2 κρατικούς πόλους. Καμία σχέση με φιλελεύθερη οικονομία...

      στ) Είναι σεβαστό δικαίωμα σας να προτιμάτε τον Μεσαίωνα και τη μεταφυσική θεώρηση των πραγμάτων. Κανείς δεν είπε το αντίθετο. Αυτό όμως, δε σημαίνει, σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να πιστεύετε, πως οι φιλελεύθεροι δεν έχουν πνευματικότητα. Οι φιλελεύθεροι, είναι πολύ πιο κοντά στην διδασκαλία του Χριστού, από ό,τι οι παραδοσιακοί δεξιοί. Γιατί ο ίδιος ο Θεός σεβάστηκε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του πλάσματος, και δεν το ανάγκασε να πιστέψει αν δεν το επιθυμεί. Αυτήν την ελευθερία γιατί οι άνθρωποι δε τη σέβονται; Γιατί πρέπει με το ζόρυ η Εκκλησία να είναι ενωμένη με το κράτος και να ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ το πληθυσμό να πιστέψει; Γιατί να μη το κάνει κάποιος ελεύθερα, ύστερα από δική του απόφαση; Ο Χριστός έλεγε αν δεν πιστέψει κάποιος, απλά αγνοήστε τον και πηγαίντε παρακάτω, δεν έλεγε κάψτε τον στην πυρά... Αλλά τι σχέση έχει η Εκκλησία με τη διδασκαλία αυτή θα μου πείτε... Και θα έχετε δίκιο...

      Ε λοιπόν, ο φιλελεύθερος μπορεί να είναι ο πιο πιστός Χριστιανός, αλλά σέβεται το δικαίωμα του Σατανιστή να είναι Σατανιστής. Γιατί αυτή είναι η επιθυμία του. Μπορεί να τον στενοχωρεί, αλλά δε θα γίνει Θεός στη θέση του Θεού... Ο φιλελεύθερος είναι της άποψης πως δε μπορούμε να επιβάλλουμε στο ΣΥΝΟΛΟ του πληθυσμού μια άποψη που δε μπορεί να αποδειχθεί επιστημονικά. Γιατί δεν είναι δίκαιο. Αυτό όμως δε σημαίνει πως ο ίδιος δε πιστεύει σε αυτό που δε μπορεί να αποδειχθεί. Μόνο πως δεν αναγκάζει κανέναν να το αποδεχτεί κι εκείνος.

      Αν αυτό δεν αποτελεί ηθική συμπεριφορά, τότε δε γνωρίζω τι είναι για εσάς ηθική... Πάντως η κατηγορία πως μόνο η παραδοσιακή δεξιά είναι ηθική, είναι λάσπη και μάλιστα της χείριστης ποιότητος...
    7. η διαφορά μας είναι όπως έχω πεί είναι διαφορά κοσμοθέασης. Έχετε σαν σημείο αναφοράς τον Βολταίρο ,τους εγκυκλοπαιδιστές, τον Τζών Λόκ τον Άνταμ Σμίθ κ.α έγω έχω τον Έβολα , τον Ελιάντε, τον Γκενόν και όλες τις μεγάλες μορφές της παραδοσιαρχίας. Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ ήσαν φιλελεύθερες γι'αυτό και τώρα μετασχηματίζονται σε σοσιαλιστικές . Ο σοσιαλισμός είναι παιδί του φιλελευθερισμού. Όπως και η μετανεωτερικότητα είναι παιδί της νεωτερικότητας.
      Το φαινόμενο των αυλικών σε οποιδήποτε καθεστώς είναι καταδικαστέο. Εγω μιλησα για πολεμική και πνευματική αριστοκρατία και όχι για την ψευτοαριστοκρατία των σαλονιών.
      Μισώ τον φιλελευθερισμό ,δλδ τις ιδέες του ,όχι όμως και τα ατομα που ασπάζονται τις συγκεκριμένες ιδέες.
      Τηνρήση του Βολταίρου οι δημοκράτες και σοσιαλιστές τι θυμούνται όταν κινδυνεύει το τομάρι τους ,όχι όμως όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τους ιδεολογικούς τους ατιπάλους (παραδοσιακούς δεξιούς, φασίστες κλπ).
      Με εσας όπως με τον ομοιδεατη σας δεν έχω να χωρίσω τίποτα , με τις ιδεες που εκπροσωπείται όμως έχω.
      Αυτά και καλή σας εβδομάδα!
  2. Όταν, πολύ νεώτερος, ανέγνωσα κάποιες θέσεις του αρχαίου γνωστικισμού δηλ. την διαρχία μεταξύ Θεού και ύλης, της δευτέρας αποτελούσης αρχή του κακού, άρα δημιούργημα μιας μη αγαθής δύναμης που αντιστρατεύεται την Θεική αιτία (το ορφικό θεϊκό στοιχείο, σε σχέση με το τιτανικό), ή και το πλατωνικό ότι η ψυχή είναι το κλειδί του σύμπαντος και το σώμα είναι ο τάφος της ψυχής "ημείς γαρ εσμέν ψυχή, ζώον αθάνατον εν θνητώ καθειργμένω φρουρίω" πλατων αξιοχος 365 ...όλα αυτά κάπου "δένουν" και ερμηνεύουν, κατα το δοκούν, κάποια βασανιστικά υπερβατικά ερωτήματα του καθενός, πέραν τούτου ουδέν.
    Προφανώς υπάρχουν πλέον επαίοντες και επιστήμονες του φιλοσοφικού αντικειμένου, που υπερβαίνει την βασική γνώση μή ειδικών (που δεν διαθέτουν δυστυχώς χρόνο, ή και διάθεση προκειμένου να φθάσουν σε έσχατες γνώσεις επί του αντικειμένου), πάντως απ΄ ότι αντιλαμβάνομαι φαίνεται πως το ρεύμα "ξεστράτισε" στον πρώιμο μεσαίωνα σε άλλες ατραπούς.
    Η βασική αξία των παραθέσεων νομίζω πως έχει ως αντικείμενο την γνώση της νεολαίας μας, ως μη έχουσας άμεσες οικογενειακές και προσωπικές εμπειρίες περί την απειλή του εθνοχώρου, που είναι κοινός αλλά και προσωπικός..οι μεγαλύτεροι έχουν επίγνωση άμεση και αίματος και αγάπης προς το χώμα που ζύμωσαν και με τα χέρια τους και μάλλον είναι πομποί φιλοπατρίας παρά δέκτες.
    Είμαι "νέος" στο ιστολόγιο και ομολογώ κακός μαθητής δεδομένου ότι δεν είχα τον χρόνο να διέλθω όλες τις αναρτήσεις και επομένως να γνωρίζω σαφέστερα το πνεύμα των εδώ φίλων, φαίνεται όμως ότι υπάρχουν "ειδότες" και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα γιατί φεύγει ένα βάρος "καθήκοντος" απο τους ηλικιωμένους ώμους μου.
    Απάντηση
    Απαντήσεις
    1. Το κλειδί με το ζήτημα του Γνωστικισμού δεν είναι η διάκριση μεταξύ ύλης και πνεύματος, αύτη είναι κοινή σε όλες σχεδόν τις αρχαίες παραδόσεις. Το κλειδί είναι πως για τους Γνωστικούς η ύλη και ότι υπάρχει στον πλανήτη είναι δημιούργημα ενός κακού θεού. Ως αποτέλεσμα οι γνωστικοί αντιτίθενταν σε κάθε μορφή ηθικής και ιεραρχίας κάτι που τους οδηγούσε μαθηματικά σε ολοκληρωτική σύγκρουση με την κοινωνία.
  3. Ησκέψη θα πρέπει να αλλάξει κάποιες έννοιες, που είναι συμβατικές πια και δεν έχουν περιεχόμενο. "Δεξιά" - "Αριστερά". Θα πρέπει να αντικατασταθούν με έννοιες όπως "Αγάπη προς κάθε συνάνθρωπο ως εαυτόν" και "να κάνω την δουλίτσα μου και δεν πάνε να χαθούν οι άλλοι"
    Επειδή το ιδανικό δεν μπορεί ποτέ να γίνει πραγματικότητα, θα πρέπει τουλάχιστον οι υγιώς σκεπτόμενοι, να προσπαθούν μέσα από το παράδειγμα να επηρεάσουν όσο το δυνατόν περισσότερους προς την κατεύθυνση του ιδανικού.
    Προταρχικό μέλημα των επιθυμούντων την δικαιοσύνη, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον να ψηφίζουν ανθρώπους που θεωρούν ότι έχουν τα προσόντα να συμπεριφέρονται τίμια και ειλικρινά.
    Επειδή όμως το συμφέρον και το χρήμα είναι αυτό που σήμερα προβάλλεται ως ιδανικό. μην περιμένετε οι περισσότεροι από τους διοικούντες το κράτος, οι μεγάλη μάζα των πολιτών και οι ξένοι να σεβαστούν τα δικαιώματα των μή προνομιούχων.
    Ο δρόμος που μας υπέδειξαν οι Αριστοτέλης, Πλάτων και λοιποί αρχαίοι φιλόσοφοι, θα είναι πάντοτε μία ουτοπία στον αιώνα των άπαντα.


    theodotus.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου