Από τον Μιχάλη Ιγνατίου
http://www.aixmi.gr/
Το νέο απόσπασμα των δηλώσεων του Ντομινίκ Στρος Καν που αποκαλύπτει τις συζητήσεις του με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, προσωπικά με συγκλόνισε. Όχι επειδή δεν γνώριζα το παρασκήνιο που προηγήθηκε της προσφυγής της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κάθε άλλο. Είχα από καιρό ενημερωθεί για τις επαφές αυτές, με τρόπο όμως που απαγόρευε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη δημοσιοποίησή τους. Και αυτή η άτυπη «συμφωνία» είναι η καθημερινότητα στην εργασία των δημοσιογράφων στην Αμερική, αν και οι περισσότεροι παλεύουμε να μην δεσμευόμαστε καθόλου.
Με συγκλόνισε η ωμότητα με την οποία ο ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ περιέγραψε τον πρωθυπουργό της χώρας μας, με ενόχλησε σφόδρα η ομολογία του ότι έγιναν όλα με τρόπο περίπου συνωμοτικό για να αποφύγει ο κ. Παπανδρέου το πολιτικό κόστος. Το απόσπασμα που...
αποκάλυψε στην εκπομπή του ο Λάκης Λαζόπουλος ήταν το εξής: «Όταν λέω υπερβάλλοντας ότι, όταν ήρθε το ΔΝΤ (σ.σ. στη χώρα μας), κλείσαμε το θέμα σε 15 ημέρες, εννοώ ότι το κλείσαμε σε 15 ημέρες, διότι δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό. Αλλά από την αρχή με είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο».
Διαφωνώ με όσους αναζήτησαν αλλότρια συμφέροντα πίσω από τη δήλωση του κ. Στρος Καν. Πρώτα απ’ όλα, η δήλωση αυτή καθ’ αυτή δεν «σηκώνει» ερμηνείες και θα διαφωνήσω με τον αγαπητό υπουργό Ανάπτυξης, που τον σέβομαι και τον εκτιμώ, ότι υπάρχουν σκοπιμότητες από την πλευρά του γενικού διευθυντή του Ταμείου λόγω της απόφασής του να κατέλθει υποψήφιος στις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Πέρα από το γεγονός ότι μέχρι στιγμής τα «σήματα» που στέλνει είναι υπέρ της παραμονής του στο ΔΝΤ, εάν τελικά υποβάλει υποψηφιότητα θα χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως το πλέον θετικό κομμάτι της καριέρας του στο Ταμείο. Θα διαφωνήσω ότι ο κ. Στρος Καν αποκάλυψε τις επαφές του με τον κ. Παπανδρέου για να του επιρρίψει και τις ευθύνες για την πιθανή αποτυχία του Προγράμματος Σταθερότητας. Συζητώντας το περιεχόμενο του αποσπάσματος αποδεχόμενοι την θεωρία των σκοπιμοτήτων χάνουμε το δάσος.
Την Τετάρτη το μεσημέρι συζήτησα το θέμα με σοβαρό αξιωματούχο και, μάλιστα, είχα και κριτική διάθεση. Όχι, δεν ήθελα να κρύψει ο κ. Στρος Καν την αλήθεια, αλλά ως Έλληνα με ενοχλεί να αποκαλύπτεται ότι οι ηγέτες μας -άσχετα από ονόματα και κόμματα- για πολιτικούς λόγους δεν αποκαλύπτουν στον λαό τις επιθυμίες τους, οι οποίες στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν είναι αποδεκτές από τον λαό.
Εάν υποθέσουμε ότι οι ισχυρισμοί του κ. Στρος Καν αποτελούν και την αλήθεια, τότε ως χώρα έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα. Διότι ο επικεφαλής του Ταμείου δεν είναι ένας τυχαίος άνθρωπος. Είναι στενός φίλος του κ. Παπανδρέου και απευθύνονται ο ένας προς τον άλλο με τα μικρά τους ονόματα. Υπενθυμίζω ότι ο κ. Στρος Καν ξεπέρασε κάθε όριο των εξουσιών του και των αρμοδιοτήτων του για να εξυπηρετήσει τον Ελληνα πρωθυπουργό στο Δ.Σ. του ΔΝΤ, εξασφάλισε δεκαπλάσια χρήματα απ’ όσα εδικαιούτο η χώρα μας, ζήτησε δύο φορές από τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα να τηλεφωνήσει στην Γερμανίδα Καγκελάριο και σε δύο περιπτώσεις φρόντισε να ξεπεραστούν οι αντιρρήσεις στελεχών της Τρόϊκας που πιθανότατα θα εμπόδιζαν την εκταμίευση δύο δόσεων.. Ανθρωποι που τον γνωρίζουν καλά, ισχυρίζονται ότι εάν επιλέγει να «αδειάσει» τόσο άτσαλα τον φίλο του πρωθυπουργό της Ελλάδας τότε κάτι άλλο συμβαίνει, πολύ αρνητικό και το οποίο όσοι το γνωρίζουν το προφυλάσσουν ως κόρη οφθαλμού. Σκέφθηκε κανείς από τους επικριτές του μήπως το ξέσπασμά του οφείλεται στις διαπιστώσεις των στελεχών του, τους οποίους επέλεξε ο ίδιος προσωπικά για να αναλάβουν τις τύχες της Ελλάδας;
Ο αξιωματούχος, με τον οποίο συναντήθηκα την Τετάρτη, το μεσημέρι μου θύμισε ότι η επίμαχη δήλωση έγινε την περίοδο μετά την αποκάλυψη του Mega ότι υπάρχει παντελής απουσία συντονισμού των αρμοδίων υπουργών που ανέλαβαν να υλοποιήσουν το Πρόγραμμα Σταθερότητας. Ηταν μία περίοδος που τον κυριαρχούσε η οργή διότι –και το σημειώνω με μαύρα γράμματα- θεωρούσε ότι είχε βάλει πλάτη για τον πρωθυπουργό και αυτός δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις. Και νομίζω πως δεν αποτελεί πιά μυστικό ότι άφησε ο ίδιος να διαρρεύσει η οργή του…
Στο Ταμείο υπάρχουν μερικά στελέχη που πιστεύουν ότι δεν πάει τίποτα καλά στην Ελλάδα. Κάποιες προβλέψεις και υποθέσεις για το τί θα συμβεί μέχρι τον Ιούνιο θα μπορούσαν να ταρακουνήσουν το οικονομικό στερέωμα. Στην απόγνωσή του ένα στέλεχος φέρεται να ρώτησε σε πρόσφατη συνεδρίαση στο ΔΝΤ: «Που θα βρεθούν τα 27 δισ. που θα χρειαστούν το 2012»;
Από τον περασμένο Μάϊο μπήκαμε στο χορό και πρέπει να χορέψουμε. Δυστυχώς, αυτή την στιγμή δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή, διότι είμαστε δεμένοι στο άρμα της Τρόϊκας. Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι «βάλαν την Ελλάδα υποθήκη». Δεν θα συμφωνήσω –και λόγω ιδεολογίας- με τα μέτρα που γονάτισαν τον λαό και έφτασαν την Ελλάδα στο ύστατο σημείο εξευτελισμού και απόγνωσης, διότι αυτοί που ευθύνονται για την καταστροφή της πατρίδας συνεχίζουν ανενόχλητοι να απολαμβάνουν τον πλούτο που έκλεψαν από τον λαό εις βάρος του λαού.
Το ζητούμενο πιά δεν είναι τί συνέβη πριν η Ελλάδα απευθυνθεί στο Ταμείο –είμαι βέβαιος πως θα ασχοληθεί κάποια εξεταστική, ίσως και κάποιοι εισαγγελείς. Αυτό για το οποίο πρέπει να ενδιαφερόμαστε όλοι συμπυκνώνεται σ’ ένα λιτό ερώτημα: Θέλουμε να σώσουμε την Ελλάδα;
http://www.aixmi.gr/
Το νέο απόσπασμα των δηλώσεων του Ντομινίκ Στρος Καν που αποκαλύπτει τις συζητήσεις του με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, προσωπικά με συγκλόνισε. Όχι επειδή δεν γνώριζα το παρασκήνιο που προηγήθηκε της προσφυγής της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κάθε άλλο. Είχα από καιρό ενημερωθεί για τις επαφές αυτές, με τρόπο όμως που απαγόρευε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη δημοσιοποίησή τους. Και αυτή η άτυπη «συμφωνία» είναι η καθημερινότητα στην εργασία των δημοσιογράφων στην Αμερική, αν και οι περισσότεροι παλεύουμε να μην δεσμευόμαστε καθόλου.Με συγκλόνισε η ωμότητα με την οποία ο ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ περιέγραψε τον πρωθυπουργό της χώρας μας, με ενόχλησε σφόδρα η ομολογία του ότι έγιναν όλα με τρόπο περίπου συνωμοτικό για να αποφύγει ο κ. Παπανδρέου το πολιτικό κόστος. Το απόσπασμα που...
αποκάλυψε στην εκπομπή του ο Λάκης Λαζόπουλος ήταν το εξής: «Όταν λέω υπερβάλλοντας ότι, όταν ήρθε το ΔΝΤ (σ.σ. στη χώρα μας), κλείσαμε το θέμα σε 15 ημέρες, εννοώ ότι το κλείσαμε σε 15 ημέρες, διότι δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό. Αλλά από την αρχή με είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο».
Διαφωνώ με όσους αναζήτησαν αλλότρια συμφέροντα πίσω από τη δήλωση του κ. Στρος Καν. Πρώτα απ’ όλα, η δήλωση αυτή καθ’ αυτή δεν «σηκώνει» ερμηνείες και θα διαφωνήσω με τον αγαπητό υπουργό Ανάπτυξης, που τον σέβομαι και τον εκτιμώ, ότι υπάρχουν σκοπιμότητες από την πλευρά του γενικού διευθυντή του Ταμείου λόγω της απόφασής του να κατέλθει υποψήφιος στις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Πέρα από το γεγονός ότι μέχρι στιγμής τα «σήματα» που στέλνει είναι υπέρ της παραμονής του στο ΔΝΤ, εάν τελικά υποβάλει υποψηφιότητα θα χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως το πλέον θετικό κομμάτι της καριέρας του στο Ταμείο. Θα διαφωνήσω ότι ο κ. Στρος Καν αποκάλυψε τις επαφές του με τον κ. Παπανδρέου για να του επιρρίψει και τις ευθύνες για την πιθανή αποτυχία του Προγράμματος Σταθερότητας. Συζητώντας το περιεχόμενο του αποσπάσματος αποδεχόμενοι την θεωρία των σκοπιμοτήτων χάνουμε το δάσος.
Την Τετάρτη το μεσημέρι συζήτησα το θέμα με σοβαρό αξιωματούχο και, μάλιστα, είχα και κριτική διάθεση. Όχι, δεν ήθελα να κρύψει ο κ. Στρος Καν την αλήθεια, αλλά ως Έλληνα με ενοχλεί να αποκαλύπτεται ότι οι ηγέτες μας -άσχετα από ονόματα και κόμματα- για πολιτικούς λόγους δεν αποκαλύπτουν στον λαό τις επιθυμίες τους, οι οποίες στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν είναι αποδεκτές από τον λαό.
Εάν υποθέσουμε ότι οι ισχυρισμοί του κ. Στρος Καν αποτελούν και την αλήθεια, τότε ως χώρα έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα. Διότι ο επικεφαλής του Ταμείου δεν είναι ένας τυχαίος άνθρωπος. Είναι στενός φίλος του κ. Παπανδρέου και απευθύνονται ο ένας προς τον άλλο με τα μικρά τους ονόματα. Υπενθυμίζω ότι ο κ. Στρος Καν ξεπέρασε κάθε όριο των εξουσιών του και των αρμοδιοτήτων του για να εξυπηρετήσει τον Ελληνα πρωθυπουργό στο Δ.Σ. του ΔΝΤ, εξασφάλισε δεκαπλάσια χρήματα απ’ όσα εδικαιούτο η χώρα μας, ζήτησε δύο φορές από τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα να τηλεφωνήσει στην Γερμανίδα Καγκελάριο και σε δύο περιπτώσεις φρόντισε να ξεπεραστούν οι αντιρρήσεις στελεχών της Τρόϊκας που πιθανότατα θα εμπόδιζαν την εκταμίευση δύο δόσεων.. Ανθρωποι που τον γνωρίζουν καλά, ισχυρίζονται ότι εάν επιλέγει να «αδειάσει» τόσο άτσαλα τον φίλο του πρωθυπουργό της Ελλάδας τότε κάτι άλλο συμβαίνει, πολύ αρνητικό και το οποίο όσοι το γνωρίζουν το προφυλάσσουν ως κόρη οφθαλμού. Σκέφθηκε κανείς από τους επικριτές του μήπως το ξέσπασμά του οφείλεται στις διαπιστώσεις των στελεχών του, τους οποίους επέλεξε ο ίδιος προσωπικά για να αναλάβουν τις τύχες της Ελλάδας;
Ο αξιωματούχος, με τον οποίο συναντήθηκα την Τετάρτη, το μεσημέρι μου θύμισε ότι η επίμαχη δήλωση έγινε την περίοδο μετά την αποκάλυψη του Mega ότι υπάρχει παντελής απουσία συντονισμού των αρμοδίων υπουργών που ανέλαβαν να υλοποιήσουν το Πρόγραμμα Σταθερότητας. Ηταν μία περίοδος που τον κυριαρχούσε η οργή διότι –και το σημειώνω με μαύρα γράμματα- θεωρούσε ότι είχε βάλει πλάτη για τον πρωθυπουργό και αυτός δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις. Και νομίζω πως δεν αποτελεί πιά μυστικό ότι άφησε ο ίδιος να διαρρεύσει η οργή του…
Στο Ταμείο υπάρχουν μερικά στελέχη που πιστεύουν ότι δεν πάει τίποτα καλά στην Ελλάδα. Κάποιες προβλέψεις και υποθέσεις για το τί θα συμβεί μέχρι τον Ιούνιο θα μπορούσαν να ταρακουνήσουν το οικονομικό στερέωμα. Στην απόγνωσή του ένα στέλεχος φέρεται να ρώτησε σε πρόσφατη συνεδρίαση στο ΔΝΤ: «Που θα βρεθούν τα 27 δισ. που θα χρειαστούν το 2012»;
Από τον περασμένο Μάϊο μπήκαμε στο χορό και πρέπει να χορέψουμε. Δυστυχώς, αυτή την στιγμή δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή, διότι είμαστε δεμένοι στο άρμα της Τρόϊκας. Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι «βάλαν την Ελλάδα υποθήκη». Δεν θα συμφωνήσω –και λόγω ιδεολογίας- με τα μέτρα που γονάτισαν τον λαό και έφτασαν την Ελλάδα στο ύστατο σημείο εξευτελισμού και απόγνωσης, διότι αυτοί που ευθύνονται για την καταστροφή της πατρίδας συνεχίζουν ανενόχλητοι να απολαμβάνουν τον πλούτο που έκλεψαν από τον λαό εις βάρος του λαού.
Το ζητούμενο πιά δεν είναι τί συνέβη πριν η Ελλάδα απευθυνθεί στο Ταμείο –είμαι βέβαιος πως θα ασχοληθεί κάποια εξεταστική, ίσως και κάποιοι εισαγγελείς. Αυτό για το οποίο πρέπει να ενδιαφερόμαστε όλοι συμπυκνώνεται σ’ ένα λιτό ερώτημα: Θέλουμε να σώσουμε την Ελλάδα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου