Γεωπολιτική: H Aμερική χωρίς ηγέτη

Ανδρέας Τσιλογιάννης

Δημοσιογράφος – Πολιτικός Αναλυτής

Bρισκόμαστε έξι μήνες μακριά από τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου και οι Η.Π.Α δεν έχουν ηγέτη. 

Η ηρεμία των  πνευμάτων που χρειάζεται, έπειτα από τα γεγονότα στην Μινεσότα και τον ξεσηκωμό σε όλες σχεδόν τις πολιτείες εξαιτίας της σκληρής  δολοφονίας του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόυντ από αστυνομικούς αλλά και την ανεξέλεγκτη επέκταση του Covid-19,είναι πολύ δύσκολες υποθέσεις.

Ο 45ος Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και εκ νέου υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, αντί
να σταθεί μπροστά στα προβλήματα προτιμά να παίζει με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Στον ουρανό, η λευκή Αμερική της τεχνολογίας και οι «γενναίοι καπετάνιοι» της βιομηχανίας αναλαμβάνουν την ηγεσία του διαστήματος. 
Στη γη, η Αμερική του κοινωνικού ιστού φθείρεται συνεχώς και ολοένα  από πιο ακραίες ανισότητες. Η πολωμένη πολιτική μετατρέπει σε φυλετικό πόλεμο το άλυτο φυλετικό ζήτημα μεταξύ  λευκών και αφροαμερικανών γεμίζοντας ξαφνικά δάκρυα όλο τον κόσμο.
Η αντίθεση μεταξύ των γαλήνιων εικόνων της κάψουλας Ντράγκον που φτάνει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και εκείνων των δεκάδων αμερικανικών πόλεων που καίγονται είναι η βασική αλλά τέλεια μεταφορά της σημερινής Αμερικής.
Οι Η.Π.Α παρουσιαζόταν το 2016, ως οικονομικά δυναμική και θριαμβευτική στην καινοτομία, αλλά σήμερα αδυνατεί να περιορίσει τους μηχανισμούς για την κατανομή του πλούτου και ακόμη πιο ακραίες ευκαιρίες που αφήνουν μεγάλο μέρος της χώρας σε ένα απελπιστικό αβέβαιο μέλλον.
Ο θυμός των φτωχών λευκών φέρνει στην εξουσία το 2016 τον εθνικιστή Ντόναλντ Τραμπ.
Σήμερα, μαζί με τη δολοφονία στη Μινεσότα, ο  covid-19 αφήνει μέχρι στιγμής  πάνω από εκατό χιλιάδες νεκρούς Αμερικανούς και 40 εκατομμύρια θέσεις εργασίας που χάθηκαν.
Αναλυτές αναφέρουν πως αν ο κορονοιός είχε χτυπήσει λευκούς και αφροαμερικανούς στον ίδιο βαθμό, θα υπήρχαν  δεκατρείς χιλιάδες περισσότεροι ζωντανοί αφροαμερικανοί.  
Σήμερα τα πάντα είναι πολύ πιο περίπλοκα για διάφορους λόγους.
Δεν υπάρχουν χαρισματικοί ηγέτες και οι προσωπικότητες που εξακολουθούν να έχουν μια κληρονομιά αξιοπιστίας.
Ο τελευταίος των ηγετών αυτών μπορεί να χαρακτηριστεί υπό προϋποθέσεις ο 44ος Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα.
Σήμερα δεν υπάρχουν ούτε καν μεγάλα κινήματα ικανά να διοχετεύσουν την διαμαρτυρία στη  ψηφιακή εποχή του κατακερματισμού και του πολλαπλασιασμού εξτρεμιστικών ομάδων με περισσότερο ή λιγότερο διαφανή προέλευση.
Η ηρεμία των πνευμάτων που ζητεί η αμερικανική κοινωνία μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.
  Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν προσπαθεί καθόλου να πετύχει τη συναίνεση.
Αντιθέτως δυναμώνει την αντιπαράθεση, προτιμά να παίζει με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προειδοποιεί τους διαδηλωτές ότι αν προσπαθήσουν να φτάσουν στον Λευκό Οίκο θα κομματιαστούν από άγρια ​​σκυλιά, καλεί την αστυνομία της Μινεάπολις να πυροβολήσει τους λεηλατητές την ώρα που ο δήμαρχος της πόλης  προσπαθεί να αποφύγει τις αιματηρές συγκρούσεις.
 
Σε ένα από τα tweet ο Τραμπ ζητεί από τους Αμερικανούς πολίτες  να αντισταθούν σε ενδεχόμενες διαδηλώσεις της αντιφατικής αριστεράς μπροστά στον Λευκό Οίκο. 
Θα φθάσουμε στην ηρεμία των πνευμάτων όπως απαιτούν οι στιγμές ;
Οι αριθμοί λένε ότι σε τουλάχιστον 13 πολιτείες  η πολιτική έχει δώσει τη θέση της στην Εθνική Φρουρά.
Ο δρόμος προς τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου μόλις ξεκίνησε..

Πηγή: liberal.gr