Η πληγή του φαρμάκου...

Μεταξύ άλλων οι ανώνυμοι μάρτυρες του πορίσματος ισχυρίζονται πως το ελληνικό δημόσιο έχε υποστεί ζημιά 3 δισ. ευρώ από το σκάνδαλο Novartis. 

H εταιρεία όμως είναι στην Ελλάδα από το ‘96 και με ένα τζίρο 200-300 εκατ. το χρόνο ακόμη και

αν πούλαγε "κοπανιστό αέρα” αντί για φάρμακα δεν θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοια ζημιά.

Τόσο πρόχειρες κατηγορίες αποδυναμώνουν το κατηγορητήριο και επί της ουσίας το μόνο που καταφέρνουν είναι η συγκάλυψη των πραγματικών υπευθύνων του σκανδάλου και η πιθανότητα εξυγίανσης της αγοράς του φαρμάκου.

Τα προβλήματα από το σκάνδαλο του φαρμάκου στη χώρα είναι δυο.

 Το ένα είναι πως οι Έλληνες βλάπτουν την υγεία τους με την αυξημένη κατανάλωση φαρμάκων και το άλλο είναι το οικονομικό κόστος της αυξημένης φαρμακευτικής δαπάνης για το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Αν κοιτάξει κάποιος τις φαρμακευτικές δαπάνες του δημοσίου αυτές από 1,2 δισ. Ευρώ το 2008 ξεπερνούν τα 5,1 δισ. Ευρώ το 2009. Τα μνημόνια στη συνέχεια μεταξύ 2010-14 τις επανέφεραν κάτω από τα 2 δισ. Ευρώ. Η κατά κεφαλήν φαρμακευτική δαπάνη το 2009 ήταν στα 460 Ευρώ για την Ελλάδα και 291 Ευρώ κατά Μ.Ο. για την ΕΕ. Το 2014 είχε πέσει στα 183 Ευρώ για την Ελλάδα και 283 για την ΕΕ.

Το πάρτι και το έγκλημα με τα φάρμακα έγινε στην Ελλάδα. Τα στοιχεία δείχνουν πότε έγινε. Αν το πολιτικό σύστημα ενδιαφερόταν να εξυγιάνει τον κλάδο της Υγείας θα όριζε μια αδιάβλητη επιτροπή κύρους η οποία θα καλούσε όλους τους υπεύθυνους να απολογηθούν για τα πεπραγμένα και μετά η δικαιοσύνη θα έπρεπε να αποδώσει ευθύνες αφού η Βουλή θα είχε άρει το νόμο περί προστασίας πολιτικών...

Ο τρόπος που χειρίζεται η κυβέρνηση την υπόθεση οδηγεί σε συγκάλυψη των υπευθύνων και ευτελισμό των θεσμών της δημοκρατίας.

kostas.stoupas@capital.gr