Σάββατο 6 Μαΐου 2017

Επιστροφή της προπαγάνδας στην Ευρώπη -«Όχι αυτό!» - « Pas ça !, Pas ça !, Pas ça ! »

Τιερί Μεϊσάν
Η γαλλική προεκλογική εκστρατεία παρέκκλινε από το δημοκρατικό δρόμο. Είμαστε μάρτυρες μιας χειραγώγησης των ψηφοφόρων όπως η Ευρώπη δεν είχε γνωρίσει από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.  
Το παράδειγμα που αναλύουμε εδώ είναι σαφές: πρόκειται για μια επιχείρηση προπαγάνδας κατά τη δικτατορική έννοια του όρου η οποία θα πρέπει να
οδηγήσει στην εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν.
-----
Η γαλλική προεκλογική εκστρατεία είναι διαφορετικής φύσης από όλες τις ευρωπαϊκές προεκλογικές εκστρατείες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για πρώτη φορά, μια έμπειρη ομάδα στη προπαγάνδα του πόλεμου εργάζεται στη σκιά ενός υποψηφίου.

Το φαβορί των εκλογών, ο Φρανσουά Φιγιόν, αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο με βάση κατηγοριών για νεποτισμό και διαφθορά που τον οδήγησαν να τεθεί υπό έρευνα από την Δικαιοσύνη. Αλλά καμία από αυτές τις κατηγορίες δεν επαληθεύτηκε μέχρι σήμερα.

Οι Γάλλοι ψηφοφόροι ετοιμάζονται να ψηφίσουν μαζικά στο δεύτερο γύρο υπέρ ενός  προσώπου εναντίον του οποίου διαδήλωσαν εξίσου μαζικά πριν από δύο χρόνια, υπέρ του  Εμανουέλ Μακρόν. Πρόκειται για εκείνους να προστατευτούν από έναν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο στα  μάτια τους: την Μαρίν Λε Πεν.

Ωστόσο, όταν ρωτιούνται οι ψηφοφόροι ποιος είναι ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύει αυτή η υποψήφια, δεν μπορούν να βρουν κάτι το συγκεκριμένο να της καταλογίσουν και κρύβονται πίσω από την κριτική τους για τον πατέρα της.

Όλες οι περιφερειακές και εθνικές εφημερίδες, χωρίς καμία εξαίρεση, καταγγέλουν τον κίνδυνο της Λε Πεν και καλούν για φράγμα εναντίον της, ψηφίζοντας Μακρόν.

Όταν ρωτήσαμε σε Γάλλους τι πίστευαν για τη κατηγορία του Εμανουέλ Μακρόν κατά της Μαρίν Λε Πεν συμφώνα με την οποία υποστηρίζει την πρωσική εισβολή του 1870 και τη γερμανική επίθεση του 1914, όλοι γέλασαν. Η κα Λε Πεν γεννήθηκε το 1968.
Το βίντεο που θα σας δείξουμε μεταδόθηκε πολύ ευρέως από τις αλυσίδες τηλεόρασης και στο Διαδίκτυο. 
 Όταν το δείξαμε στους Γάλλους συναδέλφους μας, όλοι συμφώνησαν ότι το είχαν ξαναδεί και ότι σκέπτονταν ότι ο κ Μακρόν λέει ό, τι να είναι. 
 Όταν τους το ξαναδείξαμε, έμειναν  έκπληκτοι να ανακαλύψουν τις κατηγορίες για τις οποίες είχαν γελάσει προηγουμένως.
Επομένως, είναι δυνατόν να πει κανείς τέτοια εξωφρενικά πράγματα, χωρίς κανείς να αντιδράσει εκείνη τη στιγμή. 
 Ιδού το βίντεο:

Κραδαίνοντας το αναμνηστικό μετάλλιο της νεκρόπολης της Άγιας Παναγίας του Λορέτο (Notre-Dame-de-Lorette ) όπου αναπαύονται  45.000 στρατιώτες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Εμανουέλ Μακρόν ισχυρίζεται ότι ο τελευταίος κηρύχθηκε από ηγέτες που σκέφτονταν: «Πάμε καλύτερα από τον γείτονα, τότε ας πάμε να το καταστρέψουμε».  
Στη συνέχεια, κατηγορεί την Μαρίν Λε Πεν και τους φίλους της, «πρόσφυγες του Πύργου του Μοντρετού (Montretout)» ότι μοιράζονται την ίδια ιδεολογία με τον επιτιθέμενο και ότι θέλουν να ωθήσουν τη Γαλλία σε παρόμοιο πόλεμο.  Με δύναμη αναφωνεί: « Pas ça !, Pas ça !, Pas ça ! (Όχι αυτό!, Όχι αυτό!, Όχι αυτό!) »
To Πύργο του Μοντρετού όπου μεγάλωσε η Μαρίν Λε Πεν, τον είχαν καταλάβει οι Πρώσοι κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Παρισιού το... 1870. Ο όρος «πρόσφυγες του Πύργου του Μοντρετού» προκαλεί λοιπόν έναν σύνδεσμο μεταξύ του παιδιού Μαρίν Λε Πεν και του βασιλιά της Πρωσίας και αυτοκράτορα της Γερμανίας Γουλιέλμου Α’.

Οι ήρωες της Παναγίας του Λορέτο έπεσαν στο πεδίο της δόξας το ... 1914-1918.
 Και ο στόχος του πολέμου του αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β’ δεν ήταν σίγουρα να καταστρέψει τη Γαλλία.

Είναι η πρώτη φορά που εφηύρε κανείς την ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ του πολέμου του 1870, του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και του Εθνικού Μετώπου.
Είναι σαφές ότι ο τρόπος παρουσίασης των πραγμάτων εμπόδισε τους ψηφοφόρους να αντιλαμβάνονται συνειδητά το νόημα των λέξεων του Εμανουέλ Μακρόν, αλλά όχι να τις καταλάβουν ασυνείδητα.

Έχουν επομένως τελείως δίκιο να εκλέξουν κάποιον που μισούν, αλλά που τους προστατεύει από μια γυναίκα που ισχυρίζεται ότι ενσαρκώνει το Έθνος, ενώ έχει ήδη προδώσει τη Γαλλία στο παρελθόν και είναι υπεύθυνη για τα εκατομμύρια θανάτους των πολέμων του 1870 και του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Jean-Claude Pays, η χυδαιότητα αυτών των κατηγοριών, που αναμεταδόθηκαν από όλες τις εφημερίδες, χωρίς καμία εξαίρεση, προκαλεί αίσθημα αποστροφής στους Γάλλους.  
Ζαλισμένοι, προχωρούν προς τις κάλπες για να ψηφίσουν όπως τους διατάζουν.

Όσο πιο χονδρό, όσο πιο εύκολα περνάει.



Πηγή Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου