Στόχος της εφαρμογής της, με την αλλαγή κατά μία ώρα, είναι η
καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας. Εφαρμόζεται κατά κόρον στο δυτικό κόσμο, αλλά δεν έχει απήχηση σε Ασία και Αφρική.
Ο πρώτος που φέρεται να διατύπωσε κάποιου είδους πρόταση για εξοικονόμηση πόρων μέσω της αλλαγής ωραρίου ήταν ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο οποίος σε γράμμα του σε γαλλική εφημερίδα πρότεινε να ξυπνούν οι άνθρωποι μία ώρα νωρίτερα την θερινή περίοδο.
Πολύ αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, κατατέθηκε πρόταση στην βρετανική κυβέρνηση για αλλαγή της ώρας από τον Γουίλιαμ Γουίλετ, ο οποίος σε σχετικό άρθρο του έκανε εκτενή αναφορά στην «σπατάλη του φυσικού φωτός».
Οι Γερμανοί ήταν οι πρώτοι που εφάρμοσαν το μέτρο, το 1916, για να ακολουθήσουν σχεδόν αμέσως οι Βρετανοί.
Δύο χρόνια αργότερα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε, παράλληλα με τις ζώνες της ώρας, στις ΗΠΑ, αλλά σύντομα καταργήθηκε λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου.
Στην Ελλάδα το μέτρο εισήχθη το 1932, αλλά εγκαταλείφθηκε σύντομα λόγω προβλημάτων με την τότε ζώνη ώρας που είχε υιοθετήσει η Ελλάδα. Ακολούθησε εναλλακτικά σε κάποιες περιόδους η αλλαγή της ώρας λειτουργίας δημόσιων υπηρεσιών και καταστημάτων κατά μισή ώρα το Χειμώνα.
Το 1975 η Ελλάδα, μαζί με μεγάλο αριθμό ευρωπαϊκών κρατών, ξεκίνησε την συντονισμένη εφαρμογή της θερινής ώρας, όπως την ξέρουμε σήμερα.
Πλέον, την τελευταία Κυριακή κάθε Μαρτίου στη 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς (GMT) δηλαδή στις 3.00 τα ξημερώματα, βάζουμε τα ρολόγια μία ώρα μπροστά, ενώ τα επαναφέρουμε μία ώρα πίσω την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου στη 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς, δηλαδή στις 4.00 τα ξημερώματα, ταυτόχρονα με όλες τις χώρες της ΕΕ που ακολουθούν αυτή την πεπατημένη.
απο τη zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου