Ποιος απειλεί το πάρτι των ταύρων!

DR.MONEY

Ίσως δεν έχει εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε, αλλά τα θεμελιώδη μακροοικονομικά δεδομένα της ευρωζώνης βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα σήμερα σε σχέση με τους κυριότερους ανταγωνιστές και εμπορικούς εταίρους της.

Το συνολικό πρωτογενές έλλειμμα της ευρωζώνης ανήλθε μόλις στο
0,5% του ΑΕΠ το 2012, έναντι ελλείμματος ίσου με το 9% του ΑΕΠ στην Ιαπωνία, 6,5% στις ΗΠΑ και 6% του ΑΕΠ στη Βρετανία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ.

Υπό αυτήν την έννοια, η ευρωζώνη έχει να επιδείξει μεγαλύτερη πρόοδο στα δημόσια οικονομικά σε σχέση με τους βασικούς ανταγωνιστές της.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει για το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.

Η ευρωζώνη ως οικονομία εκτιμάται ότι θα επιδείξει πλεόνασμα που αντιστοιχεί στο 1% περίπου του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) και μόνο η Ιαπωνία με πλεόνασμα ίσο με το 1,5%-2% του ΑΕΠ την ξεπερνά.
Την τελευταία φορά που η ευρωζώνη κατέγραψε πλεόνασμα λίγο κάτω από το 1% του ΑΕΠ ήταν το 1998, δηλαδή κάπου 15 χρόνια πριν.

Οι ΗΠΑ και η Βρετανία έχουν έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.

Τόσο το πρωτογενές ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης όσο και το εξωτερικό ισοζύγιο εξηγούν σε κάποιον βαθμό γιατί το ευρώ είναι ισχυρό.

Όμως, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες επηρεάζονται επίσης από τη νομισματική πολιτική που εφαρμόζουν οι κεντρικές τράπεζες των εμπλεκόμενων χωρών.

Τι έχουμε εδώ;

Η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας ετοιμάζεται να προβεί σε αγορές ομολόγων, διοχετεύοντας ρευστότητα ίση με το 9% του ΑΕΠ στο σύστημα, ενώ η Fed προχωρά σε αγορές 85 δισ. δολαρίων τον μήνα.

Από την άλλη πλευρά, ο ισολογισμός της ΕΚΤ μειώνεται αντί να αυξάνεται καθώς οι ευρωπαϊκές τράπεζες επιστρέφουν μέρος των μακροπρόθεσμων δανείων (LTRO) που έλαβαν.

Το δεύτερο κύμα επιστροφών αναμένεται σε λίγες μέρες, προς τα τέλη Φεβρουαρίου, καθώς συμπληρώνεται ένας χρόνος από το LTRO-2.

Eν πάση περιπτώσει, η συρρίκνωση του ισολογισμού της ΕΚΤ ευνοεί το ευρώ σε μια περίοδο όπου άλλες κεντρικές τράπεζες κάνουν ακριβώς το αντίθετο.

Υπέρ του ευρώ λειτουργεί ασφαλώς η ύφεση στην κρίση χρέους των χωρών της ευρωπεριφέρειας καθώς μειώνονται τα ασφάλιστρα κινδύνου για τοποθετήσεις σε κινητές αξίες χωρών όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα κ.α.

Για όλους αυτούς τους λόγους, το ευρώ παραμένει ισχυρό κι η σταθμισμένη ισοτιμία για εμπορικές ροές εμφανίζεται ανατιμημένη πάνω από 10% σε σχέση με το επίπεδο ισορροπίας, όπως προκύπτει από την αρχή της ίσης αγοραστικής δύναμης (PPP).
Παρ' όλα αυτά, η ανατίμηση του ευρώ είναι αντίστοιχη εκείνης που παρατηρείται ιστορικά.
Όμως, τα θεμελιώδη δεδομένα της οικονομίας της ευρωζώνης και η ύφεση της κρίσης χρέους δεν αποκλείεται να δώσουν μεγαλύτερη ώθηση στο νόμισμα.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η ισχυροποίηση του ευρώ θα μπορούσε να πλήξει τις όποιες αναπτυξιακές προοπτικές της οικονομίας της ευρωζώνης.
Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργούσε αμφιβολίες στις αγορές για τη συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής στην ευρωζώνη και τη σταθεροποίηση του λόγου δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ σε ορισμένες χώρες της ευρωπεριφέρειας.

Επομένως, η ανατίμηση του ευρώ, πιθανόν πάνω από το 1,40 έναντι του δολαρίου, είναι ίσως η μεγαλύτερη απειλή για το πάρτι των αγορών στην ευρωπεριφέρεια.

απο το