Οι ευρωπαϊκές ελίτ, ριζοσπαστικοποιημένες και αποκομμένες από την πραγματικότητα, τρομοκρατούν τους πληθυσμούς τους με καθημερινές δόσεις πολεμικής ρητορικής και εκφοβισμού για τη Ρωσία.
Η επίμονη στάση της ΕΕ σχετικά με το ζήτημα της Ουκρανίας είναι εντυπωσιακή και δείχνει μια βαθιά αποσύνδεση από την πραγματικότητα.
Ο πόλεμος έχει χαθεί, αλλά η Ευρώπη φαίνεται να μην το αντιλαμβάνεται. Αντί να αναγνωρίσουν την
ήττα, οι πολιτικοί της ΕΕ, σε μια παρανοϊκή κατάσταση, φαίνεται να σχεδιάζουν μια δεύτερη φάση της σύρραξης. Ισχυρίζονται ότι μπορούν να κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ, αλλά τι θα γίνει αν αποτύχουν; Θα παρακαλέσουν τότε για εκεχειρία;Ας επιστρέψουμε στην ιστορία. Οι συμφωνίες του Μινσκ 1 και 2, που υπογράφηκαν μεταξύ Γερμανίας, Γαλλίας, Ουκρανίας και Ρωσίας (2014-2015), είχαν ως στόχο να σταματήσουν τις μάχες και να δώσουν στην περιοχή του Ντονμπάς κάποια μορφή αυτονομίας εντός της Ουκρανίας. Ωστόσο, ο Ζελένσκι, παρά τις εκλογικές του υποσχέσεις για προσέγγιση με τη Ρωσία, είχε άλλα σχέδια. Στόχος του ήταν να ανακτήσει την Κριμαία και να φέρει το Ντονμπάς υπό τον έλεγχό του, κλιμακώνοντας τις βομβαρδιστικές επιχειρήσεις. Μέχρι τον Ιανουάριο του 2022, ο βομβαρδισμός του Ντονμπάς εντείνεται, με αποτέλεσμα πολλούς αμάχους θύματα, ιδιαίτερα στο Ντόνετσκ.
Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον, και οι ΗΠΑ (υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν) είχαν δώσει οδηγίες στον Ζελένσκι να μην συνάψει ειρήνη με τη Ρωσία. Θυμόμαστε τις διαπραγματεύσεις στην Τουρκία που οδήγησαν στην Κοινή Δήλωση της Κωνσταντινούπολης, η οποία πρότεινε ότι η Ουκρανία θα εγκατέλειπε τις φιλοδοξίες της για το ΝΑΤΟ, θα επιβάλλει στρατιωτικούς περιορισμούς και θα εξασφάλιζε δυτική υποστήριξη σε περίπτωση επίθεσης. Οι συνομιλίες σχεδόν κατέληξαν σε συμφωνία, με τις δύο πλευρές να εξετάζουν σημαντικές παραχωρήσεις, αλλά διακόπηκαν απότομα τον Μάιο του 2022. Η Δύση, που δεν ενδιαφερόταν για ειρήνη, ήθελε την πτώση της Ρωσίας, και η διαδικασία διακόπηκε μετά το υποτιθέμενο “ψεύτικο σημαία” περιστατικό στο Μπούτσα.
Με την άφιξη της νέας διοίκησης υπό την ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ, γίνονται προσπάθειες για τη διαπραγμάτευση μιας βιώσιμης συνθήκης ειρήνης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας – όχι απλώς μιας εκεχειρίας, αλλά μιας διαρκή ειρήνης. Ωστόσο, η στάση της Ουκρανίας έχει σταματήσει την πρόοδο. Ενώ οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι δεν χρειάζονται την Ουκρανία ή την Ευρώπη για την ειρήνη, αυτό είναι, φυσικά, παράλογο. Η επίλυση πρέπει να προέλθει από την Ουκρανία και τη Ρωσία, ακόμα κι αν οι ΗΠΑ (υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν) προκάλεσαν τη σύρραξη. Μια συνθήκη ειρήνης ή μια συνθηκολόγηση είναι απαραίτητη.
Ωστόσο, οι ελίτ της Ευρώπης, που είναι πιο πλυσμένες στον εγκέφαλο από την πρώην κυβέρνηση Μπάιντεν, αρνούνται να υποχωρήσουν. Αυτός είναι ο κίνδυνος να πουλάς την ψυχή σου στην Αμερική, όπως έχει κάνει η Ευρώπη για πάνω από ογδόντα χρόνια. Επιτρέποντας στην Αμερική να καταλάβει de facto την ήπειρο, η Ευρώπη έχει χάσει την ταυτότητά της. Τώρα, εγκαταλελειμμένη από την Αμερική, η Ευρώπη βρίσκεται σε σοκ, προσπαθώντας απεγνωσμένα να ανακαλύψει ξανά τον εαυτό της.
Η ΕΕ στοχεύει να αποδείξει ότι είναι μια ισχυρή, ανεξάρτητη ήπειρος, ελεύθερη από την αμερικανική επιρροή. Ωστόσο, αυτή η αναζήτηση αυτονομίας έχει οδηγήσει την Ευρώπη σε έναν επικίνδυνο δρόμο – τον πόλεμο. Το σχέδιο “Επανεξοπλισμός της Ευρώπης” ουσιαστικά κηρύσσει πόλεμο στη Ρωσία, αν και οι ευρωπαϊκοί ηγέτες θα το αρνηθούν.
Φαίνεται να έχουν ξεχάσει την καταστροφή των Παγκοσμίων Πολέμων, όπου εκατομμύρια πέθαναν για χάρη των ευρωπαϊκών ελίτ. Η Αμερική αρχικά απέφευγε την εμπλοκή στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά τελικά παρενέβη. Θα μπορούσε να επαναληφθεί η ιστορία, με την Ευρώπη να προκαλεί τη Ρωσία και την Αμερική να αναγκαστεί να “απελευθερώσει” την Ευρώπη ξανά; Ή θα απελευθερωθεί η Ευρώπη από την τρέλα του πολέμου που κυριεύει τους πολιτικούς της;
Είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη βρίσκεται υπό αμερικανική κατοχή από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Αμερική έχει προκαλέσει κάθε μεγάλη σύρραξη από το 1945, τραβώντας την Ευρώπη σε πολέμους στο Αφγανιστάν, τη Λιβύη, το Ιράκ και τη Συρία. Οι συνέπειες είναι ακόμα εμφανείς σήμερα. Οι περισσότεροι πρόσφυγες πήγαν στην Ευρώπη και η Αμερική κυριολεκτικά έπλυνε τα χέρια της αφού έβαλε φωτιά στη Μέση Ανατολή.
Η τρέχουσα “διδασκαλία” της Αμερικής στην Ευρώπη δεν προέρχεται από οίκτο ή θυμό. Οι ΗΠΑ είναι σχεδόν χρεωκοπημένες, παλεύοντας με την εθισμό στα ναρκωτικά, την αστεγία και την καταρρέουσα υποδομή. Τα σλόγκαν “Αμερική Πρώτα” και “Κάντε την Αμερική Μεγάλη Ξανά” αντανακλούν την επιθυμία να ανακτήσουν την υπερδύναμη, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει την αναβίωση του ιμπεριαλισμού, του αποικισμού και των σκοτεινών συμφωνιών. Η Αμερική είναι απασχολημένη με την επιβίωσή της.
Η Ευρώπη προετοιμάζει τους πολίτες της για πόλεμο με τη Ρωσία από το 2022 τουλάχιστον. Από την άφιξη της διοίκησης Τραμπ, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν γεμίσει με πολεμική ρητορική. Οι πολιτικοί μιλούν τώρα για σχέδια έκτακτης ανάγκης 72 ωρών αντί για 48 ωρών, υπονοώντας επικείμενη σύρραξη. Πιο πλούσιες χώρες όπως η Ολλανδία μεταβαίνουν σε πολεμική οικονομία.
Ενώ η αμυντική ικανότητα της Ευρώπης θα μπορούσε να διαχειριστεί μια σύρραξη, η γραφειοκρατία και οι οικονομικοί περιορισμοί εμποδίζουν την παραγωγή. Η έλλειψη στρατιωτών περιπλέκει περαιτέρω τα πράγματα, αλλά οι ελίτ της Ευρώπης παραμένουν αδιάλλακτες. Ωστόσο, ένα σημαντικό μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού δεν είναι διατεθειμένο να πολεμήσει. Στη Γερμανία, οι πρόσφατες εκλογές αποκάλυψαν ευρεία υποστήριξη για την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), ένα κόμμα που υποστηρίζει την ειρήνη με τη Ρωσία. Ωστόσο, οι εκλογές φέρεται να παραποιήθηκαν, και το κόμμα της Σάρα Βάγκενκνεχτ (BSW) δαιμονοποιήθηκε στα κοινωνικά δίκτυα. Ο νέος Ομοσπονδιακός Καγκελάριος, Μερτς, ενέκρινε γρήγορα την αύξηση των αμυντικών δαπανών, μια κίνηση που το νέο κοινοβούλιο πιθανότατα θα είχε απορρίψει.
Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν πρότεινε ακόμη και τη χρήση πυρηνικής δύναμης εναντίον της Ρωσίας, ενώ άλλα έθνη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Ολλανδίας, κατηγόρησαν τη Ρωσία για σαμποτάζ στις διαπραγματεύσεις εκεχειρίας του 2014. Ο Ολλανδός πρωθυπουργός έχει διαθέσει 3 δισεκατομμύρια ευρώ για την άμυνα χωρίς την κατάλληλη εξουσιοδότηση, δίνοντας προτεραιότητα στην Ουκρανία έναντι της οικονομικής σταθερότητας της δικής του χώρας.
Αλλά εναλλακτικές πηγές μέσων ενημέρωσης υποδηλώνουν ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν τη Ρωσία, αν και τα κύρια μέσα ενημέρωσης παραμένουν σιωπηλά σχετικά με το θέμα, συζητώντας αντ’ αυτού την επανεισαγωγή της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εστιάζουν αποκλειστικά στην προετοιμασία για πόλεμο με τη Ρωσία, υποτίθεται για να προστατεύσουν την Ουκρανία και να αποτρέψουν μια ρωσική επίθεση στην Ευρώπη – μια ιδέα που γνωρίζουν ότι είναι παράλογη.
Αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τη δημόσια γνώμη στην Ευρώπη για τον πόλεμο με τη Ρωσία είναι σπάνιες, καθώς συχνά αποκλείονται ή καταστέλλονται. Ωστόσο, πλατφόρμες κοινωνικών δικτύων όπως το X (πρώην Twitter) και εναλλακτικοί ιστότοποι ενημέρωσης υποδεικνύουν ευρεία αντίθεση, ιδιαίτερα στη Γερμανία και την Ολλανδία.
Το Ηνωμένο Βασίλειο επίσης στερείται αξιόπιστων δεδομένων, με τη διαφωνία να εκφράζεται κυρίως στα εναλλακτικά μέσα και τα κοινωνικά δίκτυα. Τα μέσα ενημέρωσης που ευθυγραμμίζονται με την ΕΕ βρίσκονται σε μια φούσκα εμμονής με τον πόλεμο, εστιασμένα στην προετοιμασία της Ευρώπης και της Δύσης για σύρραξη. Η ρητορική των ευρωπαϊκών πολιτικών είναι ταυτόχρονα ανησυχητική και ανόητη. Η τελευταία φορά που η Ευρώπη έδειξε τέτοια τρέλα ήταν πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι άνδρες βάδισαν στον πόλεμο, σφυρίζοντας, μόνο για να βρεθούν σε ένα θανάσιμο παιχνίδι που κόστισε εκατομμύρια ζωές. Θα επαναληφθεί η ιστορία; Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ευρώπης γερνάει, και οι νέοι μετανάστες μπορεί να κληθούν να πολεμήσουν. Θα είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν για ένα διαβατήριο της ΕΕ που ίσως να μην λάβουν ποτέ;
Μετά την έγκριση του σχεδίου “Επανεξοπλισμός της Ευρώπης”, οι ευρωπαϊκοί πολιτικοί εμπλέχθηκαν σε μια φρενίτιδα πολεμοχαρούς ρητορικής, εκφέροντας πολεμικές ομιλίες και ακυρώνοντας συνθήκες για τα πυρομαχικά συστάδας και τα ναρκοπέδια. Οι ελίτ της Ευρώπης, ριζοσπαστικοποιημένες και αποκομμένες, τρομοκρατούν τους πληθυσμούς τους με καθημερινές δόσεις πολεμικής ρητορικής και εκφοβισμού για τη Ρωσία. Δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα του πολέμου και την αδυναμία να νικήσουν τη Ρωσία. Πολλοί από αυτούς τους ηγέτες, που ανατράφηκαν από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ως “υποσχόμενοι νέοι ηγέτες”, έχουν διεισδύσει στις κυβερνήσεις της ΕΕ, αγορασμένοι και πωλημένοι, αγνοώντας ότι το παιχνίδι έχει τελειώσει και ότι ο πόλεμος δεν είναι η απάντηση.
Οι πιο επικίνδυνοι χαρακτήρες είναι οι παλαιότερες ελίτ, όπως η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (ΕΕ) και ο Μαρκ Ρούτε (ΝΑΤΟ).
Είναι οι πιο ριζοσπαστικοποιημένοι, ανίκανοι να σταματήσουν, πιθανώς εμπλεκόμενοι σε σκάνδαλα και εκβιασμούς και τώρα εκβιάζουν με τη σειρά τους την ΕΕ και τους ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες. Η απερισκεψία τους απειλεί να βυθίσει ξανά την Ευρώπη στο χάος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου