Κυριακή ΙΔ΄ Λουκά - Πίστεως ευλογημένη ανάβαση

Πίστεως ευλογημένη ανάβαση

«Ανάβλεψον. Η πίστις σου σέσωκέ σε. Και παραχρήμα ανέβλεψε»

Βαθύτερα είναι τα μηνύματα που εκπέμπου οι θαυματουργικές ενέργειες του Κυρίου μας, με αποδέκτες και τους ανθρώπους της δικής μας εποχής. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται συγκεκριμένα στο θαύμα της θεραπείας του τυφλού στην Ιεριχώ. 

 Ο τυφλός διέθετε πίστη, η ρίζα της οποίας όμως δεν στηριζόταν και τόσο σε μια ψυχρή λογική, αλλά στο γόνιμο έδαφος της καρδιάς του.

 

Η τύφλωση τού στερούσε τις χαρές που προσφέρει η σωματική θέα των πραγμάτων, τις ομορφιές της φύσεως, τις εικόνες των προσώπων και την όψη των γεγονότων. Δεν είδε ποτέ τίποτε, ούτε ακόμα το Πρόσωπο του Χριστού. Η πίστη του όμως δεν κινείτο σε αμφιταλαντεύσεις και αμφιβολίες. Ήταν γνήσια και αυθεντική. Εκδήλωσε την πίστη, για την οποία αργότερα έγραψε ο απόστολος Παύλος ότι είναι «πραγμάτων έλεγχος ού βλεπομένων», δηλαδή παραδοχή πραγμάτων που δεν βλέπονται σωματικά από τον άνθρωπο.

Αυθεντική έκφραση

Η πίστη που ισχυρίζονται κάποιοι ότι διαθέτουν, μπορεί κάποτε να μην είναι και τόσο γνήσια. Να εκδηλώνεται ακόμα στους ορίζοντες του «θεαθήναι τοις ανθρώποις». Στις περιπτώσεις όμως αυτές που κινείται στην επιφάνεια των πραγμάτων αλλά και στα στεγανά της υποκρισίας δεν είναι πραγματική και σίγουρα ούτε και θεάρεστη.

Ο τυφλός του Ευαγγελίου στην κατάλληλη στιγμή εκδηλώθηκε με τρόπο που μαρτυρούσε ότι η πίστη του για τον Χριστό ήταν αυθεντική, ήταν αληθινή, έβγαινε εκ βάθους καρδίας. Μόλις έλαβε την πληροφορία ότι περνούσε από κοντά του ο Χριστός άρχισε να Τον καλεί με δυνατή φωνή: «Ιησού, υιέ Δαυϊδ, ελέησόν με». Με τη μικρή αλλά περιεκτική αυτή φράση αποκαλυπτόταν η μεγάλη του πίστη ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής. Το παράδειγμά του θυμίζει αυτό που είπε ο Συμεών ο νέος Θεολόγος ότι «η εις Χριστόν πίστις εστί…το καρτερήσαι και το υπομείναι πάντα πειρασμόν επερχόμενον, εν λύπαις και θλίψεσι και συμφοραίς, έως αν θελήση και επισκέψηται ημάς ο Θεός».

Καρποφορία πίστεως

Η πραγματική πίστη όμως έχει και τα καρποφόρα αποτελέσματα με πολύ εύχυμους καρπούς. Η επιβράβευση ήλθε αμέσως από τον Κύριο, με την απαντητική του φράση: «Ανάβλεψε! Η πίστη σου σε έχει σώσει».

 

 Ο τυφλός από τη στιγμή εκείνη θεραπεύθηκε. Απέκτησε το φως του. Άρχισε να βλέπει και σωματικά. Ευεργετήθηκε από τον Θεό για την πίστη του και προχώρησε και πάρα πέρα. Μόλις λοιπόν απέκτησε το φως του «ηκολούθει αυτώ, δοξάζων τον Θεόν». Ευγνωμονούσε τον ευεργέτη του με δύο τρόπους: τον ακολούθησε στην πορεία του προς τα Ιεροσόλυμα και δόξαζε ταυτόχρονα τον Θεό.

Βλέπουμε έτσι ότι το θέλημα και η δύναμη του Θεού διοχετεύθηκαν και πέρασαν στο θέλημα και τη δύναμη της πίστης του τυφλού. Με αυτό τον τρόπο γνωρίζουμε ότι θαυματουργεί ο Θεός διά μέσου των αγίων και των ιερών τους λειψάνων. Γι’ αυτό ακόμα λέμε ότι ο χώρος της Εκκλησίας είναι ο τόπος της θαυματουργίας του Χριστού.  Ζητάμε μέσα από τις λατρευτικές της ακολουθίες το έλεος του Θεού, μνημονεύοντες «της Παναγίας αχράντου και πάντων των αγίων».

Αγαπητοί αδελφοί, εκείνο που πρωτίστως πρέπει να επιδιώκουμε είναι να μας ανοίξει ο Χριστός την πόρτα της Βασιλείας του. Αυτή η προοπτική συνιστά και την πιο μεγαλειώδη καταξίωση. Εκείνος κάνει πάντοτε το πρώτο βήμα για να μας προσφέρει τη μεγάλη αυτή δωρεά. Ο τυφλός του Ευαγγελίου ζητούσε το έλεος του Χριστού για να υποταχθεί στο θέλημά του. Φανερώθηκε η πίστη του και «παραχρήμα ανέβλεψε δοξάζων τον Θεόν». Αυτή η δοξολογία εκφράζεται όταν εφαρμόζουμε το θέλημά του και τηρούμε τις εντολές του. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε κι εμείς να αναβλέψουμε και να ακολουθήσουμε τον Χριστό.

Χριστάκης Ευθσταθίου (Θεολόγος)- Εκκλησία Κύπρου

Ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς. Ἐπιστολή πρός Ἐφεσίους ε’ 8 - 19

Πρός Ἐφεσίους ε’ 8 - 19
καί ἡ ἀπόδοση στήν νεοελληνική

8 ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· 9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ· 10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. 11 καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·
12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· 13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. 14 διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. 15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί,
16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. 17 διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. 18 καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, 19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ, Ἀπόδοση

8 Διότι άλλοτε ήσασθε σκοτάδι εξ αιτίας της πλάνης και της αμαρτίας, που κυριαρχούσε μέσα σας. Τωρα όμως δια του Κυρίου έχετε φωτισθή και είσθε φως. Να ζήτε, λοιπόν, και να συμπεριφέρεσθε σαν άνθρωποι, που τα πάντα εις αυτούς είναι φως αληθείας και αρετής.
9 (Εφ' όσον ελάβετε το πνευματικόν φως πρέπει να έχετε και φωτεινήν ζωήν). Διότι ο άγιος καρπός τον οποίον παράγει το Αγιον Πνεύμα μέσα εις τας καρδίας των πιστών, εκδηλώνεται με κάθε καλωσύνην και δικαιοσύνην και φιλαλήθειαν. 10 Να ερευνάτε και να διακρίνετε πάντοτε, τι είναι ευάρεστον ενώπιον του Κυρίου,
11 και να μη συμμετέχετε εις τα έργα του σκότους, που είναι άκαρπα και επιβλαβή. Ούτε καν και να τα ανέχεσθε, αλλά μάλλον να τα ελέγχετε και να τα παρουσιάζετε εις τα μάτια όλων επιβλαβή και ολέθρια. 12 Διότι όσα από τους ασεβείς και αμαρτωλούς γίνονται κρυφά και στο σκότος είναι αισχρόν και να τα αναφέρη κανένας. (Δι' αυτό ακριβώς και δεν είναι νοητόν, όχι μόνον να συμμετέχετε, αλλ' ούτε και να συζητήτε μεταξύ σας δι' αυτά. Μονον δε να τα ελέγχετε εις διόρθωσιν των αμαρτωλών και περιφρούρησιν των άλλων).
13 Ολα δε αυτά τα πονηρά έργα κάτω από το φως του ελέγχου, γίνονται φανερά πόσον ολέθρια είναι (ώστε οι μεν καλοπροαίρετοι αμαρτωλοί να μετανοήσουν, οι δε άλλοι να προφυλαχθούν). Διότι κάθε τι που φανερώνεται, είτε καλόν είτε κακόν, είναι σαν το φως, ώστε ο καθένας να κανονίση απέναντι αυτού την στάσιν του.
14 Ο έλεγχος εις φανέρωσιν του κακού και διόρθωσιν του αμαρτάνοντος πρέπει να γίνεται· δι' αυτό και το Αγιον Πνεύμα ελέγχει και φωνάζει προς κάθε αμαρτωλόν· Σηκω, συ που κοιμάσαι τον ύπνον της αμαρτίας, και πετάξου ορθός ανάμεσα από τους νεκρούς της αμαρτίας και θα σε φωτίση ο Χριστός.
15 Προσέχετε, λοιπόν, εφ' όσον έχετε φωτισθή από τον Χριστόν, πως με κάθε ακρίβειαν να συμπεριφέρεσθε, όχι σαν μωροί και ασύνετοι, αλλά σαν φρόνιμοι και συνετοί. 16 Να κερδίζετε πάντοτε και να εκμεταλλεύεσθε δια το αγαθόν τον χρόνον και τας ευκαιρίας της παρούσης ζωής, διότι αι ημέραι, εξ αιτίας της αμαρτίας που επικρατεί, είναι γεμάται πειρασμούς και πνευματικούς κινδύνους.
17 Δι' αυτό προσέχετε να μη γίνεσθε και φέρεσθε σαν ασύνετοι, αλλά να ερευνάτε και να ενοήτε καλά ποίον είναι το θέλημα του Κυρίου. 18 Και μη μεθάτε με οίνον· εις την μέθην υπάρχει πάντοτε η ασωτία και η κατάπτωσις. Αλλά γεμίζετε την ψυχήν, την καρδίαν και τον νου σας με Πνεύμα Αγιον. 19 Θα αισθάνεσθε τότε ασυγκρίτως ανώτερον και μεγαλύτερον ενθουσιασμόν από εκείνον, που δοκιμάζουν οι μέθυσοι, τον οποίον και θα εξωτερικεύετε λαλούντες μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδάς πνευματικάς, άδοντες και ψάλλοντες στον Κυριον με όλην σας την καρδίαν.

  Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
saint.gr