Χουάν Κορντίλο: Ο «Ρομπέν των Δασών» της Ισπανίας

Άλλοι τον αποκαλούν σύγχρονο «Ρόμπιν Χουντ-Ρομπέν των Δασών», άλλοι εκπρόσωπο του τελευταίου «γαλατικού χωριού» στην αλωμένη από την σκληρή λιτότητα Ισπανία και άλλοι «εκκεντρικό αναρχικό» που κάνει τα πάντα για λίγη δημοσιότητα.

 Ο λόγος για τον Χουάν Μανουέλ Σάντσες Κορντίλο, δήμαρχο της μικρής ισπανικής πόλης Μαριναλέντα στην Ανδαλουσία.

 Γνωστός μέχρι προ τίνος κυρίως σε αριστερούς και αναρχικούς κύκλους, χάρη στην μικρή κομμουνιστική ουτοπία που εφαρμόζει εδώ και χρόνια στην πόλη των 2.600 κατοίκων, ο Κορντίλο έγινε ευρύτερα γνωστός τις τελευταίες
ημέρες, όταν τέθηκε επικεφαλής της επιδρομής που έκαναν εργαζόμενοι σε σουπερμάρκετ, προκειμένου να μοιράσουν τρόφιμα στους φτωχούς.

 Επτά άτομα συνελήφθηκαν για τη συμμετοχή τους σε δύο επιθέσεις, κατά τις οποίες συνδικαλιστές, υπό τις επευφημίες των υποστηρικτών τους, φόρτωσαν τα καρότσια του σουπερμάρκετ με τρόφιμα και έφυγαν χωρίς να πληρώσουν, με τον 59χρονο δήμαρχο της Μαριναλέντα, Σάντσεζ Κορντίλο να περιμένει απέξω. 

 Η ενέργειά του αυτή έκανε την εφημερίδα «Ελ Παίς» να τον αποκαλέσει «Ρομπέν των Δασών» και πολλά ξένα μέσα ενημέρωσης, όπως το «Ρόιτερ» και η εφημερίδα «Γκάρντιαν» να αφιερώσουν δημοσιεύματα στον «αναρχοκομουνιστή» δήμαρχο. 

 «Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν αρκετά για να φάνε. Στον 21ο αιώνα, είναι μεγάλη ντροπή», δηλώνει ο Κορντίλο, ο οποίος ως εκλεγμένο μέλος του περιφερειακού κοινοβουλίου της Ανδαλουσίας, έχει βουλευτική ασυλία, αλλά όπως λέει ο ίδιος θα παραιτούνταν ευχαρίστως από το προνόμιο αυτό για να συλληφθεί.

 Δεν συμμερίζονται βέβαια όλοι τη σχετική συμπάθεια που έχει προκαλέσει ο δήμαρχος της Μαριναλέντα με τη δράση του.
Εκπρόσωπος της κεντροδεξιάς κυβέρνησης Ραχόι επισημαίνει ότι ως αξιωματούχος δεν μπορεί να παραβιάζει το νόμο. « Δεν μπορεί να είσαι Ρομπέν των Δασών και Σερίφης του Νόττινχαμ ταυτόχρονα», τονίζει ο Αλφόνσο Αλόνσο, εκπρόσωπος του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος στο εθνικό κοινοβούλιο. «Αυτός ο άνθρωπος απλά ψάχνει για δημοσιότητα εις βάρος οποιουδήποτε άλλου».

Η οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ισπανία είναι λίγο ή πολύ γνωστή.

 Επίσημη ανεργία 25%, 34% στην Ανδαλουσία, την φτωχότερη και πολυπληθέστερη περιφέρεια της χώρας. Στους νέους 16-24 ετών η ανεργία φθάνει στο 53%. 
 Το ποσοστό φτώχειας έχει αυξηθεί πάνω από 15% από το 2007 και χιλιάδες άτομα έχουν αναγκαστεί σε εξώσεις από τα σπίτια τους.

 Η ζοφερή οικονομική και κοινωνική κατάσταση γέννησε πέρυσι το κίνημα των «ιντιγκνάντος»-των Ισπανών αγανακτισμένων-που με τις κινητοποιήσεις του και τις «καταλήψεις» σε κεντρικές πλατείες ενέπνευσε ανάλογα κινήματα παντού.

Φέτος ήταν οι σκηνές ιντιφάντα που εκτυλίχτηκαν στην Αστούριας, με τις βίαιες συγκρούσεις αστυνομικών και ανθρακωρύχων, που κυριάρχησαν στα εγχώρια και διεθνή μέσα ενημέρωσης.

 Η κυβέρνηση της Ισπανίας ανακοίνωσε πρόσφατα ένα ακόμη πακέτο περικοπών ύψους 65 δισ. ευρώ για τα επόμενα δυόμιση χρόνια, με αντάλλαγμα την βοήθεια 100 δισ. ευρώ από την ΕΕ για τη χρηματοδότηση των τραπεζών της.

Και όπως όλα δείχνουν δεν αποκλείεται η κυβέρνηση Ραχόι να ζητήσει πλήρες πακέτο στήριξης, αφού το κόστος δανεισμού παραμένει στα ύψη.

 Υπό τις συνθήκες αυτές η «αντίσταση» της Μαριναλέντα αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε σχέση με παλαιότερες αναφορές στο «γραφικό» χαρακτήρα της «κομμουνιστικής ουτοπίας» της.

 Στην Μαριναλέντα των 2.600 κατοίκων δεν υπάρχει ανεργία, η γη ανήκει στην κοινότητα και όλοι πληρώνονται το ίδιο.
 Μέσα σε τρεις δεκαετίες οι κάτοικοι έκτισαν 350 σπίτια.
Οι ένοικοι πληρώνουν «υποθήκη» 15 ευρώ το μήνα, δεν μπορούν όμως να έχουν έσοδα από το σπίτι ή να το πουλήσουν. 

Ο Κορντίλο γεννήθηκε στην Μαριναλέντα το 1949. Τότε ήταν μία πόλη μεταναστών που πήγαιναν για δουλειά στην Γερμανία, την Γαλλία ή στα χωράφια του ισπανικού βορρά.

 Μετά το θάνατο του Φράνκο το 1975 η Μαριναλέντα άρχισε να οργανώνεται γύρω από ένα νέο σωματείο, ένα νέο κόμμα εργαζομένων και με εβδομαδιαίες συνελεύσεις οι κάτοικοι άρχισαν να καταλαμβάνουν τη γη που ανήκε σε τοπικό Δούκα, ο οποίος ούτε καν την χρησιμοποιούσε.

 Ύστερα από αγώνα δώδεκα ετών, το 1992 οι τοπικές αρχές κατάφεραν τελικά να εξασφαλίσουν 1200 εκτάρια από τη γη του δούκα, εφαρμόζοντας στην πόλη, με τη συναίνεση των κατοίκων, μία ιδιότυπη «κομμουνιστική κολεκτίβα», σε μία εποχή που λέξεις όπως «ουτοπία» και «κοινωνική δικαιοσύνη» έχουν εκτοπιστεί από το καθημερινό λεξιλόγιο για χάρη των αγορών και της παγκόσμιας κυριαρχίας του χρήματος. 

Παρά το μικρό μέγεθος της πόλης, ο Κορντίλο είναι δήμαρχος εδώ και 30 χρόνια, γνωστός για την έντονη κριτική που ασκεί στο πολιτικό κατεστημένο. 

«Λένε ότι είμαι επικίνδυνος.

Και οι τραπεζίτες που αφέθηκαν στη διαφθορά; Οι τράπεζες που δανείζονται από την ΕΚΤ με 1% και ύστερα πωλούν τα δάνεια αυτά προς τους Ισπανούς με 6%, δεν είναι επικίνδυνοι;», αναρωτιέται, μιλώντας σε δημοσιογράφο του «Ρόιτερ».

 «Οι ουτοπίες δεν είναι χίμαιρες, είναι τα πιο ευγενή όνειρα που οι άνθρωποι έχουν. 
Το όνειρο της ισότητας, το όνειρο της κατοικίας πρέπει να ανήκει σε όλους, γιατί είσαι άνθρωπος και όχι μέρος ενός εμπορεύματος που κερδοσκοπείς, το όνειρο οι φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές-για παράδειγμα η ενέργεια-να μην ανήκουν στις πολυεθνικές, αλλά στην υπηρεσία του λαού.
 Όλα αυτά τα όνειρα είναι όνειρα τα οποία μπορούμε να μετατρέψουμε σε πραγματικότητα.
 Πρώτα στον τόπο στον οποίο ζούμε, με τη γνώση ότι είμαστε περικυκλωμένοι από τον καπιταλισμό παντού. Και αργότερα στην Ανδαλουσία και τον κόσμο», εξηγεί ο «Ρομπέν των Δασών» της Ανδαλουσίας. 

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ 
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα η Ελλάδα Αύριο στις 18/08/2012