Παράθεση του Όργουελ: «Η
πολιτική γλώσσα στοχεύει να κάνει εύλογα τα ψεύδη, αξιοσέβαστες τις
δολοφονίες, και να δώσει εμφάνιση στερεότητας σε ό, τι είναι μόνο
αέρας».
Η
Ρωσία του Πούτιν είναι όλο και πιο δραστήρια στη Μεσόγειο, όπως το
αποδεικνύει πολύ καλά η μελέτη του Ίγκορ Ντελανοέ, Βοηθού Ερευνητή στο
Ίδρυμα Στρατηγικών Ερευνών και Διδάκτωρ Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας,
στο Πανεπιστήμιο της Νίκαιας Sophia-Antipolis.
Η παρουσίασή του με τίτλο «Ρωσία και Ισραήλ: μεταξύ αμοιβαίας δυσπιστίας και διμερούς συνεργασίας» αποκαλύπτει μια σειρά από ελάχιστα γνωστά στοιχεία.
-Εμπορικές
συναλλαγές σε άνθηση:
πρώτες ύλες έναντι προϊόντων υψηλής τεχνολογίας,
έκρηξη του τουρισμού, πώληση υπερσύγχρονων όπλων από το Ισραήλ, και πάνω
απ 'όλα, περισσότερο από το ήμισυ των ισραηλινών εισαγωγών προέρχονται
από τη Ρωσία, ό τι χρειάζεται για να μείνουν καλοί φίλοι.
Φυσικά δεν πρέπει να προκαλέσουν τους Αμερικανούς! Πρέπει όλα αυτά να γίνουν διακριτικά.
Ο
αγώνας κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας αποτελεί το πεδίο για το οποίο
οι Ρώσοι και οι Ισραηλινοί έχουν πολύ πιθανώς τα πιο κοινά συμφέροντα.
-Και
οι δύο χώρες βρίσκονται σε πόλεμο εναντίον του ίδιου εχθρού, αλλά όχι
ακριβώς με τους ίδιους στόχους:
για τους Ρώσους, πρόκειται να
διασφαλιστεί και να σταθεροποιηθεί το Βόρειο Καύκασο,
ενώ για το Ισραήλ,
το διακύβευμα είναι η επιβίωση του Κράτους.
-Απαράκαμπτος
παίκτης στην πολιτική ζωή του Ισραήλ, η ισραηλο-ρωσική κοινότητα
χαρακτηρίζεται όμως, με έναν τρόπο ζωής και συνήθειες που τη
διαφοροποιούν από τους άλλους Ισραηλινούς πολίτες της περιοχής λόγω της
ρωσικής καταγωγής της.
Αυτή
η «ρωσική εξέλιξη» του Ισραήλ αλλάζει τα δεδομένα στη Μέση Ανατολή και
φωτίζει λίγο περισσότερο για το τι συμβαίνει στη Συρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου