Δυνατότητες επιβίωσης των επιχειρήσεων κατά την οικονομική κρίση

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

(Σχετικά με το θέμα της "ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ", είναι ενδιαφέρουσες οι απόψεις του καθηγητή του Οικονομομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών Δημήτρη Μπουραντά, όπως αυτές διατυπώθηκαν σε ομιλία του στο εμποροβιομηχανικό επιμελήτήριο Θεσσαλονίκης.)

Ομιλία του καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δ. Μπουραντά για τις επιβίωση των επιχειρήσεων κατά την οικονομική κρίση.

«Αν βυθίσεις ένα βατράχι σε ένα δοχείο με καυτό νερό, θα πηδήξει αμέσως έξω για να σωθεί. Αν, όμως, ζεστάνεις το νερό σιγά-σιγά, θα μείνει μέσα μέχρι να γίνει ...βατραχόσουπα».

 Η «παραβολή» αυτή έχει την εφαρμογή της στον κόσμο των επιχειρήσεων, σύμφωνα με τον
καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρη Μπουραντά, ο οποίος μιλώντας σε εκδήλωση του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου, στη Θεσσαλονίκη, επεσήμανε ότι όσες επιχειρήσεις αλλάζουν πριν αναγκαστούν να αλλάξουν, είναι αυτές που έχουν επιτυχία διαρκείας.

«Δεν μπορούμε να ξεπερνάμε τις κρίσεις όταν είμαστε βάτραχοι, ιδίως σε μια εποχή που οι κρίσεις θα γίνονται ολοένα κοντινότερες», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μπουραντάς και πρόσθεσε ότι οι επιχειρήσεις που έχουν διάρκεια είναι διαπιστωμένα αυτές που όχι απλά προσαρμόζονται στο περιβάλλον, αλλά το δημιουργούν.

«Τα προϊόντα, οι επιτυχημένες διαφημιστικές καμπάνιες, το αμπαλάζ, αντιγράφονται. Η δυνατότητα να αλλάζεις πριν αναγκαστείς, όχι», σημείωσε ο καθηγητής και πρόσθεσε ότι η επιτυχία κρίνεται ακόμη στη δυνατότητα των επιχειρήσεων να διαχειρίζονται και να διοικούν το άυλο και πρώτα από όλα την επιχειρηματική κουλτούρα.

Εν έτει 1982, ο συγγραφέας Τομ Πίτερς δημοσίευσε ένα βιβλίο, που περιλάμβανε μια μακρά λίστα με «εξαιρετικές επιχειρήσεις». Μόνο στην πρώτη τετραετία κυκλοφορίας, το βιβλίο πούλησε 3.000.000 αντίτυπα. Σήμερα, πάνω από το 50% των επιχειρήσεων της λίστας είτε δεν υπάρχουν είτε είναι κάθε άλλο παρά… εξαιρετικές.

Ο λόγος; Σύμφωνα με τον κ. Μπουραντά, έγιναν «δεινόσαυροι», πόνταραν σε στερεότυπα και «συνταγές επιτυχίας» και, απλά, δεν άλλαξαν. Το ίδιο συνέβη και με θαυμάσιες (κάποτε) ελληνικές επιχειρήσεις, όπως η Πειραϊκή Πατραϊκή ή η Fix. Κι όμως, θα μπορούσαν να προσαρμοστούν: «οι αλλαγές δεν είναι κεραυνοί εν αιθρία», σημείωσε ο καθηγητής.

Τί άλλο πρέπει να έχει μια επιχείρηση για να αποκτήσει διάρκεια; Αυτό που μεταξύ των οικονομολόγων είναι διεθνώς γνωστό ως «Big Hairy Audacious Goal» (BHAG). Με άλλα λόγια, ένα μεγάλο στρατηγικό όραμα, με μετρήσιμους στόχους πενταετίας ή δεκαετίας.

Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Μπουραντά, οι επιχειρήσεις με διάρκεια διαθέτουν λιτές δομές και εφαρμόζουν συστήματα, αφού «ό,τι δεν μπορείς να μετρήσεις, δεν μπορείς να το διοικήσεις». Οι ίδιες επιχειρήσεις ανεβάζουν διαρκώς τον πήχη και συγκρίνονται όχι με το αμέσως καλύτερο, αλλά με την κορυφή.

Ο επιχειρηματίας με διάρκεια έχει κουλτούρα με συγκεκριμένες αξίες, έννοιες και αρχές: όταν υπάρχει σύγχυση ως προς το τί πρεσβεύεις, δεν μπορείς να κάνεις πολλά για να βελτιωθείς. Επίσης, όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο καθηγητής, ο καλός επιχειρηματίας βεβαιώνεται πρώτα ότι ...επιβιβάζει τους σωστούς ανθρώπους στο «λεωφορείο» της επιχείρησής του και μετά βλέπει πού θα πάει το όχημα.

Και φυσικά, πρέπει να είναι ταυτόχρονα ηγέτης και μάνατζερ: παραγωγός έργου, εμπνευστής, δάσκαλος και επιχειρηματίας. Να μην ανέχεται τη μετριότητα και τις αντικανονικές συμπεριφορές, να σκέφτεται «έξω από το κουτί» και να δίνει βάση στις ιδέες των ...αιρετικών και ακτιβιστών υπαλλήλων του.

Πηγή:kathimerini.gr