 |
Νέα μελέτη επισημαίνει ότι οι ανθρώπινες εκπομπές CO2 αποτελούν μόνο το 4% του ετήσιου κύκλου άνθρακα και το μεγαλύτερο μέρος του απορροφάται γρήγορα στους ωκεανούς και στα δασικά οικοσυστήματα, εξαφανίζεται μέσα σε 3 έως 4 χρόνια |
Το άρθρο, με τίτλο “A Critical Reassessment of the Anthropogenic CO₂–Global Warming Hypothesis”, υποστηρίζει ότι οι φυσικοί παράγοντες, όπως οι μακροχρόνιοι κύκλοι της ηλιακής δραστηριότητας και οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας που καταγράφονται σε γεωλογικούς χρόνους, διαδραματίζουν σημαντικότερο ρόλο στη μεταβολή του παγκόσμιου κλίματος σε σύγκριση με τις εκπομπές CO₂ που προέρχονται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των συντακτών, η συμβολή του ανθρώπου στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη χαρακτηρίζεται ως περιθωριακή.
Η συγκεκριμένη δημοσίευση θεωρείται κομβική για την επιστημονική κοινότητα, καθώς φέρεται να είναι η πρώτη αξιολογημένη από ομοτίμους μελέτη στον τομέα της κλιματικής επιστήμης, στην οποία ο κύριος συγγραφέας είναι ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης.
Το Grok 3 beta, αναπτυγμένο από την εταιρεία xAI, είχε καθοριστικό ρόλο στη συγκρότηση της μελέτης, επιτελώντας το μεγαλύτερο μέρος της συγγραφής και της ανάλυσης, με τους ανθρώπινους συν-συγγραφείς να λειτουργούν περισσότερο ως επιστημονικοί σύμβουλοι και επιβλέποντες.
Η έρευνα στηρίζεται σε μη επεξεργασμένα, «ακατέργαστα» δεδομένα και προβάλλει το επιχείρημα ότι το ποσοστό του CO₂ που αποδίδεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες αντιστοιχεί μόλις στο 4% του συνολικού ετήσιου κύκλου του άνθρακα. Το ποσοστό αυτό, σύμφωνα με τους συγγραφείς, απορροφάται από φυσικά οικοσυστήματα – κυρίως τους ωκεανούς και τα δάση – σε χρονικό διάστημα μόλις 3 έως 4 ετών.
Το εύρημα αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), η οποία υποστηρίζει ότι το CO₂ παραμένει στην ατμόσφαιρα για αιώνες, εντείνοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Η μελέτη επικαλείται επίσης ως παράδειγμα το παγκόσμιο lockdown του 2020 λόγω της πανδημίας COVID-19. Εκείνη τη χρονιά καταγράφηκε μια παγκόσμια μείωση των εκπομπών CO₂ κατά περίπου 7%, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 2,4 δισεκατομμύρια τόνους. Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται, η πτώση αυτή δεν συνοδεύτηκε από κάποια μετρήσιμη μεταβολή στη συγκέντρωση του CO₂ στην ατμόσφαιρα, όπως αυτή καταγράφεται από τον σταθμό παρακολούθησης στο Mauna Loa της Χαβάης. Το γεγονός αυτό ερμηνεύεται από τους συντάκτες ως ένδειξη ότι η φύση ρυθμίζει κατά κύριο λόγο τη συγκέντρωση του CO₂ στην ατμόσφαιρα, υποβαθμίζοντας την επίδραση των βραχυπρόθεσμων ανθρώπινων παρεμβάσεων.
Κύρια σημεία της έρευνας
Η έρευνα τονίζει ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) που προέρχονται από ανθρώπινες δραστηριότητες —όπως η καύση ορυκτών καυσίμων και η αποψίλωση των δασών— αντιπροσωπεύουν μόλις ένα μικρό ποσοστό, περίπου 4%, του συνολικού CO₂ που εισέρχεται κάθε χρόνο στον παγκόσμιο κύκλο του άνθρακα. Η μελέτη υπογραμμίζει ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού του διοξειδίου του άνθρακα απορροφάται σχετικά γρήγορα από φυσικά “καταβόθρες”, κυρίως τους ωκεανούς και τα χερσαία οικοσυστήματα, όπως τα δάση. Σύμφωνα με την ανάλυση, το ανθρωπογενές CO₂ δεν παραμένει στην ατμόσφαιρα για δεκαετίες ή αιώνες, όπως αναφέρεται σε εκθέσεις της IPCC, αλλά η παρουσία του μειώνεται αισθητά εντός 3 έως 4 ετών από την εκπομπή του.
Η μελέτη επισημαίνει σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των προβλέψεων των παγκόσμιων κλιματικών μοντέλων (όπως των CMIP3, CMIP5 και CMIP6) και των πραγματικών μετρήσεων που αφορούν βασικά κλιματικά φαινόμενα. Συγκεκριμένα, τα μοντέλα αυτά προέβλεψαν σταθερή και αισθητή άνοδο της θερμοκρασίας της τάξης των 0,5°C ανά δεκαετία. Ωστόσο, σύμφωνα με τις καταγραφές θερμοκρασίας των τελευταίων δεκαετιών, η πραγματική αύξηση είναι πολύ πιο περιορισμένη και κυμαίνεται από 0,1°C έως 0,13°C ανά δεκαετία. Παρόμοιες αποκλίσεις καταγράφονται και στις εκτιμήσεις για τη συρρίκνωση του θαλάσσιου πάγου, γεγονός που ενισχύει την άποψη ότι τα μοντέλα υποεκτιμούν ή υπερεκτιμούν βασικές παραμέτρους του κλιματικού συστήματος.
Η έρευνα αποδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στους φυσικούς παράγοντες που επηρεάζουν το κλίμα, όπως η ηλιακή ακτινοβολία και οι θερμοδυναμικές αναδράσεις, υποστηρίζοντας ότι αυτοί οι παράγοντες έχουν παραδοσιακά υποτιμηθεί στις κλιματικές αναλύσεις. Η μελέτη βασίζεται σε 27 διαφορετικές σειρές εκτιμήσεων της ηλιακής δραστηριότητας και διαπιστώνει ότι οι σειρές που εμφανίζουν υψηλότερες διακυμάνσεις στη ροή ηλιακής ενέργειας έχουν και την πιο ισχυρή συσχέτιση με τις παρατηρούμενες διακυμάνσεις της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Το εύρημα αυτό υποδηλώνει ότι η ηλιακή δραστηριότητα ενδέχεται να παίζει σημαντικότερο ρόλο στις κλιματικές μεταβολές από όσο θεωρείται σε καθιερωμένα μοντέλα.
Ένα ιδιαίτερο και καινοτόμο στοιχείο της μελέτης είναι η εκτεταμένη αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης (AI) όχι απλώς ως εργαλείο, αλλά ως βασικό συντελεστή στην επιστημονική συγγραφή και ανάλυση. Η προσέγγιση αυτή παρουσιάζεται ως παράδειγμα των δυνατοτήτων της AI να συμβάλλει ουσιαστικά στην επιστημονική πρόοδο, προσφέροντας ταχύτερη, πιο ολοκληρωμένη και ευέλικτη ανάλυση πολύπλοκων δεδομένων. Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης δεν περιορίζεται στον τομέα της κλιματολογίας, αλλά εκτιμάται ότι μπορεί να επιφέρει σημαντικές εξελίξεις και σε άλλους επιστημονικούς τομείς, όπως η ιατρική έρευνα, οι κλινικές δοκιμές και η ανάλυση βιοϊατρικών δεδομένων.
Μια κριτική ανασκόπηση των πολιτικών για το κλίμα
Σύμφωνα με το περιεχόμενο του άρθρου, οι πολιτικές που έχουν υιοθετηθεί διεθνώς με σκοπό τη μείωση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, όπως αυτές που θεσπίστηκαν κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης για το Κλίμα COP26 στη Γλασκώβη, έχουν επιφέρει ένα νέο είδος ανισότητας μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών. Οι ανεπτυγμένες χώρες, προωθώντας τις πράσινες τεχνολογίες υψηλού κόστους, φαίνεται πως επιβάλλουν τη δική τους ατζέντα στις φτωχότερες χώρες, οι οποίες δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτών των τεχνολογιών. Αυτό το φαινόμενο χαρακτηρίζεται από τους επικριτές ως «πράσινη αποικιοκρατία», καθώς περιορίζει τη δυνατότητα των αναπτυσσόμενων κρατών να αναπτυχθούν οικονομικά και να απελευθερωθούν από τη φτώχεια, επιβάλλοντας εξωτερικά πρότυπα που συχνά δεν συμβαδίζουν με τις τοπικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες.
Όπως αναφέρεται σε σχετικές εκθέσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο της εφαρμογής των πολιτικών της για τη βιώσιμη ανάπτυξη μέσω της Ατζέντας 2030, έχει εισαγάγει υποχρεώσεις για τα κράτη-μέλη της που περιλαμβάνουν τη μείωση της χρήσης γεωργικών εκτάσεων και τον περιορισμό της κτηνοτροφικής δραστηριότητας. Οι πολιτικές αυτές έχουν ως συνέπεια την αύξηση του κόστους παραγωγής τροφίμων, την αποσταθεροποίηση της αγροτικής οικονομίας και τη διατάραξη των αγορών. Παράλληλα, η στροφή προς εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όπως οι μπαταρίες λιθίου και τα αιολικά πάρκα, ενώ προωθείται ως οικολογικά φιλική, συνοδεύεται από σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Περιλαμβάνονται προβλήματα όπως η ρύπανση, η εξάντληση φυσικών πόρων, απειλές για την υγεία των τοπικών πληθυσμών και καταστροφή οικοσυστημάτων, με επιπτώσεις στην άγρια ζωή και την ισορροπία της φύσης.
Το άρθρο υποστηρίζει ότι η επιστημονική έρευνα γύρω από την κλιματική αλλαγή καθοδηγείται σε σημαντικό βαθμό από κρατικές και εταιρικές χρηματοδοτήσεις. Αυτή η οικονομική εξάρτηση, κατά τον αρθρογράφο, οδηγεί στη διαμόρφωση μιας ελεγχόμενης αφήγησης που εξυπηρετεί συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Η ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα περιορίζεται ή αγνοείται, και σε πολλές περιπτώσεις λογοκρίνεται. Το αποτέλεσμα είναι η ενίσχυση της δυσπιστίας των πολιτών απέναντι στους θεσμούς και στους επιστημονικούς φορείς, καθώς η πληροφορία που φτάνει στο κοινό παρουσιάζεται μονόπλευρα και χωρίς επαρκή διαφάνεια.
Γενική επισκόπηση του άρθρου και των βασικών του θέσεων
Η κεντρική ιδέα του άρθρου και της μελέτης που το συνοδεύει, υπό την επιμέλεια του Robert W. Malone, είναι ριζοσπαστική και αμφισβητεί το κυρίαρχο επιστημονικό αφήγημα. Σύμφωνα με τον συγγραφέα και τους συνεργαζόμενους επιστήμονες, τα στοιχεία που προέρχονται από ανεξάρτητες, μη επεξεργασμένες βάσεις δεδομένων δεν επιβεβαιώνουν την ισχύ των μοντέλων που προβάλλει η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Υποστηρίζεται ότι η επίδραση των φυσικών παραγόντων –όπως οι ηλιακοί κύκλοι, οι γεωλογικές διεργασίες και οι ωκεάνιες ροές– είναι σαφώς ισχυρότερη σε σχέση με αυτήν των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην εξέλιξη του παγκόσμιου κλίματος.
Πέρα από την επιστημονική αμφισβήτηση, το άρθρο επικεντρώνεται στις σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των πολιτικών για το κλίμα, οι οποίες, σύμφωνα με τον συγγραφέα, βασίζονται περισσότερο σε γεωπολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα παρά σε αμιγώς επιστημονική τεκμηρίωση. Τονίζεται έτσι η ανάγκη για επανεξέταση των σημερινών στρατηγικών, ώστε να εξασφαλιστεί μια πιο ισορροπημένη και δίκαιη προσέγγιση.
Χάνεται η «πράσινη» μετάβαση; Όχι, αφού στην πραγματικότητα δεν υπάρχει!
Η κλιματική αλλαγή είναι φαινόμενο πραγματικό: το κλίμα πάντα άλλαζε και πάντα θα αλλάζει κι ευτυχώς που δεν ζούμε πια στην προβιομηχανική μίνι εποχή παγετώνων ή στους χιονιάδες των λίγων περασμένων δεκαετιών.
Ένα μεγάλο ποσοστό μη ειδικών επιστημόνων, είτε από λόγους ιδεοληψίας είτε από λόγους προσωπικού συμφέροντος, ισχυρίζεται συστηματικά πως η κλιματική αλλαγή είναι ανθρωπογενής και πως «η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής απαιτεί πράσινη μετάβαση, κυρίως με ΑΠΕ. Τεχνολογική καινοτομία και εφευρέσεις βελτιώνουν ΑΠΕ, μπαταρίες, ηλεκτρικά δίκτυα, παραγωγή πράσινου υδρογόνου, κ.λπ.».
Σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης υπάρχει μια αντίστοιχη προπαγάνδα από άλλους επιστήμονες, που είναι άσχετοι με τα τεχνικά και οικονομικά της λειτουργίας δικτύων ηλεκτρισμού. Αναμενόμενο ότι εταιρείες των δήθεν «Α»ΠΕ επιστρατεύουν όποιον είναι διαθέσιμος να προωθήσει το κλιματικό αφήγημα (δήθεν «Α» επειδή ανανεώσιμος είναι ο άνεμος κι ο ήλιος, όχι οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά (φ/β) πάνελ, που ήδη προβληματίζουν ως απόβλητα). Ο ισχυρισμός πως με αιολικά, φ/β και ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα αλλάξει το κλίμα αγγίζει τα όρια της παράνοιας.
Κάποιοι λένε «αφού δεν το ξέρω, θα συνταχθώ με την άποψη της πλειοψηφίας». Μέγα σφάλμα! Η επιστημονική άποψη δεν προκύπτει από ψηφοφορίες, χρειάζεται μόνο καλή τεκμηρίωση! Κάποτε μαζεύτηκαν 100 επιστήμονες της εποχής ενάντια στις απόψεις του Αϊνστάιν και τους απάντησε: «Γιατί 100; Αν κάνω λάθος, ένας αρκεί!».
Κι ο Γερμανός Έριχ Φρομ, από τους σημαντικότερους ψυχολόγους του 20ου αιώνα, είχε πει: «Το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι μοιράζονται τα ίδια ελαττώματα δεν μετατρέπει τα ελαττώματα σε αρετές. Το γεγονός ότι πιστεύουμε σε τόσα πολλά ψεύδη, δεν μετατρέπει τα ψεύδη σε αλήθειες, και το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι μοιράζονται τον ίδιο βαθμό παράνοιας, δεν καθιστά τους ανθρώπους αυτούς ψυχικά υγιείς.»
Όσοι βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο ισχυρίζονται πως «η ενέργεια από ορυκτά καύσιμα φαινόταν φθηνή, επειδή δεν πληρωνόταν το εξωτερικό κόστος, που αντιστοιχεί σε κλίμα, περιβάλλον, ανθρώπινη υγεία και εξάρτηση από εχθρικές αγορές». Αν δούμε το ποτήρι μισογεμάτο, υπάρχουν και τεράστια οφέλη: χωρίς την ενέργεια από τα ορυκτά καύσιμα το προσδόκιμο ζωής θα ήταν πολύ πιο μικρό, τσιμέντο και χάλυβας και όλα τα μεταλλεύματα χρειάζονται ορυκτά καύσιμα για να παραχθούν, ακόμα και όλα τα υλικά και μηχανήματα της δήθεν «πράσινης» μετάβασης χρειάζονται ορυκτά καύσιμα για να παραχθούν.
Η διείσδυση των δήθεν «Α»ΠΕ έγινε χάρη σε τεράστιες επιδοτήσεις με δημόσιο χρήμα, καταστρέφοντας την έννοια της οικονομίας της αγοράς. Οι χώρες με υψηλό ηλιακό και αιολικό δυναμικό ΔΕΝ θα έχουν σημαντικότερο γεωπολιτικό ρόλο στο μέλλον: απλά θα επιδοτούν με φθηνό ρεύμα τις χώρες που δέχονται να παραλάβουν το τυχαίο αιολικό και ηλιακό ρεύμα, προκειμένου να μην καταρρεύσει σε μπλακάουτ το δίκτυο της χώρας-παραγωγού. Το βλέπουμε ήδη να συμβαίνει και στη χώρα μας.
Το μόνο «καθαρό» σε αιολικά & φ/β είναι το «καύσιμο» που χρησιμοποιούν. Αλλά οι εξορύξεις και η επεξεργασία των απαραίτητων μεταλλευμάτων μόνο «καθαρές» δεν είναι: λίμνες τοξικών τελμάτων, παιδική εργασία, αποστράγγιση …
σπάνιων υδροφορέων είναι μερικά μόνο από τα «καλά» της «μετάβασης». Εδώ και χρόνια η άναρχη χωροθέτηση αιολικών & φ/β (και των δικτύων μεταφοράς που τα συνοδεύουν), μετατρέποντας τις χώρες σε βιομηχανικά οικόπεδα ερήμην των κοινωνιών, έχει ξεσηκώσει μεγάλα τμήματα των λαών, φορτώνοντας τα πινάκια των δικαστηρίων. Στις δημοκρατικές κοινωνίες, για να παράσχουν οι άνθρωποι υποστήριξη, πρέπει να αυξηθεί η εμπιστοσύνη στην ακέραια επιστήμη, χωρίς χρηματοδοτούμενα αποτελέσματα ή καταπνίγοντας διαφορετικές απόψεις.
Η οδυνηρή πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας με τους λογαριασμούς ηλεκτρισμού, είναι πως η ανάπτυξη αιολικών & φ/β συνοδεύτηκε από διαρκή αύξηση των τιμών. Δείτε το πιο πάνω διάγραμμα 7 της επιστημονικής δημοσίευσης «A Review of the Energy Policy in Greece in the Last 50 Years and Its Implications for Prosperity» (Επισκόπηση της Ενεργειακής Πολιτικής στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια και οι Επιπτώσεις της στην Ευημερία).
Η αιτία πολύ απλή: οι δήθεν «Α»ΠΕ αποδείχθηκαν ανίκανες να υποκαταστήσουν ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ θερμικές μονάδες. Για τον πολύ απλό λόγο πως οι θερμικές μονάδες και οι δήθεν «Α»ΠΕ παράγουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ προϊόν: οι θερμικές (και υδροηλεκτρικές) μονάδες είναι «κατανεμόμενες»: παράγουν ηλεκτρισμό τη στιγμή που το χρειαζόμαστε.
Αντίθετα, αιολικά & φ/β είναι «μη κατανεμόμενες» μονάδες: «εγχέουν» ηλεκτρισμό στο δίκτυο εάν και όταν έχει άνεμο και ήλιο. Γνωρίζει κανείς εκ των προτέρων αν την Καθαρά Δευτέρα θα φυσάει, για να πετάξουν οι χαρταετοί; Όχι! Γι’ αυτό και στη Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2013-2020 ο ΑΔΜΗΕ, ο Διαχειριστής του Ελληνικού Συστήματος Ηλεκτρισμού, εμφάνιζε τα αιολικά ως τη μακράν όλων των υπολοίπων πιο αναξιόπιστη πηγή: μόλις 10% αξιοπιστία (ισχύος), έναντι 70% των φ/β. Αλλά ακόμα και το 10% πολύ είναι! Οπότε, για να έχουμε ρεύμα, καίμε όλο και περισσότερο φυσικό αέριο.
Η έκθεση Ντράγκι το Σεπτέμβριο 2024 κατέδειξε πως η ακριβή ενέργεια οδηγεί σε αποβιομηχάνιση της Ευρώπης, απώλεια εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, ανεργία ή/και φτώχεια: η δήθεν «πράσινη» μετάβαση ξέχασε την κοινωνία. Αντίθετα, οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι.
Παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας, η ηλεκτρική ενέργεια για χρήση σε κρατικά συστήματα ηλεκτροδότησης ακόμα ΔΕΝ μπορεί να αποθηκευθεί οικονομικά.
Κι ενώ κρατούν πεισματικά εδώ και πάνω από 20 χρόνια ανενεργό το πληρωμένο υδροηλεκτρικό της Μεσοχώρας Τρικάλων, στις 13.3.2025 δημοσιεύθηκε Υπουργική Απόφαση για να βάλουμε έως 4,7GW μπαταρίες, προκειμένου να κουκουλωθεί όπως-όπως το πρόβλημα ότι δεν ξέρουμε τι να κάνουμε τον ηλεκτρισμό που παράγουν οι δήθεν «Α»ΠΕ. Μαντέψτε τι επίπτωση θα έχουν στους λογαριασμούς ρεύματος!
Αυτή η μετάβαση μόνο «πράσινη» δεν είναι! Για «κατάμαυρη» καλά το πάει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου