Η υπόθεση της εξόδου της χώρας από το ευρώ βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, είτε στα Συμβούλια Κορυφής της Ευρώπης, είτε στις αναλύσεις των διεθνών οίκων.
Και όπου υπάρχει καπνός συνήθως υπάρχει και φωτιά. Εκείνο που ενδιαφέρει πια τους ξένους δεν είναι τόσο οι νέες ζημιές που θα καταγράψουν από ομόλογα που διαπραγματεύονται έτσι κι αλλιώς σε αξίες της τάξης του 20% της ονομαστικής τους, όσο η φυγή των καταθέσεων από τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Σε χθεσινή εκτίμησή της η Societe Generale αναφέρει ότι μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα επιφέρει
ένα χρηματοδοτικό κενό της τάξης των 400- 600 δισ. ευρώ στις οικονομίες της Ισπανίας και της Ιταλίας, όπου θα χαθούν καταθέσεις 20-30% για την πρώτη και 10-20% για την δεύτερη.
Είναι ανατριχιαστικό να σκεφθεί κανείς, πώς η γαλλική τράπεζα από το σημείο όπου ανέφερε ότι τα spreads των 200 μονάδων ήταν η σούπερ ευκαιρία για να αγοράσει κανείς ελληνικά ομόλογα τον Ιανουάριο του 2010 έφτασε τον Μάιο του 2012 να υπολογίζει τις επιπτώσεις εξόδου της χώρας μας από το ευρώ.
Αν κάτσει κανείς και το σκεφθεί ψύχραιμα θα δει ότι αυτή η εκδοχή δεν είναι απίθανη πια.
Αντίθετα όπως όλα δείχνουν, προετοιμάζεται συστηματικά και καθημερινά δημοσιοποιούνται νέες μελέτες και αναλύσεις.
Η εκλογική αναμέτρηση απλά μας πηγαίνει στην επόμενη μέρα, όπου εκεί θα ξεκινήσει η τελευταία πράξη του δράματος.
Ελπίδα αποτελεί ότι η Deutsche Bank αναμένει από την ΕΚΤ να ελαστικοποιήσει περαιτέρω τις προϋποθέσεις χρηματοδότησης των τραπεζών στην Ευρώπη, αφαιρώντας ακόμα και το κριτήριο των τρεχουσών αποτιμήσεων στα ομόλογα. Αυτό δείχνει μια κίνηση ενίσχυσης του συστήματος που μπορεί να μας βοηθήσει στην οριακή στιγμή.
Από την άλλη πλευρά ακόμα και αυτή την στιγμή που μιλάμε δεν έχει συγκροτηθεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο σωτηρίας της οικονομίας, ώστε να πιάσουν τόπο οι θυσίες και να βγει η χώρα από την ύφεση.
Αντίθετα τα πολιτικά κόμματα αρέσκονται σε μια προεκλογική φιλολογία, την ώρα που τα πάντα γονατίζουν και η πορεία της αγοράς και των φορολογικών εσόδων είναι οι χειρότερες για πολλά πολλά χρόνια. Για αυτό φθάσαμε μέχρι εδώ με συνεχή μέτρα επί διετία;
Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει. Και τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. Οσο μάλιστα παραμένουμε αιθεροβάμονες και wishfull thinkers η τιμωρία θα είναι αμείλικτη.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου