Ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Τάσου Τέλλογλου δημοσιεύει η «Καθημερινή της Κυριακής» που συνδέει τον Άκη Τσοχατζόπουλο (και) με την υπόθεση της Siemens. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, μάλιστα, σχετικό έγγραφο ντοκουμέντο είχε κατατεθεί από τον πρώην υπουργό Χρίστο Βερελή στην αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής η οποία όμως, υπό την προεδρία του Σήφη Βαλυράκη, δεν το αξιοποίησε και δεν το ερεύνησε σωστά, επιδιώκοντας προφανώς να καλύψει τις ευθύνες του κ. Τσοχατζόπουλου. Όπως προκύπτει συγκεκριμένα ο κ. Τσοχατζόπουλος μαζί με τον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας Νίκο Χριστοδουλάκη, είχαν κάνει «κρυφή» συμφωνία με τη γερμανική εταιρεία HDW στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης των Ναυπηγείων. Η συμφωνία αυτή προέβλεπε να δημιουργηθεί ειδική εταιρεία τροχαίου υλικού με «προίκα» τις προγραμματικές συμφωνίες του ΟΣΕ που θα υλοποιούσε η Siemens, για να προχωρήσει η πώληση των Ναυπηγείων.
Αυτό το πρακτικό συναντήσεων του κ. Τσοχατζόπουλου με τους εκπροσώπους της γερμανικής εταιρείας HDW είχε κατατεθεί στη Βουλή στην εξεταστική επιτροπή για τη Siemens από τον Χρ. Βερελή, χωρίς να συσχετισθεί αν και έχει σχέση με όσα είχαν μεσολαβήσει για την «ιδιωτικοποίηση» των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Η πρώτη από αυτές τις συναντήσεις έγινε την 1η και την 2η Νοεμβρίου του 2001. Στην επόμενη συνάντηση, που έγινε λίγες μέρες αργότερα, ως υπουργός Ανάπτυξης ο Ακης Τσοχατζόπουλος υπογράμμισε παρουσία του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, Νίκου Χριστοδουλάκη, και της ηγεσίας της ΕΤΒΑ ότι το ζήτημα των συμβάσεων του ΟΣΕ/ΗΣΑΠ θα επιλύετο «με βάση τα μέχρι τότε συμφωνηθέντα». Στις 22/3/2003 πραγματοποιήθηκε νέα συνάντηση στο γραφείο του τότε υπουργού Ανάπτυξης με την παρουσία του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και 4 μελών της ηγεσίας του γερμανικού κονσόρτσιουμ, στους οποίους συμμετείχε και ο καταδικασθείς από το δικαστήριο του Μονάχου για δωροδοκία αξιωματούχων χωρών-μελών της Ε. Ε. (σ. σ.: και ονομαστικά του κ. Τσοχατζόπουλου) Βίνφριντ Χάουν. Σύμφωνα με κείμενο αγωγής του γερμανικού κονσόρτσιουμ, που υποβλήθηκε αργότερα, «στην προκειμένη συνάντηση επιβεβαιώθηκε η θέληση όλων για την τροποποίηση των προγραμματικών συμφωνιών και την εξάλειψη των ποινικών ρητρών» (σ. σ.: την ζητούσε το γερμανικό κονσόρτσιουμ επικαλούμενο την καθυστέρηση από την πλευρά του ελληνικού Δημοσίου).
Οταν στις 29 Απριλίου του 2002 αποφασίζεται να αποσταλούν οι τροποποιήσεις των προγραμματικών Συμφωνιών στον ΟΣΕ για έγκριση, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης φαίνεται από το κείμενο της αγωγής ότι έχει «ευλογήσει» τις τροποποιήσεις αυτές. Και η πώληση των Ναυπηγείων τελικά ολοκληρώθηκε με την τροποποίηση των προγραμματικών συμφωνιών όπως εξυπηρετούσε τους Γερμανούς....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου