Τίποτα δεν επισκίαζε την παντοκρατορία του στη Βόρειο Ελλάδα, ως το 1993.
Τότε που άρχισε να λάμπει το άστρο ενός άλλου Θεσσαλονικιού πολιτικού, του Ευάγγελου Βενιζέλου, διακεκριμένου ήδη νομικού παρά το νεαρό της ηλικίας. Ο Βενιζέλος, στις επόμενες αναμετρήσεις, κατάφερε να εκτοπίσει τον Άκη από την πρώτη θέση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Κατοχυρώθηκε αυτός ως ο πρώτος, ενώ ο άλλοτε κραταιός Τσοχατζόπουλος έφθινε για να φτάσει να ηττηθεί και από… την Εύα Καϊλή- δεν ήταν φυσικά άμοιρος ευθυνών για την πολιτική του πτώση.
Στις εκλογές του 2007, οπότε ο Άκης απέτυχε να εκλεγεί πέφτοντας στην 8η θέση, ο Βενιζέλος διεκδίκησε για πρώτη φορά την αρχηγία και την έχασε. Το ΠΑΣΟΚ με πρόεδρο τον Γ. Παπανδρέου, τον Άκη τον ξέχασε- έτσι ένοιωθε ο ίδιος τουλάχιστον.
Αργότερα, τα πολιτικά του παιδιά έφτασαν στο σημείο να τον διαγράψουν. Καλά έκαναν, αλλά επί του παρόντος σημασία έχει πως ένοιωθε ο Άκης: πικραμένος και προδομένος, λες και θα έπρεπε να καλυφθούν οι παρανομίες του και ο εύκολος πλουτισμός του.
Παραμονές των εκλογών του 2012, το ΠΑΣΟΚ διέρχεται μια δύσκολη περίοδο στην οποία καλείται να εξηγήσει τα… ανεξήγητα. Πως το 2009 υφάρπαξε ψήφους με το «λεφτά υπάρχουν» και πως στη συνέχεια, που αποδείχθηκε ότι λεφτά δεν υπήρχαν και το ΠΑΣΟΚ το ήξερε, μας οδήγησε χωρίς διαπραγμάτευση στο Μνημόνιο- αυτά τα παραδέχθηκε και ο Βενιζέλος.
Και ενώ λοιπόν το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρός του δίνουν τη μάχη τους, στο πολιτικό σκηνικό έσκασε μια βόμβα. Ο Άκης προφυλακίστηκε. Άντε τώρα, κοντά στα άλλα, να εξηγούν οι υποψήφιοι βουλευτές ότι… μαζί δεν τα φάγανε και πως το ΠΑΣΟΚ τήρησε εγκαίρως αποστάσεις. Φασκελοκουκούλωστα…
Θέμης Δαγκλής
kafeneio-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου