Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Κυριακή του Θωμά

 -Το Ευαγγέλιο της Κυριακής, η απόδοσή του στην νεοελληνική. 
-Γράφει ὁ π. Ἰωήλ Κωνστάνταρος

 Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο Κεφ. 20, χωρίο 19 έως 31.

῾Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἐμφανίζεται εἰς τοὺς ἀποστόλους 

 Κ΄. 19 Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν ᾿Ιουδαίων, ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. 20 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. 21 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. 22 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα ῞Αγιον· 23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.

῾Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἐμφανίζεται εἰς τὸν Θωμᾶν

 24 Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ' αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς. 25 ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι
μαθηταί· ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. 26 Καὶ μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ' αὐτῶν. ἔρχεται ὁ ᾿Ιησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν. 27 εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. 28 καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. 29 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες. 

῾Ο σκοπὸς τοῦ παρόντος εὐαγγελίου

 30 Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· 31 ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.

 ΑΠΟΔΟΣΗ

 Ήταν προς το βράδυ εκείνης της ημέρας, της πρώτης ημέρας της εβδομάδος και ενώ οι θύρες ήσαν κλεισμένες, εκεί πού ήσαν μαζεμένοι οι μαθηταί για το φόβο από τους Ιουδαίους, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους λέγει: Ειρήνη σε σας. Και όταν τους είπε αυτό, ύστερα τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Χάρηκαν λοιπόν οι μαθηταί, όταν είδαν τον Κύριο. Τους είπε λοιπόν πάλιν ο Ίησούς «Ειρήνη σε σας». Καθώς ο Πατέρας έστειλε εμένα, έτσι κι εγώ στέλνω εσάς. Και όταν είπε αυτό, εφύσηξε στο πρόσωπο τους και τους λέγει: 
Λάβετε Άγιο Πνεύμα. Σ' οποίους θα αφήσετε τις αμαρτίες θα είναι σ' αυτούς αφημένες· σ' οποίους τις κρατάτε, μένουν ασυγχώρητες. Ο Θωμάς, ένας από τους δώδεκα, πού λεγόταν Δίδυμος, δεν ήταν μαζί με αυτούς, όταν ήλθε ο Ιησούς. Του έλεγαν λοιπόν οι άλλοι μαθηταί. «Είδαμε τον Κύριο». Και ο Θωμάς είπε· Αν δεν ιδώ στα χέρια του το σημάδι από τα καρφιά και αν δεν βάλω το δάχτυλο μου στο σημάδι των καρφιών, αν δεν βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, ποτέ δεν θα πιστεύσω. Ύστερα από οκτώ ήμερες ήσαν πάλιν μαζεμένοι μέσα οι μαθηταί του Χριστού και μαζί μ' αυτούς ήταν και ο Θωμάς. Έρχεται ο Ιησούς, ενώ οι θύρες ήσαν κλεισμένες και στάθηκε στη μέση και είπε: «Ειρήνη σε σας». Ύστερα λέγει στον Θωμά· «Φέρε εδώ το δάχτυλο σου και δες τα χέρια μου και φέρε και βάλε το χέρι σου στην πλευρά μου, και μη γίνεσαι άπιστος, αλλά να είσαι πιστός». Και αποκρίθηκε ο Θωμάς και είπε: «Ο Κύριος μου και ο θεός μου». Του λέγει ο Ιησούς- Επίστευσες, επειδή με είδες. Χαρά σε εκείνους, πού δεν με είδαν και επίστευσαν».

 Ο σκοπός της συγγραφής του Ευαγγελίου

 Ο Ιησούς έκανε Βέβαια και πολλά άλλα θαύματα μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σ' αυτό εδώ το βιβλίο. Αυτά όμως γράφτηκαν για να πιστέψετε πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε δι' αυτού τη ζωή.

 Αναδημοσίευση από anavaseis

 -Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς κυριακῆς τοῦ Θωμά 

 Γράφει ὁ π. Ἰωήλ Κωνστάνταρος 

 Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερο θαῦμα ἀπό τήν ὕπαρξη καί τήν συνεχῆ καί ἀδιάκοπη ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἄν θέλει κάποιος νά εἶναι καλόπιστος καί νά βλέπει τά πράγματα στήν ἀντικειμενική τους διάσταση, αὐτή τήν πραγματικότητα τοῦ συνεχοῦς θαύματος, διαπιστώνει ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεως καί τῆς Πεντηκοστῆς. 
Τό ξεκίνημα αὐτό καί τήν διάδοση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό τόσα καί τόσα ἐμπόδια, μᾶς παρουσιάζει τό Ἀποστολικό μας Ἀνάγνωσμα τό ὁποῖο θά πρέπει μέ προσοχή νά ἀκούσουμε, καί κυρίως νά μελετήσουμε. Καί ὁπωσδήποτε πολλά εἶναι τά σημεῖα πού μποροῦμε νά σταθοῦμε καί νά μελετήσουμε.
 Ἐμεῖς ὅμως τώρα θά ἐμβαθύνουμε κυρίως στήν Νίκη τῆς Ἐκκλησίας μας. Σαλπίζει ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων ἡ χρυσή σάλπιγγα τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἱερός Χρυσόστομος: 
«Πόσοι ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησίαν;» καί δίνει τήν ἀπάντηση «Καί οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο, Αὔτη δέ, ὑπέρ τούς οὐρανούς ἀναβέβηκεν».

 Πράγματι, ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς ἐντυπωσιάζει βαθύτατα. Διότι ἀνθρωπίνως δέν φαίνεται νά διέθετε καμμία σπουδαία δύναμη. Ἐμοίαζε μέ τόν μικρό κόκκο τοῦ σινάπεως. Καί ὅμως, ὁ κόκκος αὐτός περιέκλειε τεράστια.... δύναμη. 
 Τήν δύναμη τοῦ Θεανθρώπου Ἰδρυτοῦ της.
 Ποιός θά περίμενε, ἀνθρωπίνως, οἱ δώδεκα ἀγράμματοι ψαράδες τῆς Γαλιλαίας, χωρίς καμμιά ἐξωτερική δύναμη καί ἰσχύ, νά κατακτήσουν ὁλόκληρο τόν κόσμο; Ποιός φανταζόταν ποτέ ὅτι ὁ μικρός αὐτός κόκκος, θά γίνει δένδρο μέγα, κάτω ἀπό τή σκιά τοῦ ὁποίου θά βρίσκει ἀνάπαυση καί ἀσφάλεια καί θεία ζωή πλῆθος ἀνθρώπων ἀμέτρητο;
 Καί ὅσο θά περνᾶ ὁ καιρός, ὅσο οἱ αἰῶνες, ὁ ἕνας θά διαδέχεται τόν ἄλλον, τόσο καί περισσότερο τό δένδρο αὐτό θά αὐξάνεται, ἕως ὅτου κατακαλύψει ὁλόκληρη τή γῆ. Τοῦτο δέ, θά γίνεται καί θά πραγματοποιεῖται πρός δόξαν τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί πρός πεῖσμα τῶν φρικτῶν δαιμόνων καί τῶν ἀθλίων ὀργάνων αὐτῶν. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐν προκειμένω εἶναι ξεκάθαρος: «Ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ, πᾶν γόνυ κάμψη ἐπουρανίων καί ἐπιγείων καί καταχθονίων, καί πάσα γλώσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός».(Φιλιππ. β΄ 10-11).

 Δηλ. Στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ , ὅλα τά ἐπουράνια, τά ἐπίγεια καί τά ὑποχθόνια θά προσκυνήσουν. Καί κάθε γλώσσα θά ὁμολογήσει ὅτι Κύριος εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, γιά νά δοξάζεται ἔτσι ὁ Θεός Πατέρας. 
Ναί, ἀδελφοί μου. Ἄν γνωρίζουμε κάτι γιά τό μέλλον, μετά βεβαιότητος, τοῦτο δέν ἔχει νά κάνει οὔτε μέ τήν λεγόμενη παγκόσμια οἰκονομία, οὔτε μέ τά ὅρια τῶν Ἐθνῶν, οὔτε γενικώτερα μέ τήν ἀνθρώπινη ρευστή πραγματικότητα.
 Ἄν εἴμαστε γιά κάτι βέβαιοι, μᾶλλον τό ζοῦμε ἀπό τώρα, αὐτό δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἔνδοξη Νίκη τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του. Ἀντιδράσεις ὑπῆρχαν, ὑπάρχουν καί ὁλονέν καί περισσότερον θά ἐμφανίζονται στήν ἔνδοξη πορεία τοῦ Σώματος Τοῦ Χριστοῦ. 
 Ὅπως ὅμως ἕως τώρα τά πάντα ἰσοπεδώθηκαν στό πέρασμα τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι καί στή συνέχεια, παρά τίς ἀντιδράσεις, τή Νίκη θά τήν ἔχει ὁ «Λευκός Ἱππέας τῆς Ἀποκαλύψεως»! 
Τό θέμα ὅμως εἶναι τοῦτο. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί παραμένουμε σταθεροί καί ἀκλόνητοι; Δεχόμαστε μέ χαρά καί ἱερό ἐνθουσιασμό τίς μικρές ἤ μεγάλες δοκιμασίες ποῦ μᾶς προσφέρουν οἱ ἐχθροί του Χριστοῦ; Συνειδητοποιοῦμε ὅτι «πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται;» (Β΄ Τιμ. γ΄ 12).

 Δηλ. ὅλοι ὅσοι θέλουν νά ζοῦν εὐσεβῶς, ὅπως ἐπιβάλλει ἡ σχέση μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό, θά καταδιωχθοῦν. Ἄν λοιπόν τοποθετούμαστε σωστά μπροστά στούς ποικίλους πειρασμούς καί στίς δυσκολίες, τότε θά θεωροῦμε τιμή μας νά ὑποστοῦμε καί τό ἐλάχιστο γιά τήν ἀγάπη καί τή δόξα τοῦ Χριστοῦ.
 Αὐτό ἀδελφοί μου νά εὐχηθοῦμε, ὁ Νικητής τοῦ κόσμου, τοῦ διαβόλου καί τοῦ θανάτου νά μᾶς ἐνδυναμώνει ὥστε μέ τήν ὀρθή καί ὁμολογιακή στάση μας , ἀφ’ ἑνός μέν νά προκόπτουμε στήν ἀρετή καί στόν ἐξαγιασμό, ἀφ’ ἑτέρου δέ μέ τόν προσωπικό μας ἀγώνα νά συμβάλλουμε στήν ἐπέκταση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
 Ἀμήν. 
απο orthodoxia-ellhnismos.gr