Στο στόχαστρό της μπαίνει για ακόμη μία φορά το Άρθρο 86, το οποίο χαρακτηρίζει ως «θεσμικό πλυντήριο» που προστατεύει πολιτικούς υπευθύνους και αφήνει ατιμώρητα εγκλήματα που κόστισαν ανθρώπινες ζωές και δημόσιο χρήμα. Όπως αναφέρει, οι πραγματικά υπεύθυνοι για τα Τέμπη, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τις υποκλοπές, τη Novartis, το Μάτι και μια σειρά «εγκλημάτων κατά της χώρας», παραμένουν στο απυρόβλητο χάρη σε ένα προνόμιο που –όπως τονίζει– «αντίκειται στο Κράτος Δικαίου».
Η Καρυστιανού καλεί σε «τέλος των ψευδαισθήσεων» και θέτει πέντε ξεκάθαρες απαιτήσεις: μη εφαρμογή του άρθρου 86, πλήρη λογοδοσία όλων των πολιτικών που εμπλέκονται σε μεγάλα σκάνδαλα, επιστροφή των κλεμμένων στα δημόσια ταμεία, δήμευση περιουσιών των ενόχων και πληρωμή των προστίμων από τους υπαίτιους – «και όχι από εμάς τους πολίτες».
Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνει και στον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τονίζοντας ότι η Ελλάδα «δεν είναι τριτοκοσμική χώρα με ιθαγενείς», καλώντας για πλήρη εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου και αυστηρό έλεγχο σε υποθέσεις ευρωπαϊκών κονδυλίων. Καταγγέλλει ότι «το colpo grosso με τα ευρωπαϊκά χρήματα», που –όπως γράφει– στήθηκε με τις ευλογίες ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, πρέπει να τελειώσει «εδώ και τώρα».
Κλείνοντας, απευθύνει κάλεσμα σε ολόκληρη την κοινωνία να ενωθεί στις 9 Δεκεμβρίου, όταν στο Ευρωκοινοβούλιο θα συζητηθεί «η παράλειψη ποινικής έρευνας και δίωξης πολιτικών για τη Σύμβαση 717, τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τα υπόλοιπα μεγάλα σκάνδαλα». Η συζήτηση θα αφορά, όπως σημειώνει, και τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στην Ελλάδα και την αδυναμία ή άρνησή της να διερευνήσει πολιτικές ευθύνες.
Με μια κραυγή που συνοψίζει το κλίμα οργής, η Μαρία Καρυστιανού καταλήγει: «Φτάνει πια. Όλοι μαζί μέχρι τη δικαίωση».

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου