Γράφει ο Αλεξάντερ Ντούγκιν
Ο Τραμπ, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, θα μπορούσε να είχε αποδεχτεί τη νέα πραγματικότητα και να είχε προσπαθήσει να ανακτήσει τον ηγετικό ρόλο των ΗΠΑ σε ένα πολυπολικό σύστημα.
Αντ’ αυτού, ο Τραμπ επέλεξε τον δρόμο της επιθετικότητας, και ακριβώς με αυτές οι ενέργειές του — επιθέσεις κατά της Κίνας, επιβολή υψηλών δασμών κατά της Ινδίας, πίεση προς τη Βραζιλία και
απειλές προς τις άλλες χώρες των BRICS, καθώς και η συνέχιση της Αμερικανικής επιθετικότητας κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία — επιταχύνουν τη δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου, τόνισε ο διευθυντής του «Ινστιτούτου Tsargrad», ο φιλόσοφος Αλεξάντερ Ντούγκιν:«Ο Τραμπ δεν το κάνει αυτό οικειοθελώς, αλλά υπό πίεση. Με στόχο να ματαιώσει & να αποτρέψει την πολυπολικότητα και να διατηρήσει την Aμερικανική ηγεμονία. Όμως, στην πραγματικότητα, με τις άστοχες ενέργειες, του επιτάχυνε την ανάδυσή της.»
Ιδιαίτερη σημασία έχει όχι μόνο η συνάντηση μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Σι Τζινπίνγκ, η οποία από μόνη της συμβολίζει την ενότητα δύο μεγάλων εθνών και πολιτισμών, αλλά και η παρουσία του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι στη σύνοδο κορυφής του SCO, την οποία ο Τραμπ προσέβαλε σοβαρά με τη συμπεριφορά του.
Στο Πεκίνο, στη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας του Σαγκάης (SCO), συναντώνται ουσιαστικά τρεις σημαντικοί πόλοι του πολυπολικού κόσμου. Η Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία.
Το μέλλον της ολόκληρης της ανθρωπότητας εξαρτάται από το αν αυτοί οι τρεις πόλοι θα καταφέρουν να βρουν κοινό έδαφος υπό αυτές τις νέες ιστορικές συνθήκες — και όχι από το τι λέει ή κάνει ο Τραμπ. Η αποστολή του έχει ήδη εκπληρωθεί. Έσπρωξε τη Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας και τώρα έστειλε εκεί και τον νεότερο σύμμαχό του, την Ινδία.
Αυτοί οι τρεις μεγάλοι πολιτισμοί ενώνουν τώρα τις δυνάμεις τους. Το συνδυασμένο δυναμικό τους — οικονομικό, δημογραφικό, πολιτικό, γεωπολιτικό, από άποψη πόρων και πυρηνικό —ξεπερνά αυτό του Δυτικού κόσμου. Αυτή είναι η πραγματική πολυπολικότητα, την οποία κανείς δεν περίμενε, αλλά η οποία είναι πλέον πραγματικότητα.
Η Δύση, που αρχικά επιδίωκε έναν μονοπολικό κόσμο με το ΝΑΤΟ της, την εξαθλιωμένη Ευρωπαϊκή Ένωση και το ηλίθιο Ισραήλ της, αντιμετωπίζει τώρα ένα μεγάλο Ευρασιατικό αντίβαρο. Και κανείς δεν θα μπορέσει να το αντισταθεί.
Σε αυτή την πολυπολική τάξη, που εκπροσωπείται από τη Ρωσία, την Κίνα και την Ινδία, θα προσχωρήσει και ο Ισλαμικός κόσμος — κυρίως οι σιίτες από το Ιράν. Όσοι διστάζουν να το πράξουν θα χάσουν σταδιακά τη σημασία τους, ακόμη και σε περιφερειακό επίπεδο.
Ο Τραμπ ήθελε να το αντισταθμίσει αυτό, αλλά τελικά συνέβαλε και ο ίδιος με τις γκάφες του σε αυτό.
Η επικείμενη επίσκεψη του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Κίνα για τη σύνοδο κορυφής του SCO δεν είναι απλώς μια ακόμη συνάντηση με τον Σι Τζινπίνγκ και τον Ναρέντρα Μόντι. Η κατάσταση έχει αλλάξει. Η Δύση δεν ήθελε να αποδεχτεί την πολυπολικότητα, πράγμα που σημαίνει ότι η πολυπολικότητα «πιέζει» τη Δύση και θα την αναγκάσει να πάρει τη θέση της σε αυτή την ιεραρχία, που δεν είναι πλέον στην πρώτη γραμμή.
Ο Τραμπ ξεκίνησε με το σύνθημα «Ας κάνουμε την Αμερική ξανά μεγάλη» και υποσχέθηκε και σε άλλες χώρες την ίδια υπόσχεση: Να τις κάνει «ξανά μεγάλες».
Αλλά απέτυχε να εκπληρώσει αυτήν την αποστολή και κατέληξε σε μια βρώμικη, κακόβουλη πολιτική την οποία υπαγορεύουν οι νεοσυντηρητικοί. Σε μια προσπάθεια να διατηρήσει την ηγεμονία, στην πραγματικότητα την τερμάτισε και παρέδωσε την πρωτοβουλία σε εμάς.
Στη σύνοδο κορυφής συναντώνται οι πραγματικές μεγάλες δυνάμεις — η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία. Και αυτές θα καθορίσουν το μέλλον της ανθρωπότητας.
Είτε το θέλετε είτε όχι, το μέλλον ανήκει στους Σι Τζινπίνγκ, Μόντι και Πούτιν. Μαζί θα καθορίσουμε την επόμενη εποχή της ανθρωπότητας. Βάζουμε τις δικές μας ιδέες σε αυτόν τον πολυπολικό κόσμο. Αυτή είναι η μοναδική σημασία αυτής της Συνόδου Κορυφής του SCO.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου