Εκεί ο Ντ. Χ. Λόρενς έγραψε το διασημότερο και πιο σκανδαλώδες μυθιστόρημά του, τον «Εραστή της λαίδης Τσάτερλι».
Και εκεί σύχναζαν καλλιτέχνες, όπως ο Γιόζεφ Μπόις και ο Σάι Τουόμπλι, δημιουργώντας μερικά από τα σπουδαιότερα έργα τους. Άλλωστε η οικογένεια ντε Σίκα στην οποία ανήκε για περίπου ογδόντα χρόνια ήταν
ανέκαθεν καλλιτεχνική.
Πρόκειται για μια ιστορική, ιταλική βίλα στο Κάπρι, γνωστή ως «Τέσσερεις άνεμοι», που μόλις πουλήθηκε έναντι ενός αδιευκρίνιστου ποσού. Γιατί μπορεί η εκτίμησή της να είναι από 3 ως 4 εκατομμύρια δολάρια, όμως ούτε το τελικό ποσόν της αγοράς της έγινε γνωστό, ούτε ο νέος της ιδιοκτήτης (τουλάχιστον επί του παρόντος).
Φωλιασμένη στις απότομες πλαγιές του όρους Σολάρο, με μαγευτική θέα στον κόλπο της Νάπολης και τον Βεζούβιο σε απόσταση ασφαλείας η βίλα έχει θεωρηθεί ως ένα καταφύγιο του πνεύματος και της τέχνης.
Κυρίως, χάρις στην κομψότητα, τη διακριτική πολυτέλεια και το… φυσιολογικό της μέγεθος, που παραπέμπουν σε μία επιζητούμενη κανονικότητα, αν εξαιρέσει κανείς τα βαριά ονόματα, που την έχουν κατοικήσει, από λίγο έως πολύ.
Οι τέσσερεις άνεμοι
Με 250 τετραγωνικά σε δύο ορόφους, μαρμάρινα δάπεδα, θολωτές οροφές, οπωρώνες με εσπεριδοειδή και ελιές, ένα ολάνθιστο αίθριο και ένα επιπλέον κτίσμα, που χρησιμοποιείται ως σπα, η βίλα βρίσκεται σε μικρή απόσταση –κυριολεκτικά με τα πόδια– από την περίφημη Πιατσέτα ντι Κάπρι.
Την έκτισε το 1903 ο αμερικανός συμβολιστής, ζωγράφος και ποιητής Ελίχου Βέντερ, ο οποίος την ονομάτισε «Βίλα Βέντερ» και τη χρησιμοποίησε ως στούντιο και κατοικία του. Αργότερα όμως άλλαξε όνομα σε «Βίλα των Τεσσάρων Ανέμων» από τους τέσσερις ανεμοδείκτες, που εξακολουθούν να διακρίνονται στην οροφή της ταράτσας.
Κατά τη δεκαετία του 1920, το οίκημα άλλαξε και χέρια, περνώντας σε έναν συμπατριώτη του Βέντερ, τον κόμη Χένρι Μπρούστερ, ζωγράφο, συγγραφέα και μελετητή του βουδισμού. Ο Μπρούστερ όμως, ήταν επίσης στενός φίλος και βιογράφος του Ντ. Χ. Λόρενς.
Οι «Τέσσερεις Άνεμοι» χρησίμευσαν έτσι, ως μακροχρόνια κατοικία του διάσημου Βρετανού συγγραφέα, ο χώρος όπου έγραψε τον «Εραστή της λαίδης Τσάτερλι».
Ήταν ανάμεσα σε αυτούς τους καταπράσινους λόφους, που ο Λόρενς οραματίστηκε τη σχέση μεταξύ της αριστοκράτισσας νεαρής Αγγλίδας και του μισθωμένου θηροφύλακά της, μια ιστορία εξαιρετικά τολμηρή για τα ήθη της εποχής.
Αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας σήμερα αλλά τότε άσεμνο, το μυθιστόρημα δημοσιεύτηκε αρχικά στην Ιταλία και μετά στη Γαλλία ενώ αλλού απαγορεύτηκε. Στη Βρετανία επιτράπηκε η έκδοσή του, κατόπιν δικαστικού αγώνα, μόλις το 1960.
Μόνο για καλλιτέχνες
Στη δεκαετία του ΄30 η «Βίλα των Τεσσάρων Ανέμων» αποκτήθηκε από τη σκηνοθετική οικογένεια Ντε Σίκα –επιφανέστερος εκπρόσωπός της βέβαια, ο Βιτόριο ντε Σίκα– και έμεινε στην κατοχή της ως το 2015, όταν ένας από τους γιους του, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Κριστιάν ντε Σίκα την πούλησε σε έναν ιδιώτη.
Στο μεταξύ η βίλα είχε γίνει το καταφύγιο σπουδαίων καλλιτεχνών, όπως ο Σάι Τουόμπλι, που ήταν δηλωμένος ιταλόφιλος. Αν και δεν είναι σαφές, τι οδήγησε τον Τουόμπλι σ΄αυτή τη βίλα συγκεκριμένα, η συγγένεια του καλλιτέχνη με την ιταλική τέχνη και τον πολιτισμό είναι καλά τεκμηριωμένη, ξεκινώντας από την πρώτη του επίσκεψη στη χώρα το 1952, όταν συνοδευόταν από τον ζωγράφο Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ.
Ο Σάι Τουόμπλι αγόρασε αργότερα μια δική του βίλα στην πόλη Γκαέτα, απέναντι από το Κάπρι, και εκεί βρισκόταν κάθε χρόνο, ζωγραφίζοντας μερικά από τα σημαντικότερα έργα του. Και ανάμεσά τους φυσικά, η σειρά «Τέσσερεις εποχές», που τώρα ανήκει στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης.
Ένα από τα έργα του μάλιστα, εμπνευσμένο από την Γκαέτα, η «Αφροδίτη πάνω από τον Γκαέτα» πουλήθηκε πρόσφατα για 17 εκατομμύρια δολάρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου