'Ενα εξαιρετικά διαφωτιστικό άρθρο- ανάλυση του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη δημοσιεύτηκε σήμερα στο defencepoint.gr. και δείχνει την ανεκτικότητα του Ισλάμ προς τις υπόλοιπες θρησκείες αλλά και την τύχη που περιμένει την δύση όταν καποια στιγμή οι μουσουμλανικοί πληθυσμοί γίνουν σημαντικό κομμάτι των κοινωνιών στις δυτικές χώρες.
«Εντολή» ανοιχτής και
βίαιης επανάστασης προς τους Αδερφούς Μουσουλμάνους έδωσε με μία εκπληκτικής επινόησης λεκτική «ντρίμπλα» του ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η οποία πέρασε απαρατήρητη από τον περισσότερο κόσμο και φυσικά από αυτούς τους δυτικούς στρατηγικούς «αναλυτές» οι οποίοι εξακολουθούν να μιλάνε για «εκδημοκρατισμό» και «άνοιξη» των Αράβων, καθώς επίσης και για το κατά πόσον καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα στις μουσουλμανικές κοινωνίες του Μαγκρέμπ και του Μασρέκ.
Ποιά ήταν η ρήση του Τούρκου ηγέτη η οποία μάλλον πέρασε απαρατήρητη, ως προς τη σημασία και τη βαρύτητά της. Ο Ρ. Τ. Ερντογάν στις δηλώσεις που έκανε στις 17 Αυγούστου, μεταξύ άλλων υπογράμμισε ότι η Αίγυπτος (και οι πολίτες της) έχει αυτή τη στιγμή δύο επιλογές για να ακολουθήσει, «αυτούς που ακολουθούν τον Φαραώ ή/και αυτούς που ακολουθούν τον Μωυσή».
Η φράση αυτή μπορεί να εκληφθεί ως ευθεία προτροπή προς τους Αδερφούς Μουσουλμάνους να προχωρήσουν σε ανοιχτή επανάσταση εναντίον της κυβέρνησής τους αφού βρίθει θρησκευτικών συμβολισμών και συγκεκαλυμμένων απειλών.
Εξηγούμαστε:
Για τη μουσουλμανική παράδοση οι Ιουδαίοι, οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι θεωρούνται άξιοι σεβασμού όπως και οι θρησκείες τους, αφού στην ουσία και οι τρεις έχουν μία κοινή βάση με την πρωτοκαθεδρία φυσικά να ανήκει στου πιστούς του Ισλάμ. Χωρίς να έχουμε καμία πρόθεση να προχωρήσουμε σε μία θρησκειολογική ανάλυση ή σε έναν θρησκευτικό συγκρητισμό, αρκούμαστε στο να αναφέρουμε ότι ο Χριστιανισμός «ξεπήδησε» μέσα από την Ιουδαϊκή παράδοση, ενώ το Ισλάμ δεν είναι τίποτα άλλο από έναν νέο κλάδο της Ιουδαιοχριστιανικής παράδοσης.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν στα ιερά πρόσωπα του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού (φυσικά δεν δέχονται τον Ιησού Χριστό ως τον Υιό Του Θεού, αλλά τον αναφέρουν ως έναν μεγάλο προφήτη), απλά σε γενικές γραμμές υποστηρίζουν ότι η απόλυτη αλήθεια ήρθε με τον Μωάμεθ.
Γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά; Διότι μόνον έτσι μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τι εννοεί ο Ρ. Τ. Ερντογάν όταν αναφέρει για τον «δρόμο του Μωυσή». Στην ουσία ο Τούρκος πρωθυπουργός αναφέρεται στον «δρόμο του Ισλάμ» αφού ο Μωυσής αποτελεί ένα ιερό πρόσωπο και για τους μουσουλμάνους.
Σύμφωνα λοιπόν με την ισλαμική παράδοση οι «άνθρωποι του Βιβλίου» (Αχλ Αλ-Κιτάμπ), δηλαδή οι άνθρωποι των μονοθεϊστικών θρησκειών οι οποίοι ακολουθούν ένα ιερό βιβλίο παλαιότερο του Κορανίου (το οποίο όμως είναι εν μέρει αποδεκτό αφού οτιδήποτε προ του Κορανίου ήταν κατ’ αυτούς ημιτελές ή/και διαστρεβλωμένο) έχουν κάθε δικαίωμα να υπηρετούν και να ακολουθούν – λατρεύουν τη θρησκεία τους. Όπως γίνεται αντιληπτό στη συγκεκριμένη κατηγορία εμπίπτουν τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Χριστιανοί.
Το δικαίωμα δε αυτό το κατοχυρώνουν ακόμα κι εάν ζούνε σε ένα κράτος που ακολουθεί το Ισλάμ. Φυσικά παρά τη συγκεκριμένη γενναιοδωρία, οι μη-μουσουλμάνοι «άνθρωποι του Βιβλίου» καταγράφονται ως πολίτες «Β’ κατηγορίας».
Υπάρχουν όμως και αυτοί οι οποίοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα σεβασμού από τους μουσουλμάνους. Αυτοί δεν είναι άλλοι από τους «παγανιστές» και τους «ειδωλολάτρες» δηλαδή όλοι αυτοί οι οποίοι δεν ακολουθούν μία μονοθεϊστική θρησκεία. Για αυτούς η επιλογή είναι ο εξισλαμισμός ή ο θάνατος.
«Ο δρόμος του Φαραώ», λοιπόν έτσι όπως αναφέρθηκε από τον Ρ. Τ. Ερντογάν δεν είναι άλλος από τον «δρόμο των ειδωλολατρών» στους οποίους δεν πρέπει να τους επιδειχτεί κανένας οίκτος. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Φαραώ αποτελούν το κατεξοχήν παράδειγμα της «ειδωλολατρών», οι οποίοι απαιτούσαν οι υπήκοοί τους να τους φέρονται σαν να ήταν θεοί, ενώ υπήρξαν και οι «αρχετυπικοί» διώκτες των Ιουδαίων, του Μωυσή, δηλαδή των «ανθρώπων του Βιβλίου», άρα των Μουσουλμάνων. Και μιλώντας για Φαραώ δεν αποκλείεται να υπονοεί τον ίδιο τον ισχυρό άνδρα της χώρας, τον στρατηγό Σίσι και την εικαζόμενη φιλοδοξία του να ελέγξει το παιχνίδι στην Αίγυπτο για πολλά ακόμη χρόνια.
Με άλλα λόγια, ο Ρ. Τ. Ερντογάν, βαθύς γνώστης της ιερομουσουλμανικής παράδοσης και έμπειρος πολιτικός, πέρασε ένα εμπρηστικό μήνυμα «κωδικοποιημένο» μεν για τους αμύητους αλλά αρκετά σαφές για τους γνώστες, το οποίο δεν θα μπορούσε να ήταν περισσότερο απειλητικό προς τη κυβέρνηση της Αιγύπτου: «Είτε θα ακολουθήσετε τον ιερό νόμο του Ισλάμ («τον δρόμο του Μωυσή») – δηλαδή θα δώσετε την εξουσία στους Αδερφούς Μουσουλμάνους, είτε θα χαρακτηριστείτε ως ειδωλολάτρες/παγανιστές («ο δρόμος του Φαραώ») με αποτέλεσμα η μόνη επιλογή για εσάς θα είναι η βιολογική εξαφάνιση».
Ας μην ξεχνάμε ακόμα ότι ο κύριος και πρωταρχικός «τζιχάντ» (ιερός πόλεμος) για τους Αδερφούς Μουσουλμάνους, αφορά τα εσωτερικά καθεστώτα των χωρών στα οποία ζούνε που χαρακτηρίζονται ως «προδοτικά» για το Ισλάμ και για τη θρησκευτικο-πολιτική του ατζέντα, η οποία δεν περιλαμβάνει παρά την κατάλυση όλων των κοσμικών καθεστώτων στα ισλαμικά κράτη, την ενοποίηση όλων των κρατών αυτόν στη παγκόσμια ισλαμική κοινότητα υπό τη Σαρία (ισλαμικός νόμος) και μετά…
Τι άλλο; Στην επίδειξη της «τζιχαντικής» του αποστολής στους αποχαυνωμένους χριστιανικούς λαούς που κόπτονται για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς, πέραν του πως οι ίδιοι θα επιβιώσουν ενός επερχόμενου Σουνιτικο-ισλαμικού «τζιχαντιστικού τσουνάμι», είτε υπό τον μανδύα των Αδερφών Μουσουλμάνων είτε υπό το… «light» Ισλάμ του κυρίου Ρ. Τ. Ερντογάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου