Επιβεβαιώνεται επιστημονικά η Βίβλος με τον ήλιο που έμεινε ακίνητος στον ουρανό;

απο τον Αγγελο Σακκέτο

  

Επιβεβαιώνεται επιστημονικά η Βίβλος με τον ήλιο που έμεινε ακίνητος στον ουρανό;

Διαβάστε μια καταπληκτική επαλήθευση της Αγίας Γραφής και ιδίως της Παλαιάς Διαθήκης σχετικά με το βιβλικό χωρίο: «Και είπεν (ο Ιησούς του Ναυή) ενώπιον του Ισραήλ Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών και συ σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών». (Ιησούς του Ναυή, Ι΄ 12), που είχαμε αποκαλύψει σε άρθρο μας στις 27 Αυγούστου
1983 στην εφημερίδα «Νέοι Άνθρωποι» και έκτοτε το αναδημοσίευσαν ορισμένοι με διάφορες παραλλαγές!.

Το αποκαλυπτικό δημοσίευμά μας με τίτλο: «ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ – Η ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΙΣ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ», στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Νέοι Άνθρωποι» του Σαββάτου 27 Αυγούστου 1983.

ΕΡΕΥΝΩΝ το προσωπικόν αρχείον μου, προς εξεύρεσιν ενός πολύτιμου δημοσιογραφικού υλικού, ανεκάλυψα ένα κείμενον το οποίον με εντυπωσίασεν τόσο πολύ, ώστε έλαβα την απόφασι να το κάνω άρθρο δια την σημερινήν στήλην με την βεβαιότητα ότι και ο αναγνώστης θα συμφωνήση μαζί μου δια την σπουδαιότητα του εκπληκτικού ντοκουμέντου.
Είναι αλήθεια ότι, πολλές φορές, η απόκρυψις ή αποσιώπησις παρομοίων συγκλονιστικών στοιχείων ενισχύουν τις αντιορθόδοξες δυνάμεις του τόπου μας και τις εξοπλίζουν ιδεολογικά ώστε να είναι εις θέσιν να εξαπολύουν την κατά μέτωπον επίθεσίν των.
Ο γράφων δεν ανήκει εις την χορείαν των ανθρώπων εκείνων που αρνούνται μίαν αλήθειαν επειδή η αλήθεια αυτή προήλθε εκ του στόματος κάποιου αιρετικού ή κάποιου άθεου ή κάποιου υλιστού. Αποδέχεται την αλήθειαν και αποκρούει τον αιρετικόν.
Υιοθετεί, όμως, την αλήθειαν και αντιμετωπίζει τον άθεον. Παραδέχεται την αλήθειαν και αμύνεται κατά των υλιστών.
Έλεγε ο μεγάλος τραγωδός μας Σοφοκλής: «Χρειάζεται θάρρος ο λέγων την αλήθειαν δεν σφάλλει ποτέ» (Απόσπασμα 588, 1).
Και δεν είναι κανείς εις θέσιν να περιφρονήση τις αιώνιες αυτές ρήσεις.

Εις το θέμα μας λοιπόν:

Σ’ ΕΝΑ τεύχος του Ιουλίου του 1970 της Αμερικανικής επιθεωρήσεως "Αεροπορικά Νέα" μιας μηνιαίας εκδόσεως της "Αϊρκραφτ Ελεκτρόνικς Ασσοσιέϊσον" (Σαρασότα της Φλώριδος), εδημοσιεύθη η ιστορία που ακολουθεί από την οποίαν προκύπτει το γεγονός, ότι η Αστροναυτική Επιστήμη όχι μόνον έχει εξελιχθεί εις ύψιστον βαθμόν, αλλά είναι εις θέσιν να επαληθεύη ορισμένα γεγονότα της Βίβλου που σχετίζονται με τα ουράνια σώματα και τα οποία γεγονότα κάποτε εθεωρούντο τουλάχιστον παράλογα, ανακριβή ή αποκυήματα της φαντασίας των συγγραφέων των
Σ' αυτό, βεβαίως, το συμπέρασμα μπορεί να οδηγηθή ο αναγνώστης εάν λάβει σοβαρώς υπ' όψιν του την Έκθεσιν την οποίαν είχε συντάξει ο πρόεδρος της "Κέρτις Έντζινς Κόμπανυ" της Βαλτιμόρης κ. Χάρολδ Χίλλ ο οποίος όπως μας πληροφορεί και ο κ. Δ. Ι. Μαγκριώτης, που έκανε και σχετικό δημοσίευμα στη "Νέα Πολιτεία" το Σάββατον 17 Απριλίου 1971, ήταν συγχρόνως και συμβουλευτικόν μέλος του Διαστημικού Προγράμματος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Γράφει λοιπόν ο Χ. Χιλλ:

«Ο Θεός έρχεται να μας καταπλήξη με το να επιτρέψη μίαν από τας πλέον εξαιρετικάς ανακαλύψεις που προκαλούν σύγχυσιν μέσω της Βίβλου εις τους μηχανικούς της Αστροναυτικής και εις τους τεχνικούς του διαστημικού προγράμματος του GREEN BLET.
Μας ανετέθη να προσδιορίσωμεν με ακρίβειαν τας αναλόγους θέσεις που θα κατείχαν ο ήλιος, η σελήνη και οι πλανήται κατά την διάρκειαν των 100 ή 1000 προσεχών ετών.
Πράγματι, πρέπει να αποφύγωμεν ώστε οι τεχνητοί δορυφόροι της αύριον να εισέρχονται εις τας τροχιάς εκείνας όπου θα εκινδύνευαν να συντριβούν από τα άστρα αυτά.
Οφείλομεν λοιπόν να προσδιορίσωμεν με ακρίβειαν τας τροχιάς των δορυφόρων αφού λάβομεν υπ' όψιν μας την υποτιθεμένην διάρκειαν (ζωής) των τεχνικών δορυφόρων και αφού υπολογίσομεν κάθε δυνατότητα προσκρούσεώς των εις τα διάφορα μέλη του πλανητικού συστήματος γεγονός που θα διεκινδύνευε οριστικώς την αποστολή των.
Με αυτήν την πρόθεσιν, οι προγραμματισταί της βάσεως επεφορτίσθησαν να υπολογίσουν με ηλεκτρονικόν υπολογιστήν τας ουρανίους συνδιατεταγμένας κατά την ροήν των αιώνων.
Αιφνιδίως, το μηχάνημα με το οποίον εγένεντο οι υπολογισμοί "εμπλοκαρίσθηκεν". Η εμφάνισις ενός ερυθρού σήματος έδειχνεν ότι έλαβε μίαν εσφαλμένην πληροφορίαν εκτός εάν επρόκειτο δια μίαν ασυμφωνίαν μεταξύ των αποτελεσμάτων των υπολογισμών του και της αστρονομικής παρατηρήσεως των γεγονότων.
Όταν προσεκλήθησαν οι ειδικοί να δώσουν εξήγησιν, αυτού του γεγονότος, δεν μπόρεσαν παρά να διαπιστώσουν την τελείαν λειτουργίαν του ηλεκτρονικού εγκεφάλου.

Ούτω ο υπεύθυνος των εργασιών της ΙΒΜ ηναγκάσθη να ερωτήση τους τεχνικούς του διαστημικού κέντρου τι δεν επήγαινε καλά εις την προκειμένην περίπτωσιν.
-Ε! λοιπόν, απήντησαν, θα κάμωμεν μίαν παράξενη διαπίστωσιν: Φαίνεται ότι πρόκειται δια την λιποταξίαν μιας αστρικής ημέρας η οποία εμεσολάβησε κατά την διάρκεια των παρελθόντων αιώνων.
Οι επιστήμονες του Γκρην Μπελτ ευρίσκοντο εις μεγάλην αμηχανίαν διότι είχαν εμπρός των μίαν ανωμαλίαν ανεξήγητον, που ήτο, όμως αδιαφιλονίκητος.

Έξαφνα, ο ένας από αυτούς τους έβγαλε από την αμηχανία των.
-Ενθυμούμε, είπε, μίαν ημέραν που επήγαινα εις το Κυριακόν Σχολείον, μας εδιηγήθησαν την ιστορίαν του ηλίου ο οποίος έμεινε ακίνητος στον ουρανόν
Οι συνάδελφοί του, ευρισκόμενοι εμπρός εις το άλυτον αίνιγμά τους, παραμείναντες σκεπτικοί επί πολύ του απήντησαν:
-Δείξε μας λοιπόν, αυτό που λέγεις.

Και ιδού, διατί ο όμιλος αυτός των μηχανικών του διαστήματος έσκυβε τώρα εις την Βίβλον και ειδικώς εις το βιβλίον του Ιησού του Ναυή (Κεφ.10ον εδάφιον 12-14), δια να διαβάσουν την ιστορίαν την οποίαν εως τώρα εθεωρούσαν γελοίαν, εν ονόματι μάλιστα και της πιο στοιχειώδους λογικής:
"Τότε ελάλησεν ο Ιησούς (του Ναυή) προς τον Κύριον, καθ' ην ημέραν ο Κύριος παρέδωκε τους Αμορραίους έμπροσθεν των υιών Ισραήλ Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών, και συ σελήνη, επί την φάλαγγα Αιαλών".

ΟΠΩΣ είναι γνωστόν, ο Ιησούς του Ναυή εφοβείτο μήπως ο εχθρός, ο οποίος τον είχε περικυκλώσει απ' όλα τα μέρη, επωφελείτο την νύκτα δια να επιτεθή και να κατανικήση τον λαόν του Ισραήλ. Γι' αυτό και κατά την Αγίαν Γραφήν παρεκάλεσεν τον Κύριον ν' ακινητοποιήση τον ήλιον για να εισακουσθή:
"Και ο ήλιος εστάθη, και η σελήνη έμεινεν, εως ου ο λαός εκδικήθη τους εχθρούς αυτού. Δεν είναι τούτο γεγραμμένον εν τω βιβλίο του Ιασήρ; Και εστάθη ο ήλιος εν τω μέσω του ουρανού, και δεν έσπευσε να δύση εως μιας ολοκλήρου ημέρας. Και τοιαύτη ημέρα δεν υπήρξεν ούτε πρότερον ούτε ύστερον, ώστε ο Κύριος να ακούση φωνήν ανθρώπου διότι ο Κύριος επολέμει υπέρ του Ισραήλ…» (Ιησούς του Ναυή, Κεφ.1' 12-14).

ΟΤΑΝ εγένετο η ανάγνωσις ο πιστός επιστήμων ηρώτησε τους συναδέλφους του:
-Δεν σας φαίνεται ότι αυτή είναι η εξήγησις της ημέρας που λείπει από το ημερολόγιον, όπως το σημειώνει ο ηλεκτρονικός εγκέφαλος;
Η νέα αυτή πληροφορία προγραμματίσθηκε εις το μηχάνημα που επανέλαβε τους υπολογισμούς των πλανητικών συζυγιών της εποχής εκείνης και παρέσχε την συμφωνίαν του.
Ταυτόχρονα όμως, απεκάλυπτε ένα χάσμα εις τα δεδομένα που είχε λάβει διότι η ακριβής διάρκεια του συμπληρωματικού χρόνου που μεσολαβούσε εις το ημερολόγιον της εποχής του Ιησού του Ναυή ήτο 23 ώραι και 20 λεπτά και όχι 24 ώραι.
Συνεβουλεύθησαν εκ νέου την Βίβλον οι επιστήμονες και τότε ανεκάλυψαν μίαν απροσδόκητον επιστημονικήν ακρίβειαν.

Το εβραϊκόν κείμενον αναγράφει: «εως μιας ολοκλήρου ημέρας» δηλαδή ότι ο ήλιος εστάθη όχι ολόκληρον ημέραν, αλλά περίπου μίαν ημέραν.
Μια μικρή λέξις του ιερού κειμένου "εως" δηλ. σχεδόν μίαν ολόκληρον ημέραν προεκάλεσεν εις τους σοφούς επιστήμονας μίαν καινούργιαν εμπλοκήν και απεδείχθη ότι είχε μεγάλην σημασίαν η μικρή αυτή λέξις του κειμένου. Έπρεπε συνεπώς με κάθε τρόπο να λύσουν την καινούργιαν εμπλοκήν και απεδείχθη ότι είχε μεγάλην σημασίαν η μικρή αυτή λέξις του κειμένου.

 Έπρεπε συνεπώς με κάθε τρόπο να λύσουν το καινούριο αυτό αίνιγμα διότι τα 40 λεπτά που έλειπαν θα παρουσιάζονταν πολλές φορές εις τους υπολογισμούς των.

Ο πιστός επιστήμων του ομίλου έλαβε και πάλιν τον λόγον:
-Ένθυμούμαι ακόμη ένα άλλο εδάφιον της Βίβλου που ομιλεί δια την σκιάν του ηλίου, που οπισθοχώρησεν δέκα βαθμούς...
Οι σύντροφοί του ηθέλησαν να τον κοροϊδέψουν και να τον ερωτήσουν μήπως έχει χάσει τα λογικά του. Αλλά όταν άνοιξαν και πάλιν την Βίβλον και εδιάβασαν την ιστορία του δευτέρου βιβλίου Βασιλειών (η τέταρτον κατά τους 70) εις το 20ον κεφάλαιον και εις τα εδάφια 9-11 έμαθαν αυτό που είχε συμβεί.
Ο Βασιλεύς Εζεκίας εις την επιθανάτιον κλίνην του, όταν παρεκάλεσε τον Θεό να τον θεραπεύση, εδέχθη την επίσκεψιν του προφήτου Ησαΐα ο οποίος του ανήγγειλεν ότι ο Θεός τον εισήκουσε και ότι θα επιζήση από την ασθένειάν του.
Πλην, όμως, ο Εζεκίας δεν τον επίστευσεν και εζήτησεν ως απόδειξιν να του δοθή ένα "σημείον" εκ μέρους του Θεού. Ο δε Ησαΐας τότε πρότεινε: "...να προχωρήση η σκιά δέκα βαθμούς ή να στραφή δέκα βαθμούς". Και απεκρίθη ο Εζεκίας... να στραφή δέκα βαθμούς η σκιά. Και εβοήθησεν ο Ησαΐας ο προφήτης προς τον Κύριον και έστρεψεν οπίσω την "σκιάν δέκα βαθμούς...".

Η οπισθοχώρησις της σκιάς εις τους δέκα αυτούς βαθμούς αντιστοιχούσε με μίαν καταπληκτικήν ακρίβειαν εις το διάστημα του χρόνου των 40 λεπτών!
Συμφώνως λοιπόν προς τας ενδείξεις που παρέσχεν ο ηλεκτρονικός εγκέφαλος έπρεπε υποχρεωτικώς να ενσωματώσουν 24 ώρας συμπληρωματικά εις το ημερολόγιον του σύμπαντος. Έτσι, το μυστήριον αυτό διεφωτίζετο αι ώραι που έλειπαν συνέπιπταν επακριβώς με τας 23 ώρας και 20 λεπτά της ακινητοποιήσεως του ηλίου κατά την εποχή του Ιησού του Ναυή καθώς και με την προσθήκην των 40 λεπτών της οπισθοχωρήσεως της σκιάς κατά την εποχήν του Εζεκία»

Και ο κ. Χάρολδ Χιλλ καταλήγει εις την έκθεσίν του:

"Δεν είναι κάτι το εξαιρετικόν; Ο Θεός προκαλεί σύγχυσιν εις τους επιστήμονας με το να τους αναγκάζη ν' αναγνωρίζουν, παρά την θέλησίν των ίσως την Αλήθειαν Του"!

Ο ΓΡΑΦΩΝ δεν είναι ακόμη εις θέσιν να πληροφορήση τους αναγνώστας του εάν τα όσα προηγουμένως ανεφέρθησαν έτυχαν μιας κάποιας διαψεύσεως. Πράγμα το οποίον δεν νομίζομεν, ότι θα έγινε την στιγμήν κατά την οποίαν ολόκληρη η Βίβλος δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μία Αλήθεια και μόνον Αλήθειαν!
Είναι όμως, εις θέσιν διατρανώση δια μίαν ακόμη φοράν την πίστι του προς την αλήθειαν αυτήν, αναλογιζόμενος το γεγονός, ότι η Αγία Γραφή, πέραν των μεταφυσικών αναφορών Της, αναγκάζει και τους σημερινούς επιστήμονας να υιοθετήσουν τις απόψεις Της δια τον απλούστατον λόγον ότι ο Λόγος του Θεού (η Αλήθεια) βρίσκεται γραμμένος μέσα στα Ιερά αυτά Κείμενα.

Θα κλείσωμεν όμως, το σημερινό και συγκλονιστικό (πιστεύομεν) άρθρον με τα λόγια του ιδίου του κ. Δ. Ι. Μαγκριώτη:
«Μολονότι δεν έχουμε ανάγκην ούτε τα Μαθηματικά ούτε την Επιστήμην δια να πιστεύσωμεν εις τα θαύματα της Βίβλου, είναι εν τούτοις πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι η Βίβλος εις τας σελίδας του του βιβλίου του Ιησού του Ναυή όλως ιδιαιτέρως αποδεικνύει μεγαλοπρεπώς την θείαν αυθεντικότητά της και την πλήρην αξιοπιστίαν της εις τον επιστημονικόν κόσμον αλλά και εις τον κόσμον ολόκληρον»!

Ιδού, λοιπόν, το μεγαλείον της Αγίας Γραφής!