Aναδρομή στην περιπετειώδη πορεία της ελληνικής οικονομίας από το 1838 ως σήμερα.
Το ρόλο των θεσμικών τοκογλύφων που δανειοδότησαν την Ελλάδα αναδεικνύει αφιέρωμα της ολλανδική εφημερίδας Volkskrant και του δημοσιογράφου Peter de Waard.
Ποιο είναι το συμπέρασμα της εξαιρετικής έρευνας που πραγματοποίησε; Εδώ και δυο αιώνες, η Ελλάδα πρέπει να χρηματοδοτεί παλαιά χρέη... με νέα, έναντι ακόμη πιο αυξημένων επιτοκίων!
Η ιστορία αρχίζει το 1838, όταν η Ελλάδα απέκτησε την ανεξαρτησίας της από τηνΟθωμανική αυτοκρατορία. Ο μακροχρόνιος αγώνας εναντίον των Τούρκων είχε χρηματοδοτηθεί με ομόλογα που τοποθετήθηκαν στην αγορά του Λονδίνου.
"Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων όμως παρέμειναν στους κερδοσκόπους και τους εμπόρους. Η χώρα δεν μπορούσε να ξεπληρώσει αυτά τα δάνεια. Η νέα Ελλάδα περιελάμβανε μόνο μια περιοχή με αγρότες, λίγα ζώα και λίγα κτήματα", υπογραμμίζει ο αρθρογράφος της ολλανδικής εφημερίδας.
Μια κοινοπραξία από γαλλικές, γερμανικές και ρωσικές τράπεζες χορήγησαν ένατεράστιο δάνειο ύψους 3 εκατομμυρίων λιρών. Με αυτό έπρεπε να αποπληρωθεί το χρέος και να υπάρξει βελτίωση των υποδομών. Αλλά ο βασιλιάς Όθωνας, τον οποίον έφεραν από την Βαυαρία, εισέπραξε άδικα τις επιδοκιμασίες.
Πέραν όμως των Γάλλων, Γερμανών και Ρώσων πιστωτών τους, οι Έλληνες έπρεπε να πληρώσουν και τους Βρετανούς τραπεζίτες, οι οποίοι είχαν αναλάβει να χρηματοδοτήσουν το ελληνικό ναυτικό.
Λόγω των υπέρογκων επιτοκίων, λίγα χρόνια αργότερα, το 1843, η Ελλάδα κηρύσσει πτώχευση. Λόγω της μη πληρωμής των τόκων, το χρέος είχε ανέλθει στο δυσθεώρητο ποσό των 10 εκατομμυρίων λιρών!
Για την αποπληρωμή των υπέρογκων χρεών, η Ελλάδα αναγκάστηκε να λάβει νέα δάνεια, με ακόμη πιο επαχθείς όρους. Τα νέα δάνεια δόθηκαν με διπλάσιο, σε σχέση με τα τρέχον, επιτόκιο της αγοράς. Για το λόγο αυτό το χρέος, αντί να μειωθεί, αυξανόταν συνεχώς. Σας θυμίζει μήπως κάτι αυτό;
Πενήντα χρόνια αργότερα, το 1893, ενώ η Ελλάδα είχε αποπληρώσει το αρχικό κεφάλαιο, λόγω των τοκογλυφικών δανείων, το χρέος έφτασε να είναι δεκαπλάσιο από το Εθνικό Ακαθάριστο Προϊόν (ΑΕΠ)!
Την χρονιά αυτή, στις 30 Οκτωβρίου, ο τότε πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης φέρεται να είπε το γνωστό.. "Δυστυχώς, κύριοι, επτωχεύσαμεν"!
Οι Times του Λονδίνου έκαναν λόγο για εξαπάτηση των Ελλήνων έναντι των πιστωτών τους.
Για τη διευθέτηση του προβλήματος κατέφτασε στην Αθήνα η τρόϊκα του 19ου αιώνα, με επικεφαλής τον Βρετανό διπλωμάτη Sir Edward Law. Οι συζητήσεις με την ελληνική κυβέρνηση διήρκησαν τέσσερα χρόνια, μέχρι να αποφασισθεί τα παλαιά δάνεια να μετατραπούν σε ένα νέο δάνειο 80ετούς διάρκειας.
Η διάρκεια του δανείου αυτού έφτανε ως το 1978! Πως αποπληρώθηκε; Με ένα σημαντικό μέρος των εσόδων, έκτακτη φορολογία και πρόσθετους φόρους στην κατανάλωση λαδιού, αλατιού και τσιγάρων. Σας θυμίζει μήπως κάτι αυτό;
Για την αποπληρωμή αυτού του νέου, 80ετούς δανείου, η ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε το 1910 να "δημεύσει" το 50% των αποταμιεύσεων των Ελλήνων πολιτών. Αυτό δεν σας θυμίζει τίποτα γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν σκέφτηκε να επιβάλλει έκτακτη εισφορά στα υψηλά βαλάντια.
Παρ’ όλα αυτά η τέταρτη πτώχευση δεν αποφεύχθηκε. Αυτό συνέβη το 1932.
Με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελλάδα ζήτησε την παραγραφή των υπολοίπων χρεών που είχε, ως αναγνώριση της τεράστιας συμβολής της στο αγώνα κατά των Γερμανών κατακτητών. Οι τότε σύμμαχοι, ωστόσο, οι Γάλλοι και οι Άγγλοι αρνήθηκαν. Σας θυμίζει μήπως κάτι αυτό;
Το 1964, ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου υποσχέθηκε στους πιστωτές της χώρας, να αποπληρώσει η Ελλάδα όλο το χρέος της, συμπεριλαμβανομένων των τόκων, σε διάστημα 45 ετών, ως το 2009. Τη χρονιά δηλαδή που η Ελλάδα βρέθηκε στην περιδίνηση των διεθνών αγορών και πιστωτών της!
Χαρακτηριστικό είναι ότι το ελληνικό χρέος, διάρκειας 170 χρόνων, το οποίο αποκτήθηκε εκ συστάσεως του ελληνικού κράτους, υπήρχε ακόμη και όταν η Ελλάδα μπήκε στην ευρωζώνη το 2002!
Αυτά περιγράφει ο Ολλανδός δημοσιογράφος στο εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του. Πως καταλήγει το άρθρο; "Τώρα τα πράγματα πάνε πάλι στραβά.
Ίσως ήρθε η ώρα η Ελλάδα να απαλλαγεί από το αποικιακό χρέος"!
ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου