Εκλογές ή πτώχευση;

Η απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει τις συζητήσεις με την τρόικα είναι αδιανόητη, εκτός αν αποφάσισε να «το σκάσει» προσφεύγοντας στις κάλπες άμεσα. Η διακοπή των συζητήσεων και η αποχώρηση της τρόικας, ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου και οδηγούν σε οικονομικό αδιέξοδο. Και είναι αμφίβολο αν μια τέτοια κίνηση – αν θεωρήσουμε οτι είναι κίνηση στρατηγικής – θα έχει κάποιο θετικό αποτέλεσμα για την Ελλάδα.

Τι έχει συμβεί;

Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, μετά απο συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου, διέκοψε χθές το βράδυ τις συζητήσεις με τους εκπροσώπους της τρόικας, αρνούμενος να δεχθεί να πάρει η κυβέρνηση συμπληρωματικά μέτρα αξίας ενός δις ευρώ. Κυβέρνηση και τρόικα είχαν συνομολογήσει οτι το έλλειμμα φέτος δεν θα είναι 7,5% του ΑΕΠ όπως ήταν ο αρχικός στόχος, αλλά 8,5% του ΑΕΠ. (Μεταξύ μας, σύμφωνα με τα στοιχεία, θα είναι 9,5%). Για να επιτευχθεί αυτό το 8,5% θα χρειαζόταν επιπλέον μέτρα, κυρίως περιορισμό στους μισθούς και τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Τα μέτρα αυτά δεν τα δέχθηκε η κυβέρνηση. Επίσης οι τροικανοί επέμεναν για τον στόχο της είσπραξης 1,3 τρις απο αποκρατικοποιήσεις τον οποίο η κυβέρνηση θεωρεί ανέφικτο λόγω κακής χρηματιστηριακής συγκυρίας.

Αυτές είναι οι δικαιολογίες της διακοπής των συνομιλιών. Και η επιθυμία της κυβέρνησης είναι να μη ληφθούν άλλα μέτρα περιορισμού, αλλά να ληφθούν μέτρα ανάκαμψης της οικονομίας και αντιμετώπισης της ύφεσης. Ωραία. Πώς θα γίνει αυτό;

Δεν θα γίνει. Αυτό που θα γίνει είναι οτι θα φτάσει κάποια στιγμή, το αργότερο φέτος τον Δεκέμβρη που θα μας λείπουν 2,3 δις ευρώ απο τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων. Και εκεί θα γίνει η στάση πληρωμών – στο εσωτερικό. Δεν θα πληρωθούν μισθοί και δώρα Χριστουγέννων. Και αυτό θα είναι στην καλύτερη περίπτωση το αποτέλεσμα της διακοπής των συνομιλιών. Στη χειρότερη, η στάση πληρωμών θα γίνει νωρίτερα.

Να εξηγηθώ: Τον Ιούλιο υπογράψαμε το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ενίσχυσης απο τους ευρωπαίους και αναλάβαμε ορισμένες δεσμεύσεις. Δεν τις τηρήσαμε με αποτέλεσμα το έλλειμμα να μην περιορίζεται. Οι εκπρόσωποι των εταίρων δηλαδή η τρόικα, γνωρίζει οτι θα πέσουμε έξω κατά 2,3 δις ευρώ. Παρόλα αυτά μας ζητάει να πάρουμε επιπλέον μέτρα αξίας 1 δις ευρώ. Εμείς αρνούμαστε και διακόπτουμε τις συζητήσεις ζητώντας να το ξανασυζητήσουμε σε επίπεδο Πρωθυπουργών και Υπουργών Οικονομικών στις Βρυξέλλες.

Ας υποθέσουμε λοιπόν οτι οι Ευρωπαίοι παρόλο που εμείς δεν τηρήσαμε τη συμφωνία, εκείνοι τηρούν τις δικές τους υποχρεώσεις και μας χρηματοδοτούν με όσα είχαμε συμφωνήσει. Έτσι πληρώνουμε τις δόσεις των δανείων μας και τα ομόλογα που λήγουν και αποφεύγεται το πιστωτικό γεγονός (η πτώχευση). Η Ευρώπη δεν θα επιτρέψει να γίνει πιστωτικό γεγονός στην Ευρωζώνη και αυτό το έχει ξεκαθαρίσει.

Με τα λεφτά που έχουμε πάρει μέχρι σήμερα απο τις προηγούμενες δόσεις και με αυτά που θα πάρουμε αν τηρήσουν οι ευρωπαίοι τις δεσμεύσεις τους, θα πληρωθούν οι πιστωτές μας και ας υποθέσουμε οτι φτάνουν για να πληρωθούν και οι μισθοί και οι συντάξεις του δημοσίου. Τίποτα άλλο φυσικά, καμία άλλη υποχρέωση του δημοσίου προς προμηθευτές ή επιστροφές φόρων κλπ δεν θα πληρωθεί. Ακόμη και αν εξελιχθεί έτσι «ωραία» η ιστορία, στο τέλος του χρόνου θα λείπουν αυτά τα 2,3 δις ευρώ που είναι το 11% της μισθοδοσίας του δημοσίου. Τι θα κάνουμε τότε;

Αδιέξοδο.

Η λύση λοιπόν δεν είναι η διακοπή των συζητήσεων με την τρόικα και η επαναδιαπραγμάτευση – που δεν γίνεται διότι και οι ευρωπαίοι πρωθυπουργοί, σε κοινοβούλια απευθύνονται για να πάρουν έγκριση για τη χρηματοδότηση μας. Δεν έχουν δυνατότητα να δώσουν περισσότερα χωρίς εμείς να κάνουμε τίποτα. Μπορούν να δίνουν, όσο εμείς προσπαθούμε. Και δεν προσπαθούμε. Η κυβέρνηση δεν περιορίζει τον δημόσιο τομέα, απλώς διαλύει τον ιδιωτικό. Γιατί λοιπόν να μας δώσουν παραπάνω λεφτά; Για να συνεχίζει το ελληνικό δημόσιο να κατασπαταλάει ότι μπεί στο ταμείο απο τίμιους φορολογούμενους και απο δανεικά;

Συνεπώς ή θα αναγκαστεί η κυβέρνηση να πάρει επιτέλους κάποια μέτρα, ή θα πάει σε εκλογές για να φύγει και να πάρει τα μέτρα η επόμενη κυβέρνηση. Ότι και να γίνει, τα μέτρα θα ληφθούν και οι ξένοι πιστωτές θα πληρωθούν. Προς τι λοιπόν η διακοπή των συζητήσεων; Εκτός και αν έγινε διότι αποφασίστηκαν ήδη οι εκλογές.

πηγη:Γρηγόρης Νικολόπουλος
nikolopoulos@reporter.gr