Αποτελεί η Ευρωζώνη τη βέλτιστη νομισματική ένωση; Προφανώς όχι, σημειώνουν δύο οικονομολόγοι της Deutsche Bank, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχει άλλα 10 ή και περισσότερα χρόνια ζωής μπροστά της.
Οι Ντάνιελ Μπρέχον και Τζορτζ Σαραβέλος, οικονομολόγοι της μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας, υποστηρίζουν σε σημείωμά τους ότι πάντα στην ιστορία οι νομισματικές ενώσεις βασίζονταν κυρίως στην πολιτική βούληση και όχι σε ισχυρά οικονομικά θεμέλια: αυτό παρατηρήθηκε τουλάχιστον στις περιπτώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Σοβιετικής Ένωσης. Προσθέτουν δε ότι τα 17 κράτη-μέλη της Ευρωζώνης μπορούν να αντλήσουν τα πιο πολύτιμα διδάγματα από τη σοβιετική ζώνη του ρουβλίου
«Η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας με έδρα τη Μόσχα είχε το μονοπώλιο της έκδοσης χρήματος για το σύνολο των 15 πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών. Μετά την κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος όλες οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες εξέφρασαν αρχικά την επιθυμία να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το ρούβλι, αλλά δεν ήθελαν να δέχονται εντολές από την κεντρική, ρωσική πλέον, τράπεζα».
Και αυτό ήταν που οδήγησε τις εκ νέου ανεξάρτητες Δημοκρατίες να δημιουργήσουν το δικό τους νόμισμα. Τι έλειπε; Απλούστατα, η πολιτική ένωση..
«Η διάλυση της ζώνης του ρουβλίου ακολούθησε την αποτυχία του κεντρικού σχεδιασμού και την απουσία δημοκρατικής λογοδοσίας των σοβιετικών θεσμών», σημειώνουν οι δύο οικονομολόγοι.
Σε όλες αυτές τις ιστορικές περιπτώσεις η διάρρηξη της νομισματικής ένωσης ακολούθησε τη διάρρηξη της πολιτικής ένωσης και σε καμία περίπτωση δεν προηγήθηκε αυτής. Με άλλα λόγια νομισματική ένωση χωρίς πολιτική ένωση δεν μπορεί να επιβιώσει.
Το σημείωμα των Ντάνιελ Μπρέχον και Τζορτζ Σαραβέλος εμπεριέχει όμως κι ένα δεύτερο δίδαγμα για τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης: ότι η πορεία για την επιβεβαίωση της πολιτικής δέσμευσης σε μια νομισματική ένωση μπορεί να πάρει πολλά πολλά χρόνια. Σε τελική ανάλυση, σημειώνουν, οι ΗΠΑ χρειάστηκαν πάνω από 100 χρόνια μέχρι την πλήρη παγίωση της νομισματικής τους ένωσης. Το δολάριο δημιουργήθηκε το 1778, όμως στην πραγματικότητα για να ολοκληρωθεί η ενθρόνιση του αμερικανικού νομίσματος χρειάστηκε να μεσολαβήσει η Μεγάλη Ύφεση. Η καθοριστική στιγμή για το δολάριο ήρθε με το Νόμο περί Τραπεζών του 1935, που αποστέρησε τις κεντρικές τράπεζες των αμερικανικών Πολιτειών από τις έως τότε αρμοδιότητές τους και απέδωσε όλες τις ευθύνες για τη ρευστότητα και τα επιτόκια στο συμβούλιο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.
πηγη sofokleous10.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου