Όταν ο Μαρκ Ρούτε μετακομίσει στο γραφείο του στο ΝΑΤΟ, δεν θα έχει πολύ χρόνο για έναν, ας πούμε, μήνα του μέλιτος…
Η εκστρατεία του απερχόμενου Ολλανδού πρωθυπουργού για τη θέση του Γενικού Γραμματέα της
Συμμαχίας έληξε σήμερα Πέμπτη, καθώς εξασφάλισε την υποστήριξη και των 32 συμμάχων του ΝΑΤΟ (με τη Ρουμανία, το τελευταίο εμπόδιο, να ανακοινώνει την υποστήριξή της).Ο νυν γενικός γραμματέας, Γενς Στόλτενμπεργκ, πρόκειται να παραιτηθεί την 1η Οκτωβρίου.
Ο Ρούτε, ο οποίος κυβερνά την πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ενωσης εδώ και 14 χρόνια, έχει αποσπάσω ευρέως επαίνους για την δυνατότητά του να επιτυγχάνει συναινέσεις, , ενώ δείχνει επίσης αποφασιστικότητα στη στήριξη της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων ολλανδικών προσπαθειών για την εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων ώστε να πετούν μαχητικά F-16.
Αλλά ακόμη και για έναν έμπειρο πολιτικό, το επόμενο κεφάλαιο της πολιτικής καριέρας του Ρούτε δεν θα είναι μια βόλτα στο πάρκο. Παρατίθενται τα πέντε κορυφαία δύσκολα θέματα με τα οποία θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος, σύμφωνα με ανάλυση του POLITICO.
1. Η πιθανή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ
Τέσσερις εβδομάδες αφότου ο Ρούτε ξεκινήσει τη νέα του δουλειά, οι Αμερικανοί πηγαίνουν στις κάλπες και είναι πιθανόν να επανεκλέξουν τον Ντόναλντ Τραμπ στην Προεδρία – έναν σκεπτικιστή του ΝΑΤΟ.
Στην προεκλογική εκστρατεία, ο Τραμπ απείλησε να μειώσει την αμερικανική βοήθεια προς την Ουκρανία εάν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο. Εάν το συνεχίσει αυτό όντας εκλεγεμένος, θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία των συμμάχων του ΝΑΤΟ να βοηθήσουν την Ουκρανία να αμυνθεί ενάντια στη Ρωσία, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ ήταν μακράν ο μεγαλύτερος δωρητής στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο.
Η επανεκλογή του Τραμπ θα εκτροχίαζε επίσης σχεδόν σίγουρα το σχέδιο του ΝΑΤΟ να προετοιμάσει την Ουκρανία για τη μελλοντική της ένταξη στην Συμμαχία, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών για την ολοκλήρωση της διαδικασίας ο σοβιετικών καταβολών στρατός της Ουκρανίας να μετεξελιχθεί σε δύναμη δυτικού τύπου.
Οι χώρες του ΝΑΤΟ πέρυσι υποσχέθηκαν ότι «θα είναι σε θέση να απευθύνουν πρόσκληση στην Ουκρανία για ένταξη στη συμμαχία όταν συμφωνήσουν οι σύμμαχοι και εκπληρωθούν οι όροι».
Κρίνοντας από τον πρόσφατο χαρακτηρισμό του Τραμπ για τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ωστόσο, αυτή η δέσμευση φαίνεται σαθρή. Ο Ζελένσκι «πιθανόν να είναι ο μεγαλύτερος πωλητής πολιτικός που έχει υπάρξει ποτέ», είπε ο Τραμπ σε εκδήλωση της προεκλογικής εκστρατείας την περασμένη εβδομάδα. «Μόλις έφυγε πριν από τέσσερις ημέρες με 60 δισεκατομμύρια δολάρια [μετά την υπογραφή μιας 10ετούς συμφωνίας για την ασφάλεια με τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν] και επιστρέφει στη χώρα του και ανακοινώνει ότι χρειάζεται άλλα 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Ποτέ δεν τελειώνει.”
2. Η χειμερινή επίθεση του Πούτιν στην Ουκρανία
Μόλις ο Ρούτε αναλάβει τα καθήκοντά του, η Ουκρανία θα τον καλέσει για βοήθεια καθώς πλησιάζει ο χειμώνας.
Τους τελευταίους μήνες, η Ρωσία έχει εντείνει τις επιθέσεις κατά των θερμοηλεκτρικών σταθμών και των φραγμάτων της Ουκρανίας — υποδομές που χρειάζονται μήνες, αν όχι χρόνια για να επισκευαστούν πλήρως.
Η στρατηγική του Κρεμλίνου δεν είναι νέα. Κατά τον πρώτο χειμώνα του πολέμου, μεταξύ 2022 και 2023, το ηλεκτρικό δίκτυο της Ουκρανίας δέχτηκε σοβαρή επίθεση.
Το κλειδί, λέει ο απερχόμενος αρχηγός του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ, βρίσκεται σε περισσότερα συστήματα αεράμυνας που θα μπορούσαν να προστατεύσουν τους προμηθευτές ενέργειας, καθώς και το προσωπικό συντήρησης που εργάζεται για την επισκευή κατεστραμμένων εγκαταστάσεων.
Οι χώρες του ΝΑΤΟ μάχονται επίσης να στείλουν — ή, στην περίπτωση της χώρας του Ρούτε, να κατασκευάσουν — συστήματα αεράμυνας.
Αλλά η Ευρώπη δεν έχει τόσα πολλά να στείλει, η επίσπευση βοήθειας στις ΗΠΑ καθυστέρησε στο Κογκρέσο και οι χώρες κοντά στη Ρωσία είναι κάτι παραπάνω από απρόθυμες να εγκαταλείψουν τις αεροπορικές τους ασπίδες αυτή την επικίνδυνη στιγμή.
3. Να κάνουμε τα μέλη του ΝΑΤΟ να πληρώσουν
Το ΝΑΤΟ γιόρτασε αυτή την εβδομάδα έναν αριθμό-ρεκόρ συμμάχων που έφτασαν τον στόχο του 2% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες — 23 χώρες στο σύνολο. Πράγματι, η Ολλανδία μόλις πέρασε αυτό το όριο φέτος μετά από χρόνια υστέρησης .
Αλλά αυτό σημαίνει ότι το ένα τρίτο της Συμμαχίας εξακολουθεί να μην χτυπά τον στόχο, παρά το γεγονός ότι είχε αναλάβει αυτή τη δέσμευση πριν από 10 χρόνια.
Τα κράτη της Νότιας Ευρώπης είναι μεταξύ των χειρότερων παραβατών.
Στην Ιταλία, οι εκτιμήσεις για το 2024 δείχνουν μια μικρή πτώση από το ήδη χαμηλό 1,5% πέρυσι. Η Ισπανία θα δαπανήσει μόνο 1,28% φέτος. Η γειτονική της Πορτογαλία δεσμεύτηκε σε ποσοστό 1,55%.
«Το φτωχό ρεκόρ των μεσογειακών φίλων μας είναι το τέλειο όπλο για τον Τραμπ», είπε ένας ανώτερος διπλωμάτης από την περιοχή της Βαλτικής, μιλώντας υπό καθεστώς ανωνυμίας στο POLITICO. Η περιοχή υπήρξε ισχυρός υποστηρικτής μιας πιο σκληρής προσέγγισης στη Ρωσία.
Πιο κοντά στο γήπεδο του Τραμπ, όμως, τα πράγματα είναι εξίσου άσχημα.
Ο Καναδάς, μέλος του ΝΑΤΟ από την αρχή το 1949, δεσμεύει μόνο το 1,37 % του ΑΕΠ, σημειώνοντας ανάπτυξη 0,1% από την έναρξη του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.
4. Παράπονα ανατολικής πλευράς
Οι χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία δεν είναι οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του Ρούτε.
Ήταν θυμωμένοι για τις χαμηλές αμυντικές δαπάνες της Ολλανδίας και είναι ιδιαίτερα αναστατωμένοι που το κορυφαίο αξίωμα στο ΝΑΤΟ ανήκε πάντα σε έναν Δυτικό ή Βορειοευρωπαίο, παρόλο που οι χώρες της ανατολικής πλευράς είναι στη Συμμαχία εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα.
Η πρωθυπουργός της Εσθονίας Κάγια Κάλλας δεν μπήκε στην κούρσα για τις κορυφαίες θέσεις εργασίας του ΝΑΤΟ, αφού της είπαν ότι δεν θα λάβει την υποστήριξη χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Γερμανία (είναι τώρα η πρωτοπόρος για να είναι η επόμενη επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ ).
Φοβόντουσαν ότι ο διορισμός της θα θεωρούνταν από τη Μόσχα ως κλιμάκωση της σύγκρουσης.
Ο Πρόεδρος της Κλάους Γιοχάνις,, ο οποίος όντως έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση, πήρε την υποστήριξη μόνο από την Ουγγαρία — εν συντομία μόνο για λόγους τακτικής.
Οι χώρες της ανατολικής πλευράς πιθανότατα θα ζητήσουν τώρα καλύτερη εκπροσώπηση στο δευτεροβάθμιο επίπεδο του ΝΑΤΟ: τη θέση του αναπληρωτή γενικού γραμματέα (DSG) και τις διάφορες θέσεις βοηθού γενικού γραμματέα (ASG).
Η κατανομή θέσεων εργασίας ήταν ένα επώδυνο σημείο για τις ανατολικές χώρες εδώ και αρκετό καιρό. Ενώ ο απερχόμενος DSG είναι Ρουμάνος, και οι επτά ASG είναι από τη Δύση — δύο από τις ΗΠΑ, ένας από τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Βρετανία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Άλλη μια θέση ASG είναι κενή.
Πράγματι, ένα από τα πρώτα καθήκοντα του Ρούτε ως αρχηγού του ΝΑΤΟ θα ήταν να ορίσει έναν αναπληρωτή και θα ασκηθεί πίεση για να διορίσει κάποιον από μια ανατολική χώρα.
5. Οι ηγέτες της Ευρώπης που αγαπούν τον Πούτιν
Δεν είναι μόνο ο Τραμπ που θα πρέπει να πείσει ο Ρούτε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να μείνει ζωντανό και εύρωστο.
Σε όλη την Ευρώπη, τα ακροδεξιά κόμματα που διακρίνονται από σκεπτικισμό έναντι του ΝΑΤΟ και αγαπούν τον Πούτιν, ανθίζουν.
Η Γαλλία, για παράδειγμα, βρίσκεται στο κατώφλι των κοινοβουλευτικών εκλογών που θα μπορούσαν να δουν σημαντικά κέρδη για την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση – αναγκάζοντας τον Στόλτενμπεργκ να κάνει μια σπάνια έκκληση στο Παρίσι να «κρατήσει το ΝΑΤΟ ισχυρό» σε μια συνέντευξη στο POLITICO .
Ο Ρούτε, φυσικά, ξέρει πολύ καλά αυτή την ιστορία. \
Κατά κάποιον τρόπο, άρχισε να εξετάζει την κορυφαία θέση του ΝΑΤΟ όταν έγινε σαφές ότι το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία θα έχανε τις ολλανδικές εκλογές από το ακροδεξιό Κόμμα για την Ελευθερία του Γκέρτ Βίλντερς, κάτι που συνέβη πράγματι.
Ο Βίλντερς, που ρωτήθηκε πέρυσι για την άποψή του για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, είπε στο ρωσικό προπαγανδιστικό RT: «Τον επικροτώ όπως επικροτώ τον κ. Τραμπ που είναι ηγέτες, που στέκονται εκεί για λογαριασμό του ρωσικού και του αμερικανικού λαού».
Ένα πράγμα δεν χρειάζεται να φοβάται ο Ρούτε: η νέα του δουλειά δεν θα είναι βαρετή.
hellasjournal.com με πληροφορίες από POLITICO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου