Αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους από 3 ευρωπαϊκές χώρες: Τι σημαίνει, το παρασκήνιο και ο «πονοκέφαλος» των ΗΠΑ.

Το Κράτος της Παλαιστίνης (αραβικά: دولة فلسطين ‎‎, προφέρεται: Dawlat Filastin) είναι ένα μερικώς αναγνωρισμένο κράτος στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, το οποίο αποτελείται από δύο τμήματα αποκομμένα μεταξύ τους, αυτά της Λωρίδας της Γάζας και της Δυτικής Όχθης.

Η στιγμή για την οποία οι Αμερικανοί προειδοποιούσαν εδώ και μήνες το Ισραήλ φαίνεται ότι πλησιάζει. Η Ουάσινγκτον προσπαθεί εδώ και καιρό να πείσει το Τελ Αβίβ να φτιάξει έναν οδικό «χάρτη» για την επόμενη μέρα στην Γάζα μετά τον πόλεμο.

Επιμέλεια: Εύη Απολλωνάτου

Θα αποχωρήσει από τα εδάφη που κατέχει στην Γάζα; Θα επιστρέψουν οι Παλαιστίνιοι άμαχοι στα σπίτια τους; Θα επιτραπεί μεγαλύτερη αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην περιοχή;

Το Ισραήλ αρνείται να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα και ρίχνει την ευθύνη στην Χαμάς για το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων για κατάπαυση πυρός στην Γάζα. Επίσης έχει κάνει ξεκάθαρο, μέσω των δημόσιων τοποθετήσεων της πολιτικής ηγεσίας του, ότι ο άμεσος στόχος του είναι να εξοντώσει την Χαμάς.

Μετά την απόφαση του εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να ζητήσει την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπενιαμίν Νετανιάχου και του υπουργού Άμυνας, Γιοάβ Γκάλαντ ήρθε και η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους από 3 χώρες της Ευρώπης για να αυξήσει περαιτέρω την διπλωματική πίεση στο Τελ Αβίβ.
Τι σημαίνει η αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους από Ισπανία, Νορβηγία και Ιρλανδία.

Μετά την παύση στις ειρηνευτικές συνομιλίες οι Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι επιχειρούν να αυξήσουν την διπλωματική πίεση στο Ισραήλ. Οι προσπάθειες τους συγκεντρώθηκαν στα ευρωπαϊκά κράτη και φαίνεται ότι φέρνουν αποτελέσματα.

Η απόφαση της Ισπανίας, της Νορβηγίας και της Ιρλανδίας να αναγνωρίσουν το Παλαιστινιακό κράτος θεωρείται βέβαιο ότι δεν πρόκειται να αλλάξει την καθημερινότητα των εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων στην Γάζα που είναι αντιμέτωποι με τον πόλεμο και την πείνα.

Σε διπλωματικό επίπεδο, όμως, φέρνει κάποιες επιπτώσεις. Πρώτον δείχνει ότι το αμερικανικό «μονοπώλιο» για την ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων πλέον «σπάει» και επιδιώκουν να παρέμβουν και άλλα κράτη.

Οι Αμερικανοί έχουν δηλώσει ότι η αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης πρέπει να γίνει ως αποτέλεσμα μίας μακροπρόθεσμης πολιτικής λύσης στην σύγκρουση. Με απλά λόγια όταν θα επιτευχθεί η λύση των δύο κρατών, δηλαδή οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι θα συμφωνήσουν ότι θα έχουν το δικό τους κράτος με τα δικά τους σύνορα.

Τα ευρωπαϊκά κράτη φαίνεται, όμως, να διαφοροποιούνται από τις ΗΠΑ. Οι τρεις χώρες που αναγνώρισαν το Παλαιστινιακό κράτος είπαν ότι το έκαναν για να ξεκινήσει ο πολιτικός διάλογος για την επίλυση της σύγκρουσης. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για να προχωρήσει η αναγνώριση και από κράτη όπως η Γερμανία και η Γαλλία.

Μία τέτοια εξέλιξη θα είχε επιπτώσεις στο Ισραήλ που βλέπει να απομονώνεται διπλωματικά στην διεθνή πολιτική σκηνή. Αυτό έχει οδηγήσει ακόμη και πολιτικούς της κυβέρνησης Νετανιάχου να αναρωτιούνται πόσο καιρό ακόμη μπορεί να επιζήσει η παρούσα κυβέρνηση.

Η πρόταση για λύση δύο κρατών, όμως, είναι εξαιρετικά περίπλοκη. Το ίδιο και το διπλωματικό παρασκήνιο ανάμεσα στα κράτη της Δύσης. Ένα από τα βασικά προβλήματα είναι ο χρόνος που πρέπει να γίνει η αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους. Για παράδειγμα όταν ξεκινήσουν επίσημα οι ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, ή όταν το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία εξομαλύνουν τις διπλωματικές σχέσεις τους ή όταν το Ισραήλ ή οι Παλαιστίνιοι αρνηθούν να κάνουν πράξη κάποιες από τις δεσμεύσεις τους;

«Είναι ένα μεγάλο χαρτί (σ.σ. η αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους) που οι δυτικές χώρες πρέπει να παίξουν. Δεν θέλουμε να πάει χαμένο», είπε ανώνυμα στο BBC ένας δυτικός διπλωμάτης.
Ο «πονοκέφαλος» των Αμερικανών.

Η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν είχε ως προτεραιότητα στην Μέση Ανατολή να εξομαλυνθούν οι σχέσεις των δύο μεγαλύτερων συμμάχων της στην περιοχή, της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ. Μία τέτοια εξέλιξη θα έβαζε στην άκρη τον μεγάλο εχθρό των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην περιοχή, το Ιράν.

Μάλιστα επειδή η διαδικασία για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών έχει ξεκινήσει καιρό πριν τον πόλεμο στην Γάζα υπήρξαν υπόνοιες ότι η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ τον περασμένο Οκτώβριο, αν δεν είχε την «σφραγίδα» της Τεχεράνης είχε σίγουρα τις ευλογίες της. Ο λόγος; Ανέβαλε τις συνομιλίες μεταξύ Ριάντ και Τελ Αβίβ.

Πριν λίγες ημέρες ο πρώην επικεφαλής της CIA, Ντέιβιντ Πετρέους επιβεβαίωσε ότι η εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών μπλοκάρει επειδή δεν υπάρχει «σταθερή πορεία, σταθερή δέσμευση για λύση δύο κρατών από το Ισραήλ».

Αυτό ανέφερε χθες και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ στην διάρκεια συζήτησης στο Κογκρέσο. Παραδέχθηκε ότι η Ουάσινγκτον επιδιώκει μία διμερή συμφωνία ανάμεσα σε Ριάντ και Τελ Αβίβ που θα περιλαμβάνει την εξομάλυνση των σχέσεων. Παρόλα αυτά αποκάλυψε ότι το Ισραήλ είναι απίθανο να δεχτεί το αίτημα της Σαουδικής Αραβίας για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους.

«Οι Σαουδάραβες ήταν πολύ σαφείς: Αυτό (σ.σ. η εξομάλυνση) θα απαιτούσε ηρεμία στη Γάζα και θα απαιτούσε ένα αξιόπιστο μονοπάτι προς ένα Παλαιστινιακό κράτος. Και μπορεί κάλλιστα, όπως είπατε, αυτή τη στιγμή το Ισραήλ να μην είναι σε θέση ή πρόθυμο να προχωρήσει σε αυτό το μονοπάτι», είπε ο Άντονι Μπλίνκεν.

enikos.gr