Τι υποκρισία: Η κυβέρνηση ετοιμάζει Εθνικό Σχέδιο για τη βία ανηλίκων, ενώ ισοπεδώνει οικογένεια, παιδεία και ηθικά όρια

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο. Αφού η κυβέρνηση θεσμοθέτησε την καταστροφή της φυσιολογικής οικογένειας και λήστεψε τα φυσικά δικαιώματα των παιδιών, τώρα βάζει μπρος για να καταρτίσει εθνικό σχέδιο για την «άγουρη» παραβατικότητα. Δηλαδή πρώτα μπόλιασαν με δηλητήριο τη ρίζα της κοινωνίας και τώρα ασχολούνται με το πώς να αντιμετωπίσουν τους σάπιους καρπούς που οι ίδιοι παράγουν. Τα περιστατικά βίας ανηλίκων έχουν γίνει πλέον μάστιγα που σαρώνει τη χώρα. Ιδιαίτερα μετά τις ολέθριες πολιτικές εγκλεισμού που εφαρμόστηκαν στα χρόνια της πανδημίας, η εξαγρίωση των νέων μοιάζει με ηφαίστειο που εξερράγη και δεν σταματά να κατακαίει την κοινωνία. Όπως αναφέρθηκε σε ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος», την περασμένη Τετάρτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης συγκάλεσε διυπουργική σύσκεψη και ανακοίνωσε τη δημιουργία επιτροπής ειδικών που θα αναλάβουν να συντάξουν μια εθνική στρατηγική με προτεινόμενα μέτρα για τα συναρμόδια υπουργεία. Στη σύσκεψη συμμετείχαν οι υπουργοί Παιδείας, Προστασίας του Πολίτη, Δικαιοσύνης, Κοινωνικής Συνοχής και Επικρατείας. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι σκοπός αυτής της παρέμβασης είναι η ανάγκη ουσιαστικής… προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού, αλλά και η στήριξη των αξιών του κράτους δικαίου. Για το δεύτερο, δεν χρειάζεται να μιλήσουμε εμείς. Μίλησε η Ευρωβουλή που καταδίκασε τη χώρα μας ως κράτος ανελευθερίας που καταδυναστεύει τη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Αλλά για το πρώτο; Για την ουσιαστική προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού; Για ποια προστασία μιλάμε; Όταν έχεις φροντίσει ως κράτος να αντιμετωπίζεις τα παιδιά ως εμπορική πραμάτεια για τη woke πελατεία, με τι μούτρα ισχυρίζεσαι ότι θα προστατέψεις τα παιδιά από την αγριότητα; Τα μέτρα που προωθούνται από αυτό το εθνικό σχέδιο είναι εντελώς επιδερμικά και αφορούν μόνο τα αιτιατά και όχι τα αίτια. Συγκεκριμένα πρόκειται για μέτρα καταστολής και επιτήρησης. Για παράδειγμα προβλέπεται η πιο έντονη αστυνόμευση σε σημεία που συγκεντρώνονται έφηβοι, η αυστηρότερη επιτήρηση του διαδικτύου και η χαρτογράφηση συμμοριών, η λειτουργία ψηφιακής πλατφόρμας που θα φιλοξενεί καταγγελίες για περιστατικά βίας και οι καμπάνιες ευαισθητοποίησης με σχετικά spot κ.λπ. Όλα αυτά θα μπορούσαμε να τα συζητήσουμε ως μέτρα, εφόσον το ίδιο το κράτος σταματούσε να βάζει «φωτιά» στη νεολαία, μέσα από τα σχολεία και τους διεστραμμένους νόμους που ψηφίζει. Για να σβήσεις μια φωτιά, τη στοχεύεις στη βάση της, όχι στις φλόγες που πετάει ολόγυρα. Ειδάλλως κοροϊδεύεις τον κόσμο και απλά χρησιμοποιείς την ανήλικη βία ως βολικό πρόσχημα για να επιβάλλεις την ατζέντα ολοκληρωτισμού, με ασφυκτικά μέτρα επιτήρησης που ούτως ή άλλως επιδιώκεις να εφαρμόσεις. Η στρατολόγηση των αυριανών εγκληματιών γίνεται μέσω μιας άθλιας Παιδείας και μιας διδακτικής ύλης που προάγει την ανηθικότητα. Ότι σπέρνεται στα σχολεία και την οικογένεια, θερίζεται στην κοινωνία. Και η κυβέρνηση Μητσοτάκη φρόντισε να διαφθείρει και τους δύο θεσμούς. Το να δασκαλεύεις το παιδί στο σχολείο ότι δεν υπάρχουν όρια και να περιμένεις ότι στην κοινωνία θα του επιβάλλεις όρια, είναι εντελώς ηλίθιο. Έχεις έναν δάσκαλο που δεν μπορεί να δουλέψει γιατί το κράτος τον θέλει όμηρο της woke εθνομηδενιστικής ατζέντας και έχει από γονείς έως και βουλευτές πάνω απ’ το κεφάλι του (βλέπε Μαρκόπουλο) να τον απειλούν γιατί δεν έβαλε καλό βαθμό στα παιδιά τους. Ποιος καθηγητής τολμάει σήμερα να επιβάλλει μια αυστηρή ποινή για την ανήθικη συμπεριφορά ενός μαθητή; Θα τον σταυρώσει ο ίδιος ο «δικαιωματισμός» που διδάσκεται στα σχολεία. Πώς περιμένουμε λοιπόν από αυτό το παιδί να υπολογίσει τις ποινές του κράτους; Από πού και ως πού; Με ποιο σκεπτικό; Η διδακτική ύλη απονευρώνεται από κάθε παραδοσιακή αξία και αντί για τον δρόμο της αρετής, προβάλλεται ο δρόμος της αρπαχτής. Στο ταξίδι του παιδιού προς την ενηλικίωση, το ίδιο το κράτος σαμποτάρει τους «σταθμούς» μιας υγιούς ανάπτυξης. Τον γονιό, τον δάσκαλο και την πίστη. Το παιδί δεν μαθαίνει ποτέ το «φρένο» που παρέχει ένας ηθικός κώδικας και μοιραία οδηγείται στον εκτροχιασμό. Και τι ακριβώς μπορεί να καταφέρει μια εντονότερη αστυνόμευση; Οι αστυνομικοί δεν προλαβαίνουν να τρέχουν πίσω από φρικτά εγκλήματα ενηλίκων, θα περιορίσουν εκείνα των ανηλίκων; Και 5.000 ψυχολόγους και ψυχιάτρους να ρίξεις πάνω στα παιδιά, εφόσον τους καταστρέφεις την παιδική ηλικία, συντρίμμια θα μαζεύεις. Εφόσον τα πονηρεύεις πρόωρα και τα σπρώχνεις προς το νοσηρό κόσμο των «μεγάλων», πώς δεν θα θερίσεις παιδική νοσηρότητα; Το κοινωνικό μοντέλο των Ρομά Δεν χρειάζεται να μπει κανένας σε υψηλές κοινωνιολογικές αναλύσεις για να καταλάβει τι εξαγριώνει τα παιδιά μας σήμερα. Πάρτε για παράδειγμα τις κοινωνίες των Ρομά, όπου η εγκληματικότητα, η χρήση ναρκωτικών και τα αντικαταθλιπτικά κάνουν θραύση. Αν θέλετε να ρίξετε μια ματιά στο κοντινό μέλλον της νεολαίας μας, δείτε μια μικροκοινωνία όπως αυτή, που βρίσκεται χρόνια μπροστά στην ανήλικη βία. Πώς μεγαλώνουν τα παιδιά των Ρομά; Σε κοινωνίες που τους καταστρέφουν την αθωότητα. Σε μια κουλτούρα παιδικής εκμετάλλευσης και πρόωρης σεξουαλικοποίησης, όπου χάνεται εντελώς η αγνότητα. Οι προσλαμβάνουσες εικόνες για το τσιγγανάκι είναι οι καθημερινές σεξουαλικές συνευρέσεις των γονιών του (σε ένα τσαντίρι 5Χ5), η εγκληματικότητα του καταυλισμού και το βρώμικο «σχολείο» του δρόμου. Ο μέσος Ρομά «ενηλικιώνεται» βιαίως μέχρι τα 10 του, και στα 12 με 15 πρέπει να παντρευτεί, σύμφωνα με την παράδοση. Το αποτέλεσμα είναι μια μαζική καταφυγή των ενήλικων Ρομά προς τα αντικαταθλιπτικά (όπως αποτυπώνεται σε επίσημες μελέτες), για να μην αναφερθούμε και στα ναρκωτικά. Τα συστατικά για την εξαγρίωση των παιδιών είναι: φτώχεια, αναλφαβητισμός, πρόωρη σεξουαλικοποίηση και παραβατικά πρότυπα. Με αυτά έχεις το ιδανικό «κοκτέιλ» για ανήλικη βία και άγουρο έγκλημα. Μήπως δεν προωθούνται τα ίδια ακριβώς και στην ευρύτερη κοινωνία σήμερα; Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με τον καθημερινό βραχνά της επιβίωσης. Έχεις αχρηστευμένη και μηχανική παιδεία. Έχεις πανσεξουαλισμό στα σχολεία, τις τηλεοράσεις και τα social. Έχεις παραβατικά πρότυπα στη μουσική, τη βιομηχανία θεάματος και το «life style». Το κοινωνικό «κοκτέιλ» είναι έτοιμο. Έχει σερβιριστεί ήδη. Και τέλος, έχεις καταστροφή της ίδιας της σύνθεσης της οικογένειας από ένα κράτος που χρησιμοποιεί τα παιδιά ως εμπόρευμα. Πώς λοιπόν να περιμένει κανείς ότι θα αποδώσει το οποιοδήποτε εθνικό σχέδιο κατά της ανήλικης βίας; Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν οι κύριοι της κυβέρνησης; sportime.gr