Τώρα θυμήθηκαν τη δημοσιογραφική έρευνα;

O Κυριάκος Θωμαΐδης γράφει για την... κρυμμένη, όλα αυτά τα χρόνια, ΕΣΗΕΑ, η οποία συνδράμει στη χειραγώγηση του δημοσιογραφικού κλάδου.

Η Ενωση Συντακτών ένιωσε την ανάγκη να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί για την εθνική τραγωδία στα Τέμπη.

Επιχείρησε να απολογηθεί. Τι ακριβώς υποστηρίζει η ΕΣΗΕΑ;

- Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας έχουν απομακρυνθεί από την αποστολή τους να ελέγχουν την εξουσία.

- Στην ιεράρχηση των ειδήσεων κυριαρχούν κριτήρια που δεν έχουν σχέση με την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος.

- Τα ραδιόφωνα, οι τηλεοράσεις και οι ιστοσελίδες λειτουργούν απλώς ως επιχειρήσεις και με όρους ακροαματικότητας, τηλεθέασης και επισκεψιμότητας.

- Οι δημοσιογράφοι αναπαράγουν non paper και αφήνουν στην άκρη τη διαδικασία της έρευνας.

- Ελάχιστοι δημοσιογράφοι ασχολήθηκαν με τις προειδοποιήσεις των εργαζομένων στους σιδηρόδρομους.

Απολύτως ακριβείς οι επισημάνσεις της Ενωσης Συντακτών. 

Μόνο που δεν έχει κανένα δικαίωμα να τις εκστομίζει. Διότι η ίδια φρόντισε να συνδράμει στη χειραγώγηση του δημοσιογραφικού κλάδου.
Ειδικά στην ΕΣΗΕΑ συγκυβερνούν εδώ και καιρό η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο Δ.Σ. της μεγαλύτερης δημοσιογραφικής ένωσης της χώρας βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία τα δύο κόμματα εξουσίας. Γι’ αυτό το λόγο ουδέποτε γίνεται μαζική απεργία δημοσιογράφων.

Αν εξαιρέσουμε τις γενικές απεργίες εργαζομένων, έχουμε να δούμε χρόνια ειδική απεργία δημοσιογράφων. Με αντικείμενο όλα αυτά τα ζητήματα που η ίδια η ΕΣΗΕΑ θέτει, τώρα που θρηνούμε νεκρούς.

Αλήθεια, που ήταν κρυμμένη η συνδικαλιστική παράταξη των λειτουργών του Τύπου όλα αυτά τα χρόνια;

Δημοσιογραφική έρευνα σπάνια υπάρχει, η οικονομική και πολιτική εξουσία κατευθύνει τα πάντα και οι φωνές αποκάλυψης και αντίστασης μοιάζουν γραφικές.

Η ΕΣΗΕΑ δεν έπρεπε να προτρέπει τους δημοσιογράφους να ασκούν το ρόλο τους, δηλαδή τον έλεγχο της εξουσίας. Θα έπρεπε να προτρέπει το διοικητικό της συμβούλιο.