ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Σήμερα δεύτερη Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ Ἐκκλησία μέσα ἀπό τήν εὐαγγελική περικοπή τοῦ εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, πού διηγεῖται τό γεγονός τῆς θεραπείας τοῦ παραλύτου τῆς Καπερναούμ, μᾶς δείχνει τήν σπουδαιότητα καί τήν σημασία τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν μας.

Οἱ ἄνθρωποι τῆς περικοπῆς μεταφέρουν τόν παράλυτο συνάνθρωπό τους γιά νά συναντήσει τόν Κύριο, γιατί πιστεύουν στήν δύναμη τῆς θεότητάς Του. Ἀναγκάζονται νά χαλάσουν τήν στέγη τοῦ σπιτιοῦ ὅπου

βρισκόταν ὁ Χριστός καί δίδασκε, γιατί ἐπικρατοῦσε τό ἀδιαχώρητο.

Αὐτή ἡ πράξη ἀπό μόνη της ἀρκεῖ στόν Θεάνθρωπο γιά νά ἀντιληφθεῖ τήν πίστη ἐκείνου τοῦ ἀνθρώπου, καί νά τοῦ προσφέρει τήν ἴαση, γι’ αὐτό καί τοῦ λέει, παιδί μου οἱ ἁμαρτίες σου ἔχουν συγχωρεθεῖ.

Ἡ ἀγανάκτηση ὅμως τῶν γραμματέων εἶναι μεγάλη, καθώς σκέφτηκαν πώς μόνο ὁ Θεός ἔχει τήν ἐξουσία νά συγχωρεῖ ἁμαρτίες.

Ὅμως αὐτή τους ἡ ἀντίδραση ἔγινε αἰτία νά ἀποκαλυφθεῖ ἡ θεότητά Του καί ἀφοῦ τούς ἐπετίμησε λέγει στόν παράλυτο νά σηκωθεῖ καί νάπερπατήσει, ὅπως καί ἔγινε. Ὁ ἕως τώρα παράλυτος σηκώνεται παίρνει τόκρεβάτι του στούς ὤμους καί ἀναχωρεῖ γιά τό σπίτι του, ἀφήνοντας πίσω του ὅλους ἐκείνους τούς παρισταμένους νά δοξάζουν τόν Θεό μέ τό θαῦμα πού εἶδαν καί ἔζησαν.

Ἄρα συμπερασματικά καί διδακτικά ἀπό τήν συγκεκριμένη εὐαγγελική περικοπή ἅς κρατήσουμε τό βασικό δίδαγμά της, τό ὁποῖο εἶναι ἡ ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας μέσα ἀπό τήν πίστη μας στόν Θεό καθώς ἐπίσης καί ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀλληλεγγύη τῶν ἀνθρώπων.

Σήμερα, δεύτερη Κυριακή των νηστειῶν θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι εἶναι μιά δεύτερη Κυριακή της Ὀρθοδοξίας, καί αὐτό γιατί ἡ Ἐκκλησία μας ὅρισε νά τελεῖται ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ.

Στά χρόνια τῆς εἰκονομαχίας ἔγινε μεγάλος ἀγώνας ὑπέρ τῆς πίστεως καί τελικά θριάμβευσε ἡ πίστη καί ἔγινε ἡ ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων πού ἑορτάσαμε τήν προηγούμενη Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Τόν 14ο αἰώνα ἔγινε ἕνας ἄλλος πολύ μεγάλος καί οὐσιώδης γιά τήν Ἐκκλησία ἀγώνας τῶν πατέρων, ὑπέρ τῆς ἀληθινῆς πίστεως. Στήν Κωνσταντινούπολη ἔλαβαν χώρα τέσσερις σύνοδοι ὑπέρ τῆς διδασκαλίας τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἐναντίων τῶν ἐχθρῶν τῆς ἀληθινῆς πίστεως, τοῦ Βαρλαάμ καί τοῦ Ἀκινδύνου. 

Ἡ Ἐκκλησία μέ τούς ὑπερασπιστές της ἁγίους πατέρες, θριάμβευσε ξανά. Ἡ ἀλήθεια νίκησε, καί ὡς μιά δεύτερη μεγάλη νίκη μετά ἐκείνη τῆς ἀναστηλώσεως τῶν εἰκόνων, καθιέρωσε τήν Β΄ Κυριακή τῶν νηστειῶν νά ἑορτάζεται ἡ μνήμη τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἁγίου της Ἐκκλησίας μας, Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος τήν ἐποχή αὐτή ἔκανε ἀγῶνες ὑπέρ τῆς ὀρθῆς μας πίστης γιά τήν μέθεξη τῶν θείων ἐνεργειῶν. Ἔδρασε πρῶτα στήν Κωνσταντινούπολη ὅπου ζοῦσε, μετά πῆγε στό Ἅγιον Ὅρος ὅπου μόνασε γιά ἀρκετά χρόνια. Ἀργότερα πῆγε καί ἀσκήτευσε σέ ἕνα ἀσκηταριό στήν Βέροια. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος εἶχε ὅλη ἐκείνη τήν πείρα μέσα του, εἶχε ὅλο αὐτόν τόν θησαυρό μέσα του, ἦταν θά λέγαμε θεωμένος καί μιλοῦσε μέ αὐτή τήν δύναμη καί ἐνέργεια γιά θέματα τῆς πίστεως. Ἔκανε ἀδιάλειπτους ἀγῶνες, πιάστηκε αἰχμάλωτος, κλείστηκε στή φυλακή, συκοφαντήθηκε καί κατηγορήθηκε καί ὑπέφερε, ἀλλά τό μόνο πού τόν ἐνδιέφερε ἦταν νά κηρύττει συνεχῶς τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως.

Ἔτσι κλείνοντας ἀδελφοί μου, ἅς θυμόμαστε τούς ἁγίους μας καί τούς ἀγῶνες τους ὑπέρ τῆς πίστεώς μας, καί ἐμεῖς μέ καλή διάθεση, μέ ταπείνωση, μέ ἀγάπη γιά τόν Χριστό καί τόν συνάνθρωπό μας, νά ἐπικαλεστοῦμε τίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων μας νά ἔρθει μέσα στήν ψυχή μας, μέσα στήν καρδιά μας ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ πού θά μᾶς μεταμορφώσει καί θά μᾶς κάνει χαρούμενους καί εὐτυχισμένους.

π. Ἰωάννης Λεοντάρης

ἐφημέριος Μαρμάρων

imioanninon.gr/