Ο Καττοδίστριας υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες. Από τη στιγμή που δέχτηκε να κυβερνήσει την ρημαγμένη από την πολύχρονη επανάσταση Ελλάδα, έθεσε όλο του το είναι στη διάθεση της Πατρίδας.
Γράφει ο Βαγγέλης Σαραντίδης
Στο έργο του αυτό ήρθε αντιμέτωπος με ντόπια και ξένα συμφέροντα, τα οποία συνασπίστηκαν εναντίον του και μπορούμε να πούμε ότι, κατά τα φαινόμενα, συνεργάστηκαν με επιμελημένο σχέδιο για την δολοφονία του.
Λένε ότι, κάποια στιγμή, ο ίδιος ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, το 1840, ακούγοντας κάποιον να κατηγορεί τον Καποδίστρια. ανέφερε: «Δεν μετράς καλά φιλόσοφε… Ανάθεμα στους Αγγλογάλλους που ήσαν η αιτία κι εγώ έχασα τους δικούς μου, και το Έθνος έναν άνθρωπο που δε θα τόνε ματαβρεί. Και το αίμα του με παιδεύει ως τώρα…». Ο Καποδίστριας. έχοντας να αντιπαλέψει χίλια μύρια προβλήματα, κατάφερε στα λιγότερα από τρία χρόνια της διακυβέρνησής του να αφήσει πίσω του ένα
ιδιαίτερα πλούσιο έργο. Σε κάθε περίπτωση, οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας σίγουρα δεν ήταν μόνο Έλληνες…Η απόφαση του Καποδίστρια να προχωρήσει στη διανομή των Εθνικών Γαιών στους φτωχούς αγωνιστές, φαίνεται ότι αποτελούσε ένα σημείο τριβής του Κυβερνήτη με τους Έλληνες προύχοντες και τους ξένους δανειστές, αφού οι εθνικές γαίες αποτελούσαν το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού κράτους και άρα εγγύηση για αποπληρωμή των επαχθών δανείων που είχαν χορηγηθεί στην Ελλάδα, ενώ ήταν ο κρυφός σκοπός πολλών υστερόβουλων εξ’ αυτών.
Επίσης, ο κυβερνήτης είχε ανακοινώσει και την πρόθεσή του για την σύσταση μιας «Τράπεζας της Ελλάδος» μη εξαρτώμενης από ξένα τραπεζικά συμφέροντα, πράγμα που έκανε τους άγγλους εκατομμυριούχους μεγαλοτραπεζίτες του Λονδίνου να χάσουν κυριολεκτικά τον ύπνο τους.
Οι αντιλήψεις και οι επιδιώξεις αυτές του κυβερνήτη τον
έκαναν ανεπιθύμητο σε προύχοντες και σε ξένους. Η δολοφονία του βόλευε
πολλούς και προκάλεσε την συνεργασία των Μεγάλων Δυνάμεων για την
εξόντωσή του, όπου οι Μαυρομιχαλαίοι ήταν απλά τα πρόθυμα εκτελεστικά
όργανα, αφού είχαν ήδη δεχθεί περιορισμούς από τον κυβερνήτη, έχοντας
πρωτοστατήσει σε στάσεις κατά του κυβερνήτη.
Πρέπει κιόλας να αποκαλύψουμε και το γεγονός ότι οι «άσπονδοι φίλοι» του κυβερνήτη είχαν επιχειρήσει και προηγουμένως να σκοτώσουν τον Καποδίστρια, μέσω Μαυροκορδάτου! Λένε κάποιες ιστορικές πηγές ότι, ο Μαυροκορδάτος είχε τότε πληρώσει με 25.000 γρόσια τον καμαριέρη του Καποδίστρια για να τον δηλητηριάσει. Αυτός όμως αν και αρχικά δέχτηκε, άλλαξε γνώμη και μάλιστα ενημέρωσε τον Καποδίστρια. Όταν η απόπειρα αυτή απέτυχε, ξέσπασαν οι επαναστάσεις στη Μάνη (με την συνδρομή γαλλικών στρατευμάτων!) και στην Ύδρα
Ο αδερφός του Πετρόμπεη, Κωνσταντίνος, και ο ανιψιός του, Γεώργιος, τέθηκαν από εκείνη την στιγμή, υπό από αστυνομική επιτήρηση. Ο τότε αρχηγός της αστυνομίας, όμως, αντί να αλλάζει κάθε βδομάδα τους δύο χωροφύλακες συνοδούς των ανωτέρω Μαυρομιχάληδων, όπως είχε εντολή, τους άφησε 40 μέρες! Έτσι έγιναν τελικά συνεργοί στην δολοφονία του κυβερνήτη. Λίγες μέρες πριν από τη δολοφονία του Καποδίστρια, οι Μαυρομιχάληδες, μαζί με τους συνοδούς τους χωροφύλακες(!), αγόρασαν νέα όπλα από οπλοπωλείο του Ναυπλίου…
Είναι πραγματικά τραγικό το γεγονός ότι ο ίδιος ο Καποδίστριας είχε γνώση για τους σχεδιασμούς των συγκεκριμένων ξένων δυνάμεων εναντίον του. Στις 31 Ιουλίου 1831, σε επιστολή του προς τον Γάλλο ναύαρχο Λαλαντέ έγραφε: «Εγώ δε, και τις δολοπλοκίες όλων σας τις εγνώριζα, αλλά έκρινα ότι δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να κόψω το νήμα της συνεργασίας μαζί σας, γιατί έδινα προτεραιότητα στην ανόρθωση και στην ανασυγκρότηση της Ελλάδος. Αν έκοβα τις σχέσεις με τις λεγάμενες προστάτιδες Δυνάμεις, τούτο θα ήταν εις βάρος της Ελλάδος και δεν ήθελα με κανένα τρόπο να προσθέσω βάρος και στη συνείδησή μου Και άφησα τα πράγματα να λαλήσουν μόνα τους…».
Τα προμηνύματα αυτά του κυβερνήτη επιβεβαίωσε και η ιστορία, καθώς, αναφέρεται από τον στρατηγό Κασομούλη στα απομνημονεύματά του ότι οι τελευταίες λέξεις του επίδοξου δολοφόνου του κυβερνήτη, Κωνσταντίνου Μαυρομιχάλη, ήταν: «Δεν φταίω εγώ στρατιώται, άλλοι με έβαλαν». Τα λόγια αυτά, δε, λέγεται ότι ειπώθηκαν από τα χείλη του, πριν πέσει νεκρός, έχοντας πυροβοληθεί από τον σωματοφύλακα του Καποδίστρια και δεχόμενος τα χτυπήματα του πλήθους.
Το πώς φέρθηκαν οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις στους δολοφόνους του κυβερνήτη, όμως, είναι το μεγαλύτερο τεκμήριο και ντοκουμέντο περί της συνενοχή τους στην δολοφονία του.
Συγκεκριμένα, ο Γάλλος Πρέσβης αναφέρεται ότι, μετά την δολοφονία, έδωσε άσυλο στον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, έναν εκ των δύο δολοφόνων και αρνήθηκε να τον παραδώσει στον φρούραρχο του Ναυπλίου. Ο δε στρατιωτικός ακόλουθος της Γαλλίας έφτασε στο σημείο να απειλήσει τους Έλληνες στρατοδίκες που δίκαζαν τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη και τους δύο συνεργούς του να μην τολμήσουν να τους καταδικάσουν.
Ο Βρετανός πρέσβης, από την άλλη μεριά, απείλησε με διακοπή διπλωματικών σχέσεων με την Ελλάδα, αν δεν σταματούσαν οι εχθρικές προς την Αγγλία κινητοποιήσεις του λαού του Ναυπλίου, που θεώρησε, από την αρχή, την Βρετανία συνυπεύθυνη για τον θάνατο του Κυβερνήτη. Αποκαλυπτική, τέλος, είναι και η μαρτυρία του Ρώσου πρέσβη, ο οποίος στην έκθεσή του για τη δολοφονία έγραψε : « …ουδεμία αμφιβολία διατηρώ ότι η δολοφονική χειρ εξοπλίσθη παρά της Αγγλίας …».
Έτσι, μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στην παγκόσμια ιστορία, ο Ιωάννης Καποδίστριας, έγινε θυσία στον βωμό της σωτηρίας της πατρίδας του. Έχοντας ξεκάθαρο οπτικό πεδίο και όντας απόλυτα προσηλωμένος στους στόχους μιας διακυβέρνησης που θα στερεώσει τις βάσεις για πρόοδο στον ελληνικό λαό, που οι τρόποι και η αντίληψή του ταίριαζαν με το νόμο της ζούγκλας, έβαλε μπροστά όλες της ενέργειες που υπηρετούσαν τον ιερό σκοπό του, μη υπολογίζοντας το λεγόμενο «πολιτικό κόστος». Το ότι έπεσε υπερασπιζόμενος αυτές τις προτεραιότητες, σίγουρα, ήταν επιλογή του, ΔΕΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, υπακούοντας εντολές, όπως τόσο ζωντανά παρατηρούμε σήμερα να πράττουν οι υστερόβουλοι πολιτικάντηδες της χώρας μας.
Η θυσία επισφράγισε αυτή του την κοσμοαντίληψη και έχουμε εμείς οι Έλληνες έναν όρο σύγκρισης για το πώς πρέπει είναι ένας αληθινός ηγέτης… Που θα πάει, κάποια στιγμή ίσως βρεθεί ένας αντίστοιχος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου