O John Isner αποκαλύπτει πόσο κερδοφόρο είναι το τουρνουά Wimbledon

Του John Isner( American professional tennis player)

Μερικές φορές νομίζω ότι ο ευκολότερος τρόπος για να αντιληφθεί κάποιος το τι γίνεται με τη διαχείριση των δαπανών ενός επαγγελματία τενίστα κατά τη διάρκεια της καριέρας του είναι να γίνει μία σύγκριση με ένα άλλο επαγγελματικό άθλημα και να παρατηρηθούν κάποιες από τις διαφορές.

Φανταστείτε ότι είμαι ο Dirk Nowitzki, για παράδειγμα (ο οποίος βασικά είναι λίγο πιο ψηλός και περισσότερο Γερμανός).

 Η δουλειά μου είναι να ανταγωνιστώ. 

 Εμφανίζομαι, εκπαιδεύομαι, παίζω.

 Κατά τη διάρκεια των εντός έδρας παιχνιδιών μένω στο

σπίτι μου στο Ντάλας.

 Για τα εκτός έδρας παιχνίδια, πηγαίνω με το αεροπλάνο της ομάδας και μένω στο ξενοδοχείο που έχει κλείσει η ομάδα.

 Η εταιρεία Mavericks διαθέτει πλήρη κατάλογο επαγγελματιών, από στελέχη στο κεντρικό γραφείο έως προπονητές, φυσιοθεραπευτές και μέλη ιατρικού προσωπικού, cheerleaders, οι οποίοι πληρώνονται από την εταιρεία για να υποστηρίξουν εμένα και την υπόλοιπη ομάδα. (Είμαι βέβαιος ότι ο Dirk, στη σταθερή, προσωπική του προσπάθεια για άνοδο στην κορυφή, κάλυψε επιπλέον θεραπείες και προπονήσεις, ειδικά κατά τη διάρκεια της off season).

Τώρα σκεφτείτε το τένις, αναλογιζόμενοι την υποδομή του να τρέχεις μία επιχείρηση. Οι επιβαρύνσεις για διαμονή είναι ένα εύκολο κομμάτι για να ξεκινήσετε. Για παράδειγμα, όταν ταξιδεύω για ένα Grand Slam, πρέπει να αναζητήσω ένα μέρος για να μείνω για μένα, την οικογένειά μου και την ομάδα μου. Εκτός από εμένα, 256 άντρες και γυναίκες ψάχνουν για κατοικίες στην ίδια γειτονιά, τις ίδιες εβδομάδες, και αυτό είναι μόνο για τους παίκτες singles - προσθέστε στη λίστα αυτή τους τουρίστες, τα τηλεοπτικά δίκτυα και τα πληρώματα των μέσων ενημέρωσης, αλλά και ολόκληρη τη βιομηχανία του τένις.

Για το Wimbledon φέτος, βρήκα ένα ωραίο σπίτι σε κοντινή απόσταση, με τα πόδια, από το All-England Club για περίπου 30.000 λίρες για τη διάρκεια του τουρνουά. Το χρηματικό έπαθλο για τον πρώτο γύρο στο Wimbledon είναι 45.000 λίρες, το οποίο, αν αντισταθμιστεί με τις πτήσεις, τους μισθούς και τα έξοδα για την ομάδα μου, καθιστά το τουρνουά μία οικονομική ζημία για μένα.  

Διατηρώ επίσης πλήρους απασχόλησης προσωπικό όλο τον χρόνο. Έχω έναν προπονητή - το όνομά του είναι ο David MacPherson, και είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο - και έχω έναν χειροπράκτη, τον Clint Cordial, ο οποίος εργάζεται για να με κρατήσει υγιή. 

Πληρώνω τους μισθούς τους. 

Πληρώνω για τις πτήσεις τους καθώς ταξιδεύουμε ανά τον κόσμο σε εβδομαδιαία βάση, και πληρώνω για τα ξενοδοχεία και τα γεύματά τους ενώ βρισκόμαστε σε περιοδεία. 

Επιπλέον, αντί να έχουμε ένα front office, να διαχειριστεί την επιχείρηση της ομάδας μου με τον τρόπο που κάνει ο Dirk, πρέπει να το κάνω εγώ, και εγώ επιστρατεύω τη βοήθεια μιας διαχειριστικής υπηρεσίας για να με βοηθήσει, ώστε να μπορώ να επικεντρωθώ στο να νικάω τους αγώνες. 

Οι προπονητές/γυμναστές μου απασχολούνται ανάλογα με τις επιδόσεις μου στο κορτ και η υπηρεσία μου είναι υπεύθυνη για τις εργασίες υποστήριξης και χορηγιών. 

Αυτοί οι τύποι μοιράζονται την επιτυχία μου και τα κέρδη μου. 

Παρόλο που ποικίλλει από παίκτη σε παίκτη, η συνήθης διάρθρωση αμοιβών για το ATP Tour είναι μισθός συν ένα ποσοστό των κερδισμένων χρηματικών βραβείων, με ένα μπόνους με βάση την κατάταξη στο τέλος του έτους. Οι παίκτες έχουν διαφορετικές συμφωνίες με τους οργανισμούς, αλλά συνήθως χρεώνουν κάπου μεταξύ 10% - 20% στις προσφορές που φέρνουν. 

Οι φόροι πρέπει επίσης να μπουν σε αυτή τη συζήτηση. Απλά και μόνο για να χρησιμοποιηθεί το παράδειγμα με το χρηματικό έπαθλο των £45,000 για τον πρώτο γύρο του Wimbledon: 

Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά πιστεύω ότι ο φορολογικός συντελεστής του Ηνωμένου Βασιλείου είναι περίπου 45%. 

Φυσικά, κάθε χώρα είναι διαφορετική και υπάρχουν περίπλοκοι κανόνες, αλλά θέλω να καταλήξω στο ότι οι φόροι είναι σημαντικοί και είναι κάτι που πρέπει να θυμάστε, καθώς οι αριθμοί των χρηματικών βραβείων του τουρνουά τίθενται σε τίτλους, μιας και αυτοί μπορεί να διαφέρουν ουσιαστικά από αυτό που καταλήγει εν τέλει στην τσέπη ενός παίκτη.

Τέλος, το μόνο άλλο σημείο σύγκρισης με τον Dirk που θα ήθελα να κάνω είναι ότι τα έξοδα μου είναι σε μεγάλο βαθμό ένα σταθερό κόστος, ανεξάρτητα από το πόσα έσοδα κάνω. Προσπαθώ βέβαια να μην χάνω στους πρώτους γύρους των τουρνουά, αλλά το τένις είναι ένα από εκείνα τα αθλήματα όπου τίποτα δεν είναι εγγυημένο. 

Ακριβώς όπως οι Mavs δεν σταματούν να πληρώνουν ολόκληρο το προπονητικό προσωπικό μετά από λίγες ήττες ή να αφήσουν την ομάδα χωρίς ξενοδοχείο εάν το ποσοστό ελευθέρων βολών ενός παίκτη πέσει, τα έξοδα δεν σταματούν ακόμη και αν η απόδοση (στην περίπτωση του τένις, τα κέρδη) πέφτει.

Θέλω να είμαι σαφής ότι βλέπω τα έξοδα ως κάτι που πρέπει κάποιος να το διαχειριστεί και όχι να προσπαθήσει να το εξαλείψει. 

Οι γυμναστές μου, ο προπονητής μου και η ομάδα μου με βοήθησαν να γίνω ο παίκτης και η επιχείρηση που είμαι σήμερα. 

Μου αρέσει να χτίζω μια ομάδα γύρω μου και το να μπορώ να υποστηρίξω μια ομάδα ανθρώπων είναι ένα από τα καλύτερα συναισθήματα που έχω γνωρίσει κατά τη διάρκεια της καριέρας μου. Φαντάζομαι αυτό είναι κάτι που πολλοί ιδιοκτήτες επιχειρήσεων μπορούν δουν ως κοινό μεταξύ μας. Να είσαι σε θέση να ταξιδεύεις με την οικογένεια και τους φίλους, ώστε να μπορούν να με χαρούν καθώς παίζω είναι κάτι που είναι δύσκολο μπορεί να κοστολογηθεί. Το επιχείρημά μου είναι απλά ότι για όλα αυτά, υπάρχει πράγματι μια τιμή.

capital.gr