Αθανάσιος Γκάτζιος, Ὁ βασιλιάς πού ἤθελε ν' αγγίξει τό φεγγάρι (Ἕνα παραμύθι κυρίως γιά πολύ... μεγάλους!)

Ὁ βασιλιάς πού ἤθελε ν' αγγίξει τό φεγγάρι

(Ἕνα παραμύθι κυρίως γιά πολύ... μεγάλους!)

Ἀθανάσιος Γκάτζιος, Φιλόλογος - Θεολόγος

   

 

Μιά φορά κι ἕναν καιρό ἦταν ἕνας βασιλιάς πού πάντα ὀνειρευόταν νά ἀγγίξει τό φεγγάρι. 

Δέν σκεφτόταν τίποτε ἄλλο καί ἀδιαφοροῦσε παντελῶς γιά τό βασίλειό του. 

 

Μιά μέρα κάλεσε τόν ξυλουργό τοῦ βασιλείου του καί τοῦ εἶπε: «Ἡ ἐπιθυμία μου εἶναι νά ἀγγίξω τό φεγγάρι. Πρέπει νά μοῦ κατασκευάσεις ἕναν πύργο τόσο ψηλό, ὥστε νά μπορέσω νά πραγματοποιήσω τό ὄνειρό μου».

 

   Ὁ μαραγκός ἤξερε ὅτι αὐτό δέν ἦταν δυνατό, ἀλλά ἦταν ὑποχρεωμένος νά κάνει ὅ,τι διέταξε ὁ βασιλιάς. Ἔτσι ἄρχισε νά ἐργάζεται γιά τήν κατασκευή τοῦ πύργου. Σύντομα ὅμως τελείωσαν ὅλα τά ξύλα τῶν ἐργαστηρίων τοῦ βασιλείου καθώς χρησιμοποιήθηκαν γιά τόν πύργο. Ἐξήγησε τήν κατάσταση στόν βασιλιά, ἀλλά ἐκεῖνος ἐπέμενε: «Ἐγώ πρέπει νά ἀγγί­ξω τό φεγγάρι. Ἔχω μία ἰδέα. Κάθε πρόσωπο τοῦ βασιλείου μου θά φέρει στό παλάτι μου ὅσα κιβώτια διαθέτει καί ἔτσι θά κατορθώσουμε νά τελειώσουμε τόν πύργο».

  Κάθε πολίτης τοῦ βασιλείου ἔ­φε­ρε τά ξύλινα κιβώτιά του στό παλάτι. Συγκεντρώθηκαν ἑκατομμύρια κιβώτια καί ὁ ξυλουργός στρώθηκε στή δουλειά τοποθετώντας τα τό ἕνα πά­νω στό ἄλλο. Ἀλλά σύντομα ὅλα τά κιβώτια χρησιμοποιήθηκαν γιά τήν κα­τασκευή τοῦ πύργου καί δέν μποροῦ­σαν νά βρεθοῦν ἄλλα πουθενά στό βασίλειο. 

Ὅταν ὁ βασιλιάς ἀντίκρυσε τόν πύργο, οὔρλιαξε: «Δέν εἶναι ἀρ­κετά ψηλός. Πελεκῆστε ὅλα τά δέντρα τοῦ βασιλείου μου καί φτιάξτε ὅσα περισσότερα κιβώτια μπορεῖτε.» Κάθε δέντρο στό βασίλειο κόπηκε. 

Ὅλα ἔγιναν κιβώτια πού τοποθετήθηκαν στόν πύργο, ὁ ὁποῖος ἔφτασε πλέον ὥς τά σύννεφα.

  Ὁ βασιλιάς ἄρχισε νά σκαρφαλώνει στόν πύργο. Σκαρφάλωνε, σκαρφάλωνε ὅλο καί πιό ψηλά στόν οὐ­­ρανό, ὥσπου μπῆκε μέσα στά σύννεφα. Ἐπιτέλους ὁ βασιλιάς ἔφτασε στήν κορυφή τοῦ πύργου. 

Τό φεγγάρι φαινόταν πολύ κοντά.

 Ἅπλωσε τό χέρι του γιά νά τό ἀγγίξει, ἀλλά ἦταν ἀ­κόμη μερικά ἑκατοστά πιό ψηλά.

 Ἕνα ἀκόμη κιβώτιο καί τό ὄνειρό του θά γίνει πραγματικότητα!

 

  Ὁ βασιλιάς ἔγινε ἔξαλλος, μά ξαφνικά ἠρέμησε.

- Ἔχω μία λαμπρή ἰδέα! Πάρε τό κιβώτιο ἀπό τό κάτω μέρος τοῦ πύργου καί φέρε το ἐπάνω σ᾽ ἐμένα, εἶπε στόν ξυλουργό.

- Τί; Ἕνα ἀπό τό κάτω μέρος; ἀ­πάντησε μέ κομμένη τήν ἀνάσα του ὁ ξυλουργός.

- Ναί, ἕνα ἀπό τό κάτω μέρος καί κάν᾽ το ἀμέσως, προτοῦ σοῦ πελεκή­σω τό κεφάλι, οὔρλιαξε ὁ βασιλιάς ἀ­πό τήν κορυφή.

  Ἔτσι, ὁ ξυλουργός ἔκλεισε τά μά­τια του, τράβηξε ἀπό τή λαβή τό τελευταῖο κιβώτιο καί ἀπομακρύνθηκε γρήγορα. Ὁ πύργος σωριάστηκε! Καί κάπου, κάτω ἀπό τά ἑκατομμύρια κιβώτια ἦταν ἐγκλωβισμένος ὁ βασιλιάς.

 Κανείς δέν γνωρίζει τί συνέβη μέ τόν βασιλιά! Γνωρίζουμε ὅμως πολύ καλά ὅτι δέν ἄγγιξε ποτέ τό φεγγάρι!

*   *   *

 Θαρρῶ ὅτι δέν διαφέρουμε καί πο­λύ ἀπό τή φιγούρα τοῦ ἄφρονα βασιλιᾶ τῆς Καραϊβικῆς Παράδοσης. Πασχίζουμε στή ζωή μας νά ἀκροβατοῦ­με στόν ἀπατηλό καί ὀνειρικό παρόν­τα χωροχρόνο, στηριζόμενοι πά­­νω στά ποικιλόχρωμα «κιβώτιά» μας στά ὁποῖα στηρίζουμε τήν «ἀπογείωσή» μας, γιά νά γίνουν κάποια στιγμή τά «μπάζα» πού θά ἐξαφανίσουν τήν ὕ­παρξή μας, ἀκόμη καί αὐτό τό στί­γμα μας ἀπό τή ζωή! 

Γινόμαστε ὅμως ζωντανό παράδειγμα βαβελικῆς ἀλαζονείας γιά τούς γύρω μας καί κυρίως γιά τά παιδιά μας, τά ὁποῖα ζυγίζουν καί σταθμίζουν κάθε λόγο, κάθε κίνη­σ­η, πράξη καί συμπεριφορά μας! 
Τήν καταγράφουν στόν «σκληρό δί­σκο» τῆς ψυχῆς τους καί ὅλως ἀσυνείδητα σέ δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς τους τή μιμοῦνται καί τρομάζουν μέ τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους, καθώς τόν συλλαμβάνουν νά υἱοθετεῖ συμπεριφορές τίς ὁποῖες ἔχουν ἀπορρίψει καί μάλιστα κατηγορηματικά! 

Ἐμεῖς ὅμως ἀπτόητοι συνεχίζουμε τό χτίσιμο τοῦ «πύργου» μας γιά νά ἐπαληθευθεῖ γιά μία ἀκόμη φορά καί προσωπικά γιά μᾶς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: 
«Εἶδον τὸν ἀσεβῆ ὑ­περυψούμενον καὶ ἐπαιρόμενον ὡς τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου. Καὶ παρῆλ­θον, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν, καὶ ἐζήτησα αὐ­τόν, καὶ οὐχ εὑρέ­θη ὁ τόπος αὐτοῦ» (Ψα 36,35-37). Εἶδα τόν ἀσεβῆ νά ἀ­ν­υ­ψώνεται καί νά ὑπερηφανεύεται σάν τίς κέδρους τοῦ Λιβάνου καί ξαναπέρασα ἀπό κεῖ καί δέν ἦταν καί τόν ἀ­να­ζήτησα καί δέν βρέθηκε οὔτε ὁ τόπος του!

http://aktines.blogspot.gr