Δίνει τελικά η… προεδρική διαφθορά τη λύση στην Ουκρανία;Παράδοση του Ναυτικού στη Μόσχα, τίτλοι τέλους

Ενδιαφέρουσες είναι οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών στο μέτωπο της Ουκρανίας, αφού διαφαίνονται κάποιες ελπίδες συνεννόησης που θα οδηγήσουν σε ταχεία αποκλιμάκωση της κατάστασης και σταδιακής απόσυρσης των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία.

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Παρά τις συνομιλίες ανάμεσα στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Μπάρακ Ομπάμα, όπου
συμφώνησαν ότι… διαφωνούν, με ίδιο να είναι το αποτέλεσμα μεταξύ και των υπουργών άμυνας των δυο χωρών, Χέιγκελ και Σοϊγκού, η πιο σημαντική εξέλιξη που δίνει ένα μεγάλο πλεονέκτημα στη ρωσική πλευρά, άρα θεωρητικά τουλάχιστον ίσως δείξει ότι την ενδιαφέρει, είναι η αυριανή επίσκεψη της Γιούλια Τιμοσένκο στη Ρωσία, όπου φαίνεται πως θα γίνει δεκτή στο Κρεμλίνο για συνομιλίες…
Αρχικά, καλό θα ήταν να αναμένουμε για να διαπιστώσουμε με ποιους θα συναντηθεί.
Αυτό θα είναι μια πρώτη ένδειξη, εάν η Μόσχα επιθυμεί να αξιοποιήσει τη στενή σχέση που είχε αναπτύξει μαζί της και είχε επιτευχθεί μια ισορροπία που να μη δημιουργεί παρατράγουδα.

Η σκέψη όμως είναι απλή.  
Δεδομένου του – εν μέρει δικαιολογημένου – μίσους της για τον Γιανουκόβιτς, το λογικό θα ήταν να του επιτεθεί. 
Γνωρίζει όμως ότι κάτι τέτοιο δεν θα έφερνε αποτέλεσμα, διότι ο Γιανουκόβιτς ήταν ο άνθρωπος της Μόσχας στο Κίεβο, παρότι στην προσπάθειά του να δείξει ότι προασπίζει τα συμφέροντα των Ουκρανών, προκάλεσε προβλήματα με τους υποστηρικτές του, τη ρωσική κυβέρνηση.

Εν ολίγοις, εάν επιθυμεί να έχει επιτυχία και να της πιστωθεί ότι κατόρθωσε να αποκλιμακώσει μια αρνητική κατάσταση για τα ουκρανικά συμφέροντα που απειλούσε ακόμα και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, θα πρέπει να εμφανιστεί δείχνοντας ότι σκέπτεται πολιτικά και όχι με ιδιοτέλεια.
 Εν ολίγοις, θα πρέπει να είναι έτοιμη να ξεχάσει συναισθήματα εκδίκησης και να αποδεχθεί ρύθμιση που θα διασφαλίζει στον Γιανουκόβιτς κάποιας μορφής «ασυλία» από δικαστική – πολιτική δίωξη, την οποία μάλιστα θα κληθεί να «πουλήσει»στην ουκρανική κοινωνία…

Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι και η ίδια κατηγορείται για τη συγκέντρωση περιουσίας ύψους 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων. 
Και δεν χρειάζεται καν σε αυτά τα νούμερα να βασανιστούμε για να καταλήξουμε σε συμπέρασμα περί του νόμιμου ή μη χαρακτήρα αυτών των περιουσιακών στοιχείων.
 Είναι επίσης εύσχημο να υποθέσει κανείς, ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες διαθέτουν όλες τις αποδείξεις που στην πράξη «εξισώνουν» στην κλίμακα της διαφθοράς την Τιμοσένκο με τον Γιανουκόβιτς.

Κάπου εκεί όμως αρχίζει να ανοίγει θεωρητικά και ο δρόμος κάποιας συνεννόησης που θα οδηγήσει σε αποκλιμάκωση. Η διπλωματία μπορεί να βρει τους τρόπους και τις διατυπώσεις ώστε να δώσει εύσχημη υπαναχώρηση και στις δυο πλευρές.

Γιανουκόβιτς και Τιμοσένκο μοιράζονται την επιθυμία να μη συνεχιστεί η ενασχόληση όλων με τις παράνομες δραστηριότητες στον τομέα συσσώρευσης πλούτου.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο καταλληλότερος για να «συλλάβει» ένα σχέδιο με το οποίο όλοι θα μπορούσαν να είναι ικανοποιημένοι…  
Ο ίδιος θα έχει πετύχει σε αυτή την περίπτωση, το να έχει βρει μόνος του τη λύση παρουσιάζοντας ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση ως κομπάρσους, δείχνοντας ότι η περιοχή εκεί είναι δικό του «οικόπεδο».

Κοντός ψαλμός αλληλούια που λένε…

Παράδοση του Ναυτικού στη Μόσχα, τίτλοι τέλους

Έχει λάβει τέλος η… σεμνή τελετή στη διένεξη της Ουκρανίας με τη Ρωσία και μόνο η ανεκδιήγητη Ευρώπη, σε συνδυασμό με τα καθυστερημένα και άκρως προβληματικά τον τελευταίο καιρό αντανακλαστικά των Ηνωμένων Πολιτειών, γεγονός που προδίδει ευρύτερα προβλήματα, αρνείται να δεχθεί τη στρατηγική πραγματικότητα, η οποία στηρίζεται όπως πάντα στην Ιστορία των διεθνών σχέσεων, στην ισορροπία ισχύος.

Κι ενώ οι δηλώσεις Αμερικανών επισήμων δίνουν έμφαση… στη Δημοκρατία, σα να βρίσκονται σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή για τα μάτια του κόσμου, ή στο αμφιθέατρο κάποιου πανεπιστημίου και όχι στην αρένα της διεθνούς πολιτικής, η κατάσταση στο έδαφος – ή μάλλον για την ακρίβεια… στο ύδωρ – αλλάζει για μια ακόμη φορά επί το δυσμενέστερο, αφού η Ουκρανία έπαψε να διαθέτει ναυτικές δυνάμεις.

Το σκηνικό είναι τόσο σουρεαλιστικό, ώστε αναμέναμε την απόλυτη επιβεβαίωση της είδησης για να προβούμε σε σχετική αναφορά, αφού εκ πρώτης όψεως σκεπτόσουν μόνο ότι αποτελεί πόλεμο προπαγάνδας! 
Λίγες μόνο ώρες μετά την προαγωγή του σε αρχηγό του ουκρανικού Ναυτικού, ο αντιναύαρχος Ντένις Μπερεζόφσκι, αρνήθηκε να θυσιάσει τα στελέχη της δύναμής του και τα πλοία της χώρας του.

Σήκωσε τη σημαία του Αγίου Ανδρέα και ανέφερε ότι λαμβάνει διαταγές από τη διοίκηση του ρωσικού Ναυτικού, αν και επί της ουσίας η εξέλιξη είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, αφού φαίνεται πως… η Κριμέα αποκτά το δικό της Ναυτικό!

Οι αρχές της χώρας του τον αποστράτευσαν και δήλωσαν ότι θα ξεκινήσουν ποινική δίωξη εναντίον του για προδοσία… Για τους τύπους, καλό είναι αυτό. Επί της ουσίας ισοδυναμεί με το απόλυτο τίποτα, καθώς το πρόβλημα και παραμένει και επιδεινώνεται συνεχώς…

Όλες οι ελπίδες είναι συγκεντρωμένες πλέον στην αυριανή επίσκεψη της Γιούλια Τιμοσένκο στη Μόσχα, όπου θα μπορούσε να προκύψει ότι η δυτική διπλωματία είναι παντελώς άχρηστη όταν οι λαοί της περιοχής, που έχουν ζήσει αιώνες μαζί, έχουν άλλον τρόπο να διευθετούν τα προβλήματά τους και παρά τις παρεκτροπές, ξέρουν πώς να συνεννοηθούν.

Εν αναμονή λοιπόν…

απο το  defence-point.gr