-Ιορδάνη, ντύσου καλά και έλα στο αεροδρόμιο….
Ο Ιορδάνης Καπασακάλης, γεννημένος το 1932 από γονείς πρόσφυγες του Πόντου, φόρεσε το καλό του κοστούμι και πήγε στο ραντεβού με τον γιο του Ωνάση.
Όταν τον είδε ο Αλάξανδρος αναφώνησε:
-Ιορδάνη, σου είπα να
ντυθείς καλά για να μην κρυώνεις εκεί που θα πάμε, δεν σου είπα να ντυθείς για δεξίωση. Τέλος πάντων, έλα μαζί μου...
Το «έλα μαζί μου» μεταφράστηκε σε πτήση με το ελικόπτερο του Αλέξανδρου με προορισμό κάποια από τις κορυφές του Ολύμπου. Ο Αλέξανδρος είχε βάλει στοίχημα με ένα φίλο του ότι θα προσγειώνονταν εδώ και τα φωτογραφικά ντοκουμέντα του Ιορδάνη θα ήταν η απόδειξη.
Πράγματι πέταξαν ως τον Όλυμπο κι όταν επέστρεψαν στην Αθήνα, ο ίδιος ο Αλέξανδρος συνόδεψε τον Ιορδάνη ως το φωτογραφείο και τον βοήθησε να τυπώσει τις φωτογραφίες, για να τις έχει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Δεν ήταν μόνο η οικογένεια Ωνάση που υποδέχθηκε με αγάπη την Ιορδάνη. Το βάπτισμα του πυρός στις χρυσές αυλές έγινε με την βασιλική Αυλή του Παύλου και του Κωνσταντίνου για να ακολουθήσει στην συνέχεια εκείνη του Αριστοτέλη Ωνάση αλλά και πολιτικών όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος.
Ο Ιορδάνης Καπασακάλης είχε κερδίσει- με τον εξαίρετο χαρακτήρα και την δουλειά του- ξεχωριστούς ανθρώπους απ΄ όλο τον κόσμο όπως ο Μάρλον Μπράντο αλλά και η οικογένεια Κέννεντυ.
Θα φύγει από την ζωή τον Ιούνιο του 2011 λέγοντας στα παιδιά του:
«Φεύγω απογοητευμένος από μιά Ελλάδα που δεν έχει πλέον μιά Κάλλας, ένα Ωνάση και κυρίως ένα Παναγιώτη Κανελλόπουλο, τόσο τίμιο όσο κανένας πολιτικός σήμερα»...
Ο γιος του, Ευρυπίδης, θα διαδεχθεί τον πατέρα του σ΄αυτή την περιπετειώδη και γεμάτη συγκινήσεις δουλειά. Τον συναντήσαμε στο φωτογραφείο, επί της οδού Κολοκοτρώνη, σε ένα περιβάλλον που ζωντανεύει-μέσα από τις φωτογραφίες που κρέμονται στους τοίχους-την ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας. Θα μας μιλήσει με συγκίνηση για τον πατέρα του τον οποίο χαρακτήριζε η ευγένεια και ο τρόπος που κέρδιζε τα "χρυσούς Έλληνε"ς της εποχής οι οποίοι τον εμπιστευόντουσαν και τον εκτιμούσαν σαν άνθρωπο.
-Για μένα -θα μας πει ο Ευρυπίδης-ήταν κάτι περισσότερο από δάσκαλος και πατέρας.
Σχεδόν πάντα τον θυμάμαι σε σχέση με την δουλειά του, την φωτογραφία.
Από πολύ μικρός που με κατέβαζε στο γραφείο του, στην οδό Κολοκοτρώνη 20. Τότε λεγόταν «Στούντιο Ένωση», με συνεταίρους τους Απόστολο Αθανασιαδη, Κλεισθένη Δασκαλακο, Παναγιώτη Δεληκάρη και τον αδερφό του Μανώλη.
Έμπαινα στα γραφεια και έβλεπα ηθοποιούς που το προηγούμενο βράδυ είχα δει στην τηλεόραση, την Βουγιουκλάκη, την Καρνέζη κ.α. Θυμαμαι οταν στα πεντε μου έδειξε πως εμφανίζεις και πως τυπώνεις το φιλμ. Τη μαγική στιγμή της εμφάνισης φωτογραφιών στο σκοτεινό θάλαμο.
Θυμάμαι την ευκολία που είχε, με μιά ματιά να σου λέει το σωστό διάφραγμα και τη ταχύτητα που έπρεπε να βάζω. Την τρομερή ευκολία να ράβει και να κόβει τις φωτογραφίες, χωρίς φυσικά τότε να υπάρχει photoshop. Έτσι απλά, με ένα ψαλίδι και λίγο ρετούς.
Το μυαλό του πάντα δούλευε σε άλλες στροφές (σε άλλες ταχύτητες). Έβγαζε μόνος του δουλειά που σε άλλη περίπτωση θα χρειαζόσουν άλλους δύο ...
Κοίταζε μόνο τη δουλειά του, χωρίς να «μπαίνει» σε ξένες δουλειές (σε δουλειές άλλων) και πάντοτε κοιτούσε πως θα εξελίξει την συνεργασία του με τον εκάστοτε πελάτη.
Ήξερε και τον ήξεραν πολλοί σημαντικοί άνθρωποι και όχι μόνο. Ήταν πολύ αγαπητός σε όλους. Διπλωμάτης και καλοπροαίρετος, πάντα με το χαμόγελο. Δεν κράταγε κακκία. Ακόμη και σε συναδέλφους του που μπορεί να του έκαναν «ζημιά».
Η σχέση του με την φωτογραφία, ήταν ερωτική. Η φωτογραφία ήταν κυρίαρχο σημείο στη ζωή του. Αφοσιώθηκε σε αυτή από την πρώτη στιγμή και δεν σταμάτησε ποτέ να ασχολείται με τις ¨ξεχωριστές», «αγαπημένες» φωτογραφίες που ήταν η παρέα του μέχρι να φύγει έχoντας, οπως ο ίδιος ελεγε, ζησει την ζωή του.
Ο Ιορδάνης Καπασακάλης γεννήθηκε το 1932 στο Μοσχάτο, από γονείς πρόσφυγες του Πόντου. Πάντα περήφανος για την καταγωγή του. Η πρώτη του επαφή με την φωτογραφά ήταν το 1947 , όπου δούλευε βοηθός σε ένα φωτογραφείο της γειτονιάς.
Αργότερα, πήρε τα πρώτα μαθήματα του δίπλα στον φωτορεπόρτερ Μπίρη, ώστε στην διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας να υπηρετήσει στην Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, όπου και κάλυπτε τις δημόσιες δραστηριότητες του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Δυναμική και ανύσηχη προσωπικότητα, ο Ιορδάνης Καπασακάλης έρχεται σε επαφή με σημαντικά πρόσωπα της εποχής όπως η Βασιλική Οικογένεια, αλλά και με ισχυρά πρόσωπα της πολιτικής και της οικονομίας, ανάμεσα τους οι Κανελόπουλος, Βενιζέλος, Καραμανλής κ.α.
Ενώ ως αποκλειστικός φωτογράφος του Ωνάση και της Ολυμπιακής Αεροπορίας αργότερα, είχε την ευκαιρία να φωτογραφίσει διεθνείς προσωπικότητες όπως ο Μάρλον Μπράντο, ο Άντονι Κουίν, η Μαρία Κάλλας κ.α.
Στη διάρκεια της μεταπολίτευσης συμμετείχε σε όλα τα ταξίδια του Καραμανλή στο εξωτερικό, στο πλαίσιο ένταξης της Ελλάδας στηνΕΟΚ.
Ταυτόχρονα συνεργάστηκε με μεγάλες ελληνικές εταιρείες όπως είναι οι MOTOR OIL (διετέλεσε για πολλά χρόνια αποκλειστικός φωτογράφος της εταιρίας)," ΕΔΟΚ – ΕΤΕΡ, ΤΕΡΝΑ, ΜΗΧΑΝΙΚΗ, ΑΕΓΕΚ,και πολλες αλλες φωτογραφίζοντας τα έργα τους σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, στη Νιγηρία, Σαουδική Αραβία, Λιβύη,Κινα, κ.α.
Μέσα από 55 χρόνια αδιάκοπης και πλούσιας δράσης, έχοντας αποθανατίσει με τον φωτογραφικό του φακό ιστορικές προσωπικότητες και στιγμές της νεότερης Ελλάδας, ο Ιορδάνης Καπασακάλης κατάφερε να δημιουργήσει ένα σημαντικό αρχείο γυρω απ την κοινωνικη, πολιτικη, και οικονομικη ζωη της Ελλαδας.
Το 2003 συνταξιοδοτείται, ωστόσο η σχέση του με την φωτογραφία δεν σταμάτησε ποτέ. Μέχρι και το τέλος της ζωής του συνεχίζει να ανακαλεί και να ξαναζωντανεύει με «φωτογραφικό» τρόπο όλες εκείνες τις μοναδικές στιγμές που αποτύπωσε με τον φακό του.
‘Εζησε μαζι μας ως την 17 Ιουνίου του 2011.
απο το http://kourdistoportocali.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου