Ο υπουργός
Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης.
Ο βουλευτής Μάκης Βορίδης.
Ο μαχόμενος δικηγόρος και πολιτευτής Θανάσης Πλεύρης.
Χθες στο ΛΑΟΣ,
σήμερα στη ΝΔ αλλά νυν και αεί σαν εθνικόφρονες στην υπηρεσία της
πατρίδας.
Το μόνο που καταφέρνουν είναι να ξεκλέψουν λίγη ώρα για να κάνουν ένα διάλειμμα και να ρίχνουν τις βουτιές τους στη φιλόξενη πισίνα, στο ρουφ γκάρντεν του Χίλτον.
Χρόνος για παραλίες και αμμουδιές δεν υπάρχει.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος, πρώην υπουργός, πρώην ΠΑΣΟΚ, νυν αρχηγός κόμματος και πάντα στην πρώτη γραμμή της πολιτικής μάχης, προτιμά τις βραδυνές εξόδους στο Μπαλτάσαρ.
Προσαρμοσμένος μάλιστα και στο πνεύμα λιτότητας που πρέπει να διακρίνει σήμερα τους πολιτικούς άνδρες, δεν δίνει ούτε δύο ευρώ φιλοδώρημα.
Οπως λαμπρό παράδειγμα σεμνότητας και ταπεινότητας δίνει ο Αλγερινός Ράφικ Τζιμπούρ.
Στην Πρέβεζα κάνει τις διακοπές του.
Και όχι στη Μύκονο με τους Ρέμους και σία.
Απ' ό,τι φαίνεται το τελευταίο που τον ενδιαφέρει είναι αν και πότε θα βρει ομάδα. Κι αφού άλλωστε έχει άδεια επ' αόριστον από τον Ολυμπιακό, καλά ξηγιέται να τη φχαριστηθεί.
Στην ΑΕΚ έχει ξεσπάσει ένας μικρός εμφύλιος. Οι μούτσοι τα βάλανε με τους καπεταναίους. Οι υπάλληλοι με τα αφεντικά.
Ο Αδαμίδης την είχε ανθιστεί τη δουλειά πολύ πριν μεταφερθεί ο Ρέστης στο κελί και στο κρεβάτι του Λάκη Γαβαλά στον Κορυδαλλό. Οπως στα ξενοδοχεία οι σουίτες είναι λίγες, δυσεύρετες και πάντα σε πληρότητα, έτσι και τα κρεβάτια στη VIP πτέρυγα του Κορυδαλλού. Δεν προλαβαίνει ν' αποφυλακιστεί ένας κι αμέσως παίρνει τη θέση του κάποιος καινούργιος. Ο Αδαμίδης, λοιπόν, το είπε το ποίημα στον ανακριτή: «Εμείς, κύριε ανακριτά μου, υπάλληλοι ήμασταν. Εντολές εκτελούσαμε. Αν δεν στέλνανε λεφτά τα αφεντικά, από πού να βρούμε να πληρώσουμε την Εφορία, τον ΦΠΑ και τις δόσεις του 44»;
Και τον έδωσε τον Νοτιά στεγνά και στην ψύχρα. Οπως τον Παππά και τον Κοσμάτο. Λες κι ο Αδαμίδης, δηλαδή, όπως και ο Δημητρέλος, ήταν τίποτα μωρές παρθένες που παρασυρθήκανε. Αμφότεροι δικηγόροι. Ηξεραν τις συνέπειες του νόμου και με το παραπάνω. Σε αμφότερους όμως και άρεσε το προεδριλίκι και τα εξ αυτού γούστα. Ειδικότερα του Αδαμίδη, αφού τα λεφτά που διαχειρίστηκε και περάσανε από τα χέρια του ήταν πολλά περισσότερα.
Και δεν είναι θέμα κακίας να βλέπεις τον κόσμο να μπαίνει φυλακή.
Οταν υπάρχουν νόμοι, όμως, πρέπει να εφαρμόζονται.
Τον Γαβαλά κι αυτόν τον Ραπτόπουλο της Εξπρές Σέρβις στη Θεσσαλονίκη, τους πάνε σαν τον δακτύλιο. Τις μονές μέρες πιάνουνε τον Γαβαλά, τις ζυγές τον αφήνουνε ελεύθερο. Τις ζυγές αρπάζουνε τον Ραπτόπουλο, τις μονές τον αμολάνε. Αυτοί δηλαδή στο πηγάδι κατουρήσανε;
Εκτός αν τα ποδοσφαιρικά χρέη χρήζουν ειδικής μεταχείρισης.
Επειδή η μπάλα εμπίπτει στα δημόσια θεάματα, να θεωρείται σαν κοινωνική προσφορά κι όσοι ρίχνουν κανόνια και χρωστάνε να τυγχάνουν ασυλίας.
Πέφτουνε η μία ομάδα μετά την άλλη, ΑΕΚ, Λάρισα, στη Γάμα Εθνική κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Οπως και η Κέρκυρα που φούνταρε και παίζει τώρα στη Βήτα Εθνική σαν Κασσιώπη κι εύλογα λέει ο Καλατζής ότι «ο μεγαλύτερος απατεώνας του ελληνικού ποδοσφαίρου έφαγε τα λεφτά των ποδοσφαιριστών».
Αυτά.
του Κώστα Καίσαρη
απο το sentragoal.gr
Το μόνο που καταφέρνουν είναι να ξεκλέψουν λίγη ώρα για να κάνουν ένα διάλειμμα και να ρίχνουν τις βουτιές τους στη φιλόξενη πισίνα, στο ρουφ γκάρντεν του Χίλτον.
Χρόνος για παραλίες και αμμουδιές δεν υπάρχει.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος, πρώην υπουργός, πρώην ΠΑΣΟΚ, νυν αρχηγός κόμματος και πάντα στην πρώτη γραμμή της πολιτικής μάχης, προτιμά τις βραδυνές εξόδους στο Μπαλτάσαρ.
Προσαρμοσμένος μάλιστα και στο πνεύμα λιτότητας που πρέπει να διακρίνει σήμερα τους πολιτικούς άνδρες, δεν δίνει ούτε δύο ευρώ φιλοδώρημα.
Οπως λαμπρό παράδειγμα σεμνότητας και ταπεινότητας δίνει ο Αλγερινός Ράφικ Τζιμπούρ.
Στην Πρέβεζα κάνει τις διακοπές του.
Και όχι στη Μύκονο με τους Ρέμους και σία.
Απ' ό,τι φαίνεται το τελευταίο που τον ενδιαφέρει είναι αν και πότε θα βρει ομάδα. Κι αφού άλλωστε έχει άδεια επ' αόριστον από τον Ολυμπιακό, καλά ξηγιέται να τη φχαριστηθεί.
Στην ΑΕΚ έχει ξεσπάσει ένας μικρός εμφύλιος. Οι μούτσοι τα βάλανε με τους καπεταναίους. Οι υπάλληλοι με τα αφεντικά.
Ο Αδαμίδης την είχε ανθιστεί τη δουλειά πολύ πριν μεταφερθεί ο Ρέστης στο κελί και στο κρεβάτι του Λάκη Γαβαλά στον Κορυδαλλό. Οπως στα ξενοδοχεία οι σουίτες είναι λίγες, δυσεύρετες και πάντα σε πληρότητα, έτσι και τα κρεβάτια στη VIP πτέρυγα του Κορυδαλλού. Δεν προλαβαίνει ν' αποφυλακιστεί ένας κι αμέσως παίρνει τη θέση του κάποιος καινούργιος. Ο Αδαμίδης, λοιπόν, το είπε το ποίημα στον ανακριτή: «Εμείς, κύριε ανακριτά μου, υπάλληλοι ήμασταν. Εντολές εκτελούσαμε. Αν δεν στέλνανε λεφτά τα αφεντικά, από πού να βρούμε να πληρώσουμε την Εφορία, τον ΦΠΑ και τις δόσεις του 44»;
Και τον έδωσε τον Νοτιά στεγνά και στην ψύχρα. Οπως τον Παππά και τον Κοσμάτο. Λες κι ο Αδαμίδης, δηλαδή, όπως και ο Δημητρέλος, ήταν τίποτα μωρές παρθένες που παρασυρθήκανε. Αμφότεροι δικηγόροι. Ηξεραν τις συνέπειες του νόμου και με το παραπάνω. Σε αμφότερους όμως και άρεσε το προεδριλίκι και τα εξ αυτού γούστα. Ειδικότερα του Αδαμίδη, αφού τα λεφτά που διαχειρίστηκε και περάσανε από τα χέρια του ήταν πολλά περισσότερα.
Και δεν είναι θέμα κακίας να βλέπεις τον κόσμο να μπαίνει φυλακή.
Οταν υπάρχουν νόμοι, όμως, πρέπει να εφαρμόζονται.
Τον Γαβαλά κι αυτόν τον Ραπτόπουλο της Εξπρές Σέρβις στη Θεσσαλονίκη, τους πάνε σαν τον δακτύλιο. Τις μονές μέρες πιάνουνε τον Γαβαλά, τις ζυγές τον αφήνουνε ελεύθερο. Τις ζυγές αρπάζουνε τον Ραπτόπουλο, τις μονές τον αμολάνε. Αυτοί δηλαδή στο πηγάδι κατουρήσανε;
Εκτός αν τα ποδοσφαιρικά χρέη χρήζουν ειδικής μεταχείρισης.
Επειδή η μπάλα εμπίπτει στα δημόσια θεάματα, να θεωρείται σαν κοινωνική προσφορά κι όσοι ρίχνουν κανόνια και χρωστάνε να τυγχάνουν ασυλίας.
Πέφτουνε η μία ομάδα μετά την άλλη, ΑΕΚ, Λάρισα, στη Γάμα Εθνική κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Οπως και η Κέρκυρα που φούνταρε και παίζει τώρα στη Βήτα Εθνική σαν Κασσιώπη κι εύλογα λέει ο Καλατζής ότι «ο μεγαλύτερος απατεώνας του ελληνικού ποδοσφαίρου έφαγε τα λεφτά των ποδοσφαιριστών».
Αυτά.
του Κώστα Καίσαρη
απο το sentragoal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου