Από την ΕΡΤ3 της «χλιδής» στις ισχνές αγελάδες του Μνημονίου

Οι γενικοί διευθυντές της ήταν κάτι σαν πρωθυπουργοί: ισχυροί και αμετακίνητοι!

Ο μηνιαίος μισθός τους έφτανε, τουλάχιστον σε μία περίπτωση, ακόμη και τις 22.000 ευρώ. «Οποιο κόμμα και αν κυβερνούσε, υπήρχε ένα σύστημα εξουσίας που σε
δεύτερο επίπεδο μοίραζε το παιχνίδι» λέει άνθρωπος που πέρασε από τη διοίκησή της και περιγράφει το κλίμα που αντιμετώπισε εντός του κτιρίου της Αγγελάκη, όπου και η έδρα της θρυλικής για τη Θεσσαλονίκη ΕΡΤ3. Εκεί όπου είχαν βήμα και φωνή για πάνω από 25 χρόνια οι φορείς και οι εκπρόσωποι της Θεσσαλονίκης.

Το γεγονός ότι από το πόστο του γενικού διευθυντή της ΕΡΤ3 πέρασαν από το 1988 μόλις πέντε άνθρωποι (οι περισσότεροι με κομματική ταυτότητα) είναι ενδεικτικό της δύναμης που είχε το μέσο στη Θεσσαλονίκη. Μιχάλης Αλεξανδρίδης, Δημήτρης Κατσαντώνης, Νίκο Κούρτης για να φτάσουμε στη Θάλεια Ιωαννίδου, που έμεινε στην ιστορία για την απίστευτα υψηλή μισθοδοσία της, καθώς οι μεικτές της μηνιαίες αποδοχές έφτασαν τις 22.000 ευρώ. Η διαφορά είναι όντως προκλητική, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Κατσαντώνης αποχώρησε με μισθό που κυμαινόταν στα 6.700 ευρώ. Τελευταίος γενικός διευθυντής ανέλαβε ο Κώστας Μπλιάτκας, όταν πια οι περικοπές και το Μνημόνιο είχαν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Ετσι πετσοκομμένος ήταν και ο δικός του μισθός (3.500 ευρώ μεικτά).

Η ΕΡΤ3 πέρασε και την εποχή των παχιών αγελάδων. Με εργαζομένους τους οποίους γνώριζαν μόνο τα λογιστήρια, με υπερωρίες τις οποίες δεν τολμούσε να ελέγξει ούτε ο ίδιος ο γενικός διευθυντής και με παραγωγές να δίνονται σε εξωτερικά συνεργεία, ενώ οι εργαζόμενοι ήταν υπεράριθμοι.
 Ενδεικτικό και το στοιχείο από το 2004: οι οργανικές θέσεις προβλέπονταν να είναι 295, με τους μόνιμους να φτάνουν τους 165 και τους συμβασιούχους να ξεπερνούν τους 300, οι περισσότεροι από τους οποίους μονιμοποιήθηκαν.
Πιο ενδεικτική περίπτωση σπατάλης ο ανοικτός διαγωνισμός για την προμήθεια πέντε καμερών HD, συνολικού προϋπολογισμού 550.000 ευρώ.

Δίπλα σε αυτή την εικόνα υπάρχει βέβαια και η ΕΡΤ3 των σημαντικών παραγωγών, που αποτελούσε για χρόνια την πιο δυνατή τηλεοπτική φωνή της Θεσσαλονίκης, αλλά και της βόρειας Ελλάδας.
Με τον πολιτισμό, τα περιφερειακά ρεπορτάζ από όλη τη βόρεια Ελλάδα, τις χαμηλές ακροαματικότητες, αλλά και τον περιορισμό των τελευταίων χρόνων, όπου οι εργαζόμενοι περιορίστηκαν στους 360 (από 480 πριν από δύο χρόνια) και μισθοί περικόπηκαν δραστικά (μέχρι και στο 40%). Παρ' όλα αυτά ακόμη και τώρα υπήρξαν οι προσλήψεις των ειδικών συμβούλων, αλλά και οι ακριβές εξωτερικές παραγωγές.

απο τη  dimokratianews.gr