Αν κάτι προκαλεί εντύπωση στην περίπτωση της Κύπρου είναι η ευκολία με την οποία οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους τράβηξαν την σκανδάλη.
Απλά την πάτησαν.
Ας προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε όλες τις πτυχές αυτής της υπόθεσης, απαλλαγμένοι από το συναισθηματικό βάρος...
Οι πληροφορίες είναι σαφείς: Η Κύπρος
στο Eurogroup είχε δίπλα της μόνο την Ελλάδα. Όλοι οι άλλοι ήταν απέναντί της.
Κι αυτό συνέβη για δύο λόγους:
Ο πρώτος ήταν ότι η Κύπρος δεν είχε ανταποκριθεί σε τόσες και τόσες … προειδοποιήσεις που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια για το θέμα του μαύρου χρήματος. Στα μάτια της Ευρώπης η Κύπρος ήταν ένας φορολογικός παράδεισος που ξέπλενε χρήματα από παράνομες συναλλαγές.
Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι η Ευρώπη της κρίσης πιστεύει ότι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του μαύρου χρήματος είναι πράγματι ένας τρόπος για να αντιμετωπιστεί η κρίση.
Θα μπορούσε η Κύπρος να έχει συμμάχους αν στο προηγούμενο διάστημα οι ίδιοι οι Κύπριοι είχαν αντιμετωπίσει την αναμενόμενη κρίση με μεγαλύτερη σύνεση. Όταν είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σου, φροντίζεις, τουλάχιστον, να βρεις ένα ασφαλές καταφύγιο. Δεν αρχίζεις τους λεονταρισμούς σαν να αγνοείς επιδεικτικά όλους τους πιθανούς κινδύνους. Στο κάτω – κάτω της γραφής τόσα χρόνια η Κύπρος έκανε με επιτυχία μία δουλειά: Αυτή που την κατηγορούν!
Το να σε έχουν βρει, λοιπόν, στην γωνία και να σε κτυπούν κι εσύ αντί να προσπαθείς να προστατευτείς από τα σκληρά και αντιαθλητικά κτυπήματα του αντιπάλου να κουνάς το δάκτυλο στην κερκίδα με τους θεατές, είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων ανόητο. Θα πει κανείς ότι υπάρχουν κι αλλού φορολογικοί παράδεισοι που κάνουν την ίδια δουλειά με εκείνη των Κυπρίων. Έχει δίκιο. Με μία διαφορά! Εκείνοι οι άλλοι είναι πιο προσεκτικοί. Δεν δίνουν την ίδια ώρα μαθήματα...
Στο ερώτημα αν η Ευρώπη είχε άλλο τρόπο για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των κυπριακών τραπεζών, η απάντηση είναι πως ναι. Αλλά δεν θέλησε. Κι εδώ αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι δεν υπάρχει μία Ευρώπη των θεσμών, αλλά μία Ευρώπη των Γερμανών. Το κούρεμα των καταθέσεων είναι έτσι κι αλλιώς άδικο, λόγω του οριζόντιου χαρακτήρα του. Αν ήθελαν θα μπορούσαν να ελέγξουν την νομιμότητα των καταθέσεων. Αλλά δεν ήθελαν αυτό. Αυτό ήταν το πρόσχημα. Ο πραγματικός τους σκοπός ήταν ότι θέλησαν να βάλουν λουκέτο στον φορολογικό παράδεισο.
Το πρόβλημα είναι ότι ανοίγουν με τον τρόπο αυτόν ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Προσωπικά δεν πίστευα πριν το κούρεμα των καταθέσεων ότι θα έκαναν κάτι τέτοιο. Πίστευα ότι απλά και μόνο απειλούσαν. Έκανα λάθος. Το εννοούσαν. Κι από ό,τι φαίνεται δεν υπολογίζουν τις συνέπειες. Είναι απόλυτα σίγουροι ότι τα πάντα θα γίνουν όπως τα έχουν στο μυαλό τους.
Κι αυτό μπορεί να συμβεί με την περίπτωση της Κύπρου.
Θα είναι όμως πολύ δύσκολο να πείσουν για την ανάγκη να τηρήσουμε τους κανόνες των χρηστών ηθών, σε περίπτωση που κάποιος άλλος αποφασίσει με τον ίδιο τρόπο στο μέλλον ότι δεν θα πληρώσει τις υποχρεώσεις του...
Η Κύπρος θα καταφέρει να βρει τον δρόμο της. Το έχει κάνει κάτω από πολύ πιο δύσκολες συνθήκες. Μην κάνουν όμως το λάθος που έκαναν τα προηγούμενα χρόνια. Είμαστε έθνος ανάδελφον, που έλεγε και ο πρόεδρος. Δεν υπάρχουν ούτε αδέλφια, ούτε ξαδέλφια για να βοηθήσουν. Μόνοι μας θα βγάλουμε τα κάστανα από την φωτιά. Ας μην ελπίζουμε στο ξανθό ή στο πορφυρό γένος. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε αυτή την πραγματικότητα, τόσο πιο γρήγορα θα σταθούμε και πάλι στα πόδια μας.
Του Θανάση Μαυρίδη από capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου