Οι πιο παράδοξες εκλογές...

Από το marketingweek.gr

Οι εκλογές που έρχονται είναι ασφαλώς από πλευράς επικοινωνίας οι πιο παράδοξες εκλογές μετά τη μεταπολίτευση. Καταρχήν, το διπολικό σύστημα που γνωρίζαμε έχει οριστικά τελειώσει.
Η Ελλάδα μεταβαίνει σε ένα πολυκομματικό σύστημα, το οποίο μοιάζει πολύ περισσότερο με τα ευρωπαϊκά. Αναμένεται να μπουν στη Βουλή από επτά ως και δέκα διαφορετικά κόμματα. Τα δύο μεγάλα κόμματα δεν φαίνεται να μπορούν να συσπειρώσουν ποσοστά που θα ξεπερνούν εύκολα το 45% ή 50% του εκλογικού σώματος, αν και η ρευστότητα είναι τόσο μεγάλη ώστε κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει εκπλήξεις προς οιαδήποτε κατεύθυνση. Η κυβέρνηση η οποία θα προκύψει είναι βέβαιο ότι θα είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας. Το εκλογικό σώμα νιώθει σε απίστευτο βαθμό...
οργή και αγανάκτηση και καμία από τις επιλογές που έχει μπροστά του δεν το ικανοποιεί.
Τα κόμματα εντελώς ασυνήθιστα με το νέο σκηνικό δεν ξέρουν πώς να κινηθούν. Οι αντίπαλοι είναι τόσοι πολλοί ώστε δυσκολεύονται να επιλέξουν τους στρατηγικούς τους στόχους. Ειδικότερα για τα δύο (έως πρότινος) μεγάλα κόμματα οι στόχοι που έχουν επιλεγεί είναι τόσο δύσκολοι, ώστε να μην μπορούν να λειτουργήσουν ως σοβαρά εκλογικά διλήμματα για το εκλογικό σώμα. Πόσο μάλλον που το ποσοστό του εκλογικού σώματος που τους επιθυμεί είναι μικρότερο από το ποσοστό που ήδη έχουν (ειδικά αυτό αφορά τον στόχο της ΝΔ περί αυτοδυναμίας). Προεκλογικές υποσχέσεις δεν μπορούν σοβαρά να δοθούν, καθώς το εκλογικό σώμα είναι απολύτως πεπεισμένο ότι έρχονται χειρότερες μέρες και όποιος προσπαθεί να το ξεχάσει έχει την τρόικα και τους κάθε είδους ξένους και εγχώριους αναλυτές και αξιωματούχους να του το υπενθυμίζουν καθημερινά. Είναι άλλωστε γνωστό ότι τα νοικοκυριά θα υποστούν μια επιπλέον απώλεια 300-350 ευρώ το μήνα κατά μέσο όρο με τα μέτρα της επόμενης διετίας, ενώ η ανεργία θα μείνει για πολλά χρόνια υψηλή και σχετικά αμείωτη σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα.

Ταυτόχρονα τα ποσά που τα κόμματα διαθέτουν είναι μικρότερα από κάθε άλλη φορά ενώ και η στάση του εκλογικού σώματος έναντι της εκλογικής διαφήμισης είναι εξαιρετικά σκληρή. Το ίδιο το γεγονός ότι τα κόμματα θα διαφημίζονται και θα ξοδεύουν χρήματα είναι μια ακόμα δυσάρεστη είδηση για τους φορολογούμενους.

Επίσης, το Διαδίκτυο έχει αποκτήσει τόσο μεγάλη διείσδυση, ώστε να μπορεί να επηρεάσει πολύ σημαντικά το κλίμα και τις διαθέσεις μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος. Κάτι που δημιουργεί αντίρροπες δυνάμεις (αρνητική διαφήμιση πολιτών με σχόλια ή ακόμα και video στο you tube), που μπορούν να ακυρώσουν την κλασική διαφημιστική εκστρατεία των κομμάτων και των υποψηφίων.

Το ίδιο δύσκολη είναι και η δουλειά για τους υποψηφίους. Οι νέοι δεν έχουν τον χρόνο και τον χώρο να γίνουν γνωστοί, με δεδομένο και τον πρωτοφανή αριθμό των κομμάτων (και συνεπώς και των υποψηφίων) που θα πάρουν μέρος στις εκλογές. Οι παλαιοί αντιμετωπίζουν τη γενικευμένη αποδοκιμασία για τους έλληνες πολιτικούς. Κλειδί και για τους μεν και για τους δε είναι η προσωπική επικοινωνία και επαφή. Στις εκλογές αυτές ισχύει περισσότερο παρά ποτέ η βασική αρχή της ατομικής εκλογικής επικοινωνίας. Όσα χέρια θα (τολμήσεις να) σφίξεις, τόσες ψήφους θα πάρεις.