του Aναστάσιου Ρέτζιου
Η καθοδική πορεία της χώρας μας έχει επιταχυνθεί.
Η κρίση ρευστότητας στις αρχές του 2010 κατέληξε, εξ αιτίας των ενεργειών της ανίκανης ελληνικής κυβέρνησης και των διαταγών της τρόικας, σε κρίση χρέους.
Η Ελλάδα έχει ήδη πτωχεύσει.
Έχει πτωχεύσει όχι μόνο από οικονομική άποψη, αλλά και από άποψη ιδεών, πολιτικής κατεύθυνσης, ακόμη και κατανόησης της αλήθειας…
Καθώς η χώρα βυθίζεται ανεπανόρθωτα στην πτώχευση, καθώς η ιατρική περίθαλψη καταντάει «τριτοκοσμική», καθώς η παιδεία έχει ξεχαστεί, οι Έλληνες παραμένουν γαντζωμένοι στην αιτία όλου αυτoύ του κακού: στο Eυρώ.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το 72 με 78% του πληθυσμού θέλει απελπισμένα να παραμείνει στο ευρώ, ακομη και όταν είναι αντίθετο προς τις πολιτικές που ακουλουθεί η κυβέρνηση.
Πολλοί παράγοντες συτελούν σ’ αυτό, όπως οι αμφιβολίες και τα κόμπλεξ σχετικά με το κατά πόσο είμαστε Ευρωπαίοι και τα συνεχή καταστροφολογικά σενάρια για το τι θα γίνει αν επιστρέψουμε στη δραχμή.
Ωστόσο είναι να απορεί κανείς με την πλήρη άρνηση της λογικής. Λογικά, τα πράγματα δε θα μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαρα.
Η Ελλάδα δε μπορεί να ασκεί νομισματική πολιτική μέσα στη Ευρωζώνη.
Δεν μπορεί να υποτιμήσει, δεν μπορεί να εκτυπώσει το χρήμα της, και η κεντρική της τράπεζα δε μπορεί να χρηματοδοτεί τα ελλείματα της χώρας.
Εφ’ όσον λοιπόν κανένας δε δανείζει στην Ελλάδα στο κοντινό μέλλον, ο μόνος δανειστής είναι η τρόικα. Οι απαιτήσεις της τρόικας ήταν πολύ σαφείς, αν και απεχθείς.
Η παρούσα ελληνική κυβέρνηση τις υπάκουσε, ως τον μόνο τρόπο παραμονής στην Ευρωζώνη.
Επομένως, η λογική καθορίζει πως η παραμονή στο Ευρώ προϋποθέτει αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής και τους όρους της τρόικας.
Η λογική λέει επίσης πως, παρά τις διαμαρτυρίες, οι Έλληνες μαζικά υποστηρίζουν την παρούσα κατάσταση. Η κατάσταση σταδιακά θα χειροτερέψει κατά πολύ.
Αναμένεται πως το Μάρτιο οι μισθοί θα μειωθούν απότομα, εγκλωβίζοντας ένα τεράστιο αριθμό Ελλήνων στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός και πολλοί άλλοι τομείς δραστηριότητας θα φθίνουν τελειωτικά.
Η ικανότητα της χώρας να αντιμετωπίζει τις τουρκικές και άλλες προκλήσεις, θα μειωθεί με γεωμετρική πρόοδο.
Μέσα σε δύο χρόνια το δημόσιο θα χρειαστεί να απολύσει 150.000 υπαλλήλους.
Οι περισσότεροι Έλληνες υποθέτουν πως οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κάτι σκοτεινοί μισθωτοί σε σκοτεινά γραφεία υπουργείων, αλλά η πλειοψηφία αποτελείται από στρατιωτικούς, δασκάλους, δικαστές, καθηγητές, αστυνομικούς, γιατρούς και νοσοκόμους.
Σύντομα θα εμφανιστούν τεράστια κενά στη στελέχωση των σχολείων (δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων), στη στελέχωση των ενόπλων δυνάμεων, στα δικαστήρια, στα νοσοκομεία και στις κλινικές.
Η υποδομή θα διαβρωθεί, τα μουσεία θα λεηλατηθούν, οι δρόμοι δε θα επιδιορθώνονται. Ακόμα και η πείνα θα γίνει πραγματικότητα. Το εθνικό χρέος, που ανερχόταν στο 107% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) στην αρχή της κρίσης, θα φθάσει το 160% φέτος, ακόμη και μετά το διαβόητο PSI και τα νέα δάνεια.
Ίσως πέσει στο 130% το 2020, αλλά μπορεί και να κυμαίνεται μεταξύ 160 και 180%, σύμφωνα με άρκετά σενάρια της τρόικας.
Οι προβλέψεις της κυβέρνησης, που πιθανώς υποεκτιμούν την πραγματικότητα, είναι ότι η οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 4.4% επιπλέον αυτόν τον χρόνο.
Η ανεργία πιθανότατα θα εκτοξευθεί στο 30% και θα πλήξει ολόκληρες κοινότητες.
Όλα αυτά θα συνοδευτούν από δραματική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και αύξηση της εγκληματικότητας, της θνησιμότητας και των αυτοκτονιών. Εν τω μεταξύ η χώρα γίνεται προτεκτοράτο της τρόικας.
Τα εισοδήματά της θα κατατίθενται σε ειδικούς λογαριασμούς για την πληρωμή των χρεών, όπως επιβάλλει η τρόικα.
Μόνο το υπόλοιπο θα χρησιμοποιείται για τις ανάγκες της χώρας. Αυτός ο διακανονισμός υποτίθεται πως πρέπει να περιληφθεί στο Σύνταγμα.
Αυτό ουσιαστικά αποτελεί κατάργηση της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Δεν μπορούμε να μιλάμε καν για κυριαρχία, διότι η τρόικα θα έχει μόνιμο μηχανισμό επιτήρησης στην Ελλάδα. Ας κάνουμε μια απλή ερώτηση: Αξίζει το Ευρώ όλα αυτά; Ειναι τοσο αποκαρδιωτικό να βλέπει κανείς οτι η πλειοψηφία των Ελλήνων απαντά με ένα εμφατικό ναι.
Το να ξανακερδίσει κάποιος την ανεξαρτησία και το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού του, είναι ένα ταξίδι στο άγνωστο. “Θέλει αρετήν και τόλμη η Ελευθερία”.
Οι υπερασπιστές του στάτους κβο θα συνεχίσουν να κάνουν δυσοίωνες προβλέψεις και θα χρησιμοποιήσουν τακτικές εκφοβισμού κάθε είδους.
Όσοι όμως είναι αποφασισμένοι να είναι ελεύθεροι και να καθορίζουν το μέλλον τους, θα παραμερίσουν αυτούς τους φόβους.
Δεν ισχυρίζομαι καθόλου ότι έχω όλες τις απαντήσεις για το τι θα συμβεί αν επιστρέψουμε στη δραχμή. Γνωρίζω όμως με βεβαιότητα ένα πράγμα:
Είναι απίθανο να χειροτερέψει η κατάσταση σε σχέση με αυτό που είναι σήμερα, ενώ η χώρα θα είναι ελεύθερη να βρει τον δρόμο της.
Μετά την απελευθέρωσή μας από τους Τούρκους, ξαναχτίσαμε τη χώρα μας με τη δραχμή, την υπερασπιστήκαμε, την αναπτύξαμε. Πρέπει τώρα να την αφήσουμε να γίνει μια αποικία εξ’ αιτίας των φόβων μας και των ανασφαλειών μας για το ποιοί είμαστε?
Είναι πολύ λυπηρό να ακούει κανείς πως η απάντηση είναι ”ναι”.
Φαίνεται πως το σκοτάδι έρχεται πάλι να καλύψει την Ελλάδα.
Όπως τον 15ο αιώνα, αυτό το σκοτάδι θα είναι αποτέλεσμα των φόβων μας. Εκείνο κράτησε 400 χρόνια. Ελπίζω αυτή τη φορά να μη κρατήσει τόσο πολύ….
www.elkeda.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου