Τα γυρίζει σιγά σιγά το ΔΝΤ με τα σκληρά προγράμματα λιτότητας και δημοσιονομικής προσαρμογής, ομολογώντας επί της ουσίας την αποτυχία τους.
Στην τακτική εξαμηνιαία έκθεση του «World Economic Outlook» -που θα δημοσιοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα λίγο πριν από τη κοινή του σύνοδο με την Παγκόσμια Τράπεζα- το Ταμείο δείχνει να φοβάται για τις επιπτώσεις των πολιτικών στις οποίες ωθεί αρκετές χώρες του κόσμου και μιλά πια για ασυνήθιστα καταστροφικές συνέπειες στην ανάπτυξη. Συνεχίζει να υποστηρίζει ότι σχεδόν όλες οι αναπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη θα χρειαστεί να μειώσουν τα ελλείμματα και να αυξήσουν τη φορολογία, προκειμένου να καταστήσουν τα δημοσιονομικά τους βιώσιμα στα επόμενα χρόνια.
Ομολογεί όμως, από την άλλη πλευρά, ότι οι βραχυπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες αυτής της προσαρμογής σε απασχόληση και ανάπτυξη ενδεχομένως να είναι βαρύτερες απ' ό,τι συνήθως.
Συγκεκριμένα στο κεφάλαιο της έκθεσης υπό τον τίτλο «Θα πονέσει;», το ΔΝΤ διαπιστώνει ότι στις τρέχουσες συνθήκες απουσιάζουν μια σειρά από παράγοντες που απαλύνουν συνήθως τις βραχυπρόθεσμες οδυνηρές επιπτώσεις των προγραμμάτων λιτότητας, όπως η μείωση των επιτοκίων, η αποδυνάμωση του εθνικού νομίσματος και η ισχυρή ζήτηση για εξαγωγές.
Περιθώρια τόνωσης μηδέν
Ετσι, σε αρκετές χώρες οι κεντρικές τράπεζες έχουν ελάχιστα πια περιθώρια τόνωσης της οικονομίας μέσω μείωσης των επιτοκίων, αφού αυτά βρίσκονται πολύ χαμηλά, σχεδόν στο 0%. Η δημοσιονομική προσαρμογή ενδεχομένως να αποδειχθεί περισσότερο ακριβή για τα μέλη μιας νομισματικής ένωσης, όπου απουσιάζει το πλεονέκτημα μιας υποτίμησης του νομίσματος.
Ενώ, αν όλες οι χώρες επιχειρήσουν δημοσιονομική προσαρμογή ταυτόχρονα, τότε το κόστος στην οικονομία θα είναι πιθανότατα μεγαλύτερο, αφού δεν θα μπορούν όλες οι χώρες να υποτιμήσουν ταυτόχρονα το εθνικό τους νόμισμα και να αυξήσουν τις εξαγωγές τους.
Οι συγγραφείς της έκθεσης εκτιμούν ότι μια μείωση του δημοσίου ελλείμματος κατά 1% συρρικνώνει συνήθως το ΑΕΠ μιας χώρας κατά 0,5% και αυξάνει την ανεργία κατά 0,33% σε μια διετία.
Καταλήγουν όμως στο συμπέρασμα ότι η συρρίκνωση του ΑΕΠ και οι υπόλοιπες επιπτώσεις μπορεί να είναι υπερδιπλάσιες σε μέγεθος αν οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούν μειώσουν τα επιτόκια και η δημοσιονομική προσαρμογή συμβεί συγχρονισμένα σε όλες τις χώρες.
Κάνει κακό η πολλή λιτότητα
Αν μη τι άλλο, οι διαπιστώσεις του ΔΝΤ δικαιώνουν εν μέρει τη στάση της αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία υποστηρίζει ότι η εφαρμογή αυστηρής λιτότητας θα κάνει μάλλον κακό παρά καλό. Από την άλλη εκθέτουν όσους συνεχίζουν να διαμηνύουν στην παρούσα φάση ότι η δημοσιονομική σταθεροποίηση δημιουργεί ανάπτυξη.
Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Καναδού υπουργού Οικονομικών Πολ Μάρτιν νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα από τη Σεούλ. Η χώρα του είχε επιβάλει στη δεκαετία του '90 αυστηρή λιτότητα, επιβραβεύτηκε με ραγδαία οικονομική ανάπτυξη και αποτέλεσε υπόδειγμα των οπαδών της δημοσιονομικής σταθεροποίησης.
«Το πράξαμε και επιβραβευτήκαμε κατά τη διάρκεια ανοδικής τροχιάς της οικονομίας», διευκρίνισε ο Μάρτιν. «Το ζήτημα δεν είναι αν μειώνεις τις δαπάνες, αλλά το αν μειώνεις το έλλειμμα. Και αυτό σε κάποιες περιπτώσεις σημαίνει να κάνει το αντίθετο, δαπανώντας», κατέληξε.
πηγη:enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου