Η ανακοίνωση των εαρινών προβλέψεων της Κομισιόν αποτέλεσε
«σκοτσέζικο ντους» για την κυβέρνηση.
Από τη μια μεριά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαμηλώνει τον πήχη της ανάπτυξης: 1,9% έναντι 2,5% για το 2018 και 2,3% έναντι 2,5% για το 2019.
Από την άλλη, εκτίμα ότι θα επιτευχθούν οι στόχοι του πλεονάσματος 3,5% για τα έτη 2018-19. Επιπλέον, προβλέπει περαιτέρω μείωση της
ανεργίας στο 20,1% για το 2018 και 18,4% για το 2019.
Εν ολίγοις, πιάνουμε τους μνημονιακούς στόχους, αλλά η ανάπτυξη (καίτοι υπαρκτή) παραμένει σχετικά ισχνή.
Διαψεύδεται δηλαδή η θεωρία του ελατηρίου την οποία είχε διατυπώσει Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ το 2016: «Μια οικονομία η οποία έχει συμπιεστεί επτά χρόνια σε τόσο έντονο βαθμό, θα έχει όπως λένε οι οικονομολόγοι rebound. Θα υπάρξει ανάπτυξη το 2017 μεγάλη.» Το «ελατήριο ακόμα να εκτοξευτεί…
Οι εξηγήσεις του ΥΠΟΙΚ
Μετά τον θόρυβο που προκάλεσε η ανακοίνωση της Κομισιόν , αξιωματούχος του ΥΠΟΙΚ έσπευσε να δώσει εξηγήσεις:
«Ο ρυθμός ανάπτυξης για την Ελλάδα το 2018 διαμορφώνεται στο 1,9% του ΑΕΠ, γεγονός αναμενόμενο λόγω της αναθεώρησης προς τα κάτω του ρυθμού μεγέθυνσης για το Δ' τρίμηνο του 2017 αλλά και του χαμηλότερου ρυθμού ιδιωτικής κατανάλωσης το 2017.» Στο ίδιο μήκος κύματος και ο επίτροπος Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί δήλωσε ότι το χαμήλωμα των προβλέψεων «οφείλεται στον αντίκτυπο που είχε η ανάπτυξη μόλις 0,1% της ελληνικής οικονομίας το τελευταίο τρίμηνο του 2017».
Εντούτοις, το να αποδίδει κανείς τη χαμηλότερη φετινή ανάπτυξη στο ότι και η περσινή ανάπτυξη ήταν χαμηλότερη, αποτελεί τον ορισμό της κυκλικής επιχειρηματολογίας. Το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί η ανάπτυξη παραμένει χαμηλή και πέρσι και φέτος.
Οι αιτίες
Τέσσερις είναι οι βασικές αιτίες για τις οποίες η ανάπτυξη καταγράφεται χαμηλότερη από όσο προβλεπόταν και, κυρίως, από όσο χρειάζεται:
Τα μεγάλα πλεονάσματα. Κάθε ευρώ που πάει στα μνημονιακά πλεονάσματα, είναι ένα ευρώ που φεύγει από την πραγματική οικονομία. Το ότι το 2017 έκλεισε με πλεόνασμα 4,2% σημαίνει ότι «τραβήχτηκαν» από την οικονομία 7,56 δισεκατομμύρια ευρώ που θα τροφοδοτούσαν την ανάπτυξη.
Οι χαμηλές ξένες επενδύσεις. Παρά το ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις σημείωσαν αύξηση 29% το 2017 έναντι του 2016, εντούτοις, το ποσό που αντιπροσωπεύουν, 3,59 δισ., δεν μπορεί οδηγήσει στην εκτίναξη μιας οικονομίας η οποία έχασε κατά τη διάρκεια του Μνημονίου το 25% του ΑΕΠ της. Το ασταθές φορολογικό περιβάλλον, η γραφειοκρατία, η διαφθορά αλλά και η γεωγραφική θέση των χώρας αποτελούν παράγοντες που δυσκολεύουν την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Η έλλειψη χρηματοδότησης. Βασικό αναπτυξιακό εργαλείο της οικονομίας είναι η τραπεζική χρηματοδότηση. Λόγω του τεράστιου όγκου των «κόκκινων» δανείων (NPE), οι τράπεζες δεν μπορούν να παίξουν τον αναπτυξιακό ρόλο τους μέσω της χρηματοδότησης επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Τον Ιανουάριο οι χορηγήσεις δανείων μειώθηκαν κατά 1,6%. Το συνολικό έλλειμμα χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας από την αρχή της κρίση υπολογίζεται στα 60 δισ. ευρώ.
Η παραοικονομία. Ο πραγματικός ρυθμός ανάπτυξης φαίνεται ότι είναι μεγαλύτερος από αυτόν που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ. Πλέον απτή απόδειξη αποτελεί το ότι η μείωση της ανεργίας είναι μεγαλύτερη από αυτήν που αντιστοιχεί στην καταγραφόμενη μεγέθυνση του ΑΕΠ. Δηλαδή η παραοικονομία καλά κρατεί, κάτι που παραδέχτηκε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στην ομιλία του στο ευρωκοινοβούλιο τον Φεβρουάριο: «Η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής ή καταπολέμηση για παράδειγμα της λαθρεμπορίας πετρελαίου ή καπνικών προϊόντων ήταν πολύ πιο δύσκολη τελικά απ΄ό,τι εμείς ως Αριστερά πιστεύαμε πως θα ήταν».
Πηγή: newpost
Από τη μια μεριά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαμηλώνει τον πήχη της ανάπτυξης: 1,9% έναντι 2,5% για το 2018 και 2,3% έναντι 2,5% για το 2019.
Από την άλλη, εκτίμα ότι θα επιτευχθούν οι στόχοι του πλεονάσματος 3,5% για τα έτη 2018-19. Επιπλέον, προβλέπει περαιτέρω μείωση της
ανεργίας στο 20,1% για το 2018 και 18,4% για το 2019.
Εν ολίγοις, πιάνουμε τους μνημονιακούς στόχους, αλλά η ανάπτυξη (καίτοι υπαρκτή) παραμένει σχετικά ισχνή.
Διαψεύδεται δηλαδή η θεωρία του ελατηρίου την οποία είχε διατυπώσει Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ το 2016: «Μια οικονομία η οποία έχει συμπιεστεί επτά χρόνια σε τόσο έντονο βαθμό, θα έχει όπως λένε οι οικονομολόγοι rebound. Θα υπάρξει ανάπτυξη το 2017 μεγάλη.» Το «ελατήριο ακόμα να εκτοξευτεί…
Οι εξηγήσεις του ΥΠΟΙΚ
Μετά τον θόρυβο που προκάλεσε η ανακοίνωση της Κομισιόν , αξιωματούχος του ΥΠΟΙΚ έσπευσε να δώσει εξηγήσεις:
«Ο ρυθμός ανάπτυξης για την Ελλάδα το 2018 διαμορφώνεται στο 1,9% του ΑΕΠ, γεγονός αναμενόμενο λόγω της αναθεώρησης προς τα κάτω του ρυθμού μεγέθυνσης για το Δ' τρίμηνο του 2017 αλλά και του χαμηλότερου ρυθμού ιδιωτικής κατανάλωσης το 2017.» Στο ίδιο μήκος κύματος και ο επίτροπος Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί δήλωσε ότι το χαμήλωμα των προβλέψεων «οφείλεται στον αντίκτυπο που είχε η ανάπτυξη μόλις 0,1% της ελληνικής οικονομίας το τελευταίο τρίμηνο του 2017».
Εντούτοις, το να αποδίδει κανείς τη χαμηλότερη φετινή ανάπτυξη στο ότι και η περσινή ανάπτυξη ήταν χαμηλότερη, αποτελεί τον ορισμό της κυκλικής επιχειρηματολογίας. Το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί η ανάπτυξη παραμένει χαμηλή και πέρσι και φέτος.
Οι αιτίες
Τέσσερις είναι οι βασικές αιτίες για τις οποίες η ανάπτυξη καταγράφεται χαμηλότερη από όσο προβλεπόταν και, κυρίως, από όσο χρειάζεται:
Τα μεγάλα πλεονάσματα. Κάθε ευρώ που πάει στα μνημονιακά πλεονάσματα, είναι ένα ευρώ που φεύγει από την πραγματική οικονομία. Το ότι το 2017 έκλεισε με πλεόνασμα 4,2% σημαίνει ότι «τραβήχτηκαν» από την οικονομία 7,56 δισεκατομμύρια ευρώ που θα τροφοδοτούσαν την ανάπτυξη.
Οι χαμηλές ξένες επενδύσεις. Παρά το ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις σημείωσαν αύξηση 29% το 2017 έναντι του 2016, εντούτοις, το ποσό που αντιπροσωπεύουν, 3,59 δισ., δεν μπορεί οδηγήσει στην εκτίναξη μιας οικονομίας η οποία έχασε κατά τη διάρκεια του Μνημονίου το 25% του ΑΕΠ της. Το ασταθές φορολογικό περιβάλλον, η γραφειοκρατία, η διαφθορά αλλά και η γεωγραφική θέση των χώρας αποτελούν παράγοντες που δυσκολεύουν την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Η έλλειψη χρηματοδότησης. Βασικό αναπτυξιακό εργαλείο της οικονομίας είναι η τραπεζική χρηματοδότηση. Λόγω του τεράστιου όγκου των «κόκκινων» δανείων (NPE), οι τράπεζες δεν μπορούν να παίξουν τον αναπτυξιακό ρόλο τους μέσω της χρηματοδότησης επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Τον Ιανουάριο οι χορηγήσεις δανείων μειώθηκαν κατά 1,6%. Το συνολικό έλλειμμα χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας από την αρχή της κρίση υπολογίζεται στα 60 δισ. ευρώ.
Η παραοικονομία. Ο πραγματικός ρυθμός ανάπτυξης φαίνεται ότι είναι μεγαλύτερος από αυτόν που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ. Πλέον απτή απόδειξη αποτελεί το ότι η μείωση της ανεργίας είναι μεγαλύτερη από αυτήν που αντιστοιχεί στην καταγραφόμενη μεγέθυνση του ΑΕΠ. Δηλαδή η παραοικονομία καλά κρατεί, κάτι που παραδέχτηκε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στην ομιλία του στο ευρωκοινοβούλιο τον Φεβρουάριο: «Η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής ή καταπολέμηση για παράδειγμα της λαθρεμπορίας πετρελαίου ή καπνικών προϊόντων ήταν πολύ πιο δύσκολη τελικά απ΄ό,τι εμείς ως Αριστερά πιστεύαμε πως θα ήταν».
Πηγή: newpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου