Η... σκακιέρα του τελικού

Γεωργιάδης και Αναστασίου έχουν την ευκαιρία να πάρουν τον πρώτο τίτλο στην καριέρα τους ως πρώτοι προπονητές.
Η ελπίδα είναι στο τέλος του παιχνιδιού οι πρωταγωνιστές να είναι οι ίδιοι και οι παίκτες τους και να
αξίζει να ασχοληθούμε μόνο με αυτούς...

Το όπλο του Αναστασίου

 Ο Αναστασίου ό,τι και να συμβεί θα δικαιούται να χαρακτηριστεί ως ο πιο πετυχημένος προπονητής της χρονιάς.
Μέχρι σήμερα έχει πετύχει εκπληκτικά πράγματα που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα συμβούν σε τόσο μεγάλη έκταση στην αρχή της χρονιάς.
Κατάφερε να έχει βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό από την αρχή της σεζόν όλους τους ποδοσφαιριστές του και σήμερα ο Παναθηναϊκός να είναι η πιο γυμνασμένη ομάδα της χώρας.
 Ο Παναθηναϊκός όχι κόντρα στον ΠΑΟΚ αλλά απέναντι σε οποιαδήποτε ελληνική ομάδα και να παίξει θα έχει πλεονέκτημα αν ο Αναστασίου προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί το όπλο του που είναι το physical game και το πρεσάρισμα.
Οδηγός για τον τελικό θα πρέπει να είναι το διπλό στο Καραϊσκάκη και η νίκη επί του ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο. Δύο αγώνες όπου με το πρεσάρισμα διέλυσε τους αντιπάλους του.
Τα ρεπορτάζ γράφουν πως σκέφτεται να χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα τρεις ποδοσφαιριστές (Μέντες, Πράνιτς, Πέτριτς) που έχουν ποιότητα αλλά που αυτήν την εποχή δεν είναι σε θέση να βγάλουν στον επιθυμητό βαθμό τη φυσική τους κατάσταση.

Αν όμως ο Αναστασίου ακολουθήσει τη λογική Καραϊσκάκη.

Α) πρέσινγκ ψηλά από Μπεργκ, Ατζαγκούν.
Β) κάλυψη στον Πράνιτς με τον Αμπεΐντ να παίζει στο πλάι του και αριστερά.
Γ) εκμετάλλευση της δυνατότητας που έχει ο Ζέκα να καλύπτει μεγάλο χώρο γηπέδου στη δεξιά πλευρά
Δ) Με τον σκληρό στο μαρκάρισμα Λαγό στη θέση 6.

Ο Παναθηναϊκός θα φαντάζει απίθανο να μην κυριαρχήσει στη μάχη του κέντρου και θα εκμεταλλευτεί την εκπληκτική φυσική κατάσταση των παικτών του. Δεν αποκλείεται να κερδίσει ακόμα και να κατέβει με τους Μέντες, Πράνιτς, Πέτριτς αλλά με αυτούς τους τρεις στη βασική ενδεκάδα χάνεται το πλεονέκτημα από την καθημερινή εξαιρετική δουλειά που γίνεται στο Κορωπί και ο Παναθηναϊκός θα πάει στη λογική να κερδίσει με την ποιότητά του.

Το δίλημμα Πέτριτς
Το θέμα είναι αν είναι σε θέση να το πετύχει. Με τον ΟΦΗ έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα.
Στο τέλος τα κατάφερε αλλά για εμένα είναι δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός του Φεβρουαρίου που στηριζόμενος στην ενέργειά του κέρδισε στα ντέρμπι τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ και έκανε το εκπληκτικό παιχνίδι που χάθηκε άδικα στην Τρίπολη είναι πολύ καλύτερος από αυτόν που παρουσιάστηκε με τον ΟΦΗ.

Ο Πέτριτς με τον ΟΦΗ στη φάση του πρώτου γκολ έδειξε πόσα κιλά μπάλα ξέρει. Επίσης όμως έγινε φανερό στη διάρκεια του αγώνα πως δεν είναι σε θέση να βγάλει ενενηντάλεπτο.
 Για την ακρίβεια γεμάτο ένα μισάωρο έχει ο Πέτρις και μπορεί να αποτελέσει μία πολύ καλή αλλαγή παιχνιδιού το τον ρίξει φρέσκο στη διάρκεια του τελικού και απέναντι σε πιο κουρασμένους αντιπάλους.
Ο Αναστασίου βέβαια τον βλέπει και στις προπονήσεις και ξέρει καλύτερα το πόσο χρονικό διάστημα μπορεί να βγάλει.
Η λογική των όσων έχουν συμβεί στο γήπεδο κάνει να μοιάζει πιο ορθολογικό να προτιμηθεί ένας εκ των Ατζαγκούν, Κλωναρίδη, Καρέλη να ξεκινήσει κοντά στον Μπεργκ και ο Πέτριτς να περάσει στη διάρκεια του τελικού.


Ρόμβος ή 4-4-1-1;
Από τα ρεπορτάζ προκύπτει πως ο Αναστασίου θα χρησιμοποιήσει 4άδα χαφ των Αμπεΐντ, Πράνιτς, Ζέκα, Μέντες. Δεν είμαι πάντως σίγουρος πως ο σχηματισμός θα έχει λογική ρόμβου. Για την ακρίβεια με δεδομένο πως ο ΠΑΟΚ παίζει με δύο παίκτες σε κάθε πλευρά και επίσης πως ο Αμπεΐντ αγωνίζεται πολύ καλύτερα από την ημέρα που απαλλάχτηκε από τις αρμοδιότητες του δημιουργού, θεωρώ πιθανό να παρουσιάσει ο Αναστασίου ένα 4-4-1-1 κάτι που το έκανε και στο Καραϊσκάκη.
Ειδικά όταν θα βρίσκεται σε θέση άμυνας και με δεδομένο πως ο ΠΑΟΚ θα ακουμπά πολύ την μπάλα στις πλευρές αυτή η διάταξη μοιάζει υποχρεωτική για να βγουν οι άμυνες στα πλάγια, εκτός αν ο Νάνο καταφέρει και πάρει παραμάζωμα τους Σκόνδρα, Λούκας και βγάλει μόνος του τη μία πλευρά.

Ο Αναστασίου θα δείξει με το αρχικό του σχήμα αν θα θελήσει να πάρει τον τελικό με τη δουλειά που ο ίδιος και το τεχνικό του επιτελείο έχουν κάνει όλη τη χρονιά, στηριζόμενος δηλαδή στο πρέσινγκ και στα πολλά κλεψίματα που αυτό θα φέρει ή αν ο ίδιος πιστεύει πως οι απουσίες του ΠΑΟΚ σε συνδυασμό με την κατάστασή που βρίσκεται αυτήν την εποχή η ομάδα του επιτρέπει να κερδίσει τον ΠΑΟΚ στηριζόμενος στους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Προσωπικά θεωρώ πως θα πάρει ένα αχρείαστο ρίσκο αν δεν στηριχτεί στους πιο σκληρούς, στους πιο έτοιμους ποδοσφαιριστές του.

Η αντικατάσταση των τιμωρημένων

Ο Γεωργιάδης έχει να αντιμετωπίσει τις σοβαρές απουσίες των Κατσουράνη, Νάτχο, Αθανασιάδη.
Το κενό του Κλάους θα καλυφθεί από τον έμπειρο Σαλπιγγίδη. Στην πράξη θα δούμε αν ο «Σάλπι» καταφέρει με την πείρα του να καλύψει την απώλεια του Κλάους η αν θα χαθεί ανάμεσα στα στόπερ του Παναθηναϊκού.

Στη θεωρία ο «Σάλπι» μπορεί να προσφέρει περισσότερο πρέσινγκ ψηλά, να πιέσει τους Σίλντενφελντ, Κουτρουμπή στην προσπάθεια να βγάλουν την πρώτη πάσα, αλλά φυσικά υπάρχει και ο κίνδυνος λόγου ύψους να χαθεί ανάμεσα στα σέντερ μπακ και στο εξάρι του Παναθηναϊκού και να μη δώσει τη δυνατότητα στους συμπαίκτες του να βγάλουν κάθετο παιχνίδι.

Το κενό του Νάτχο θα αναγκάσει τον Γεωργιάδη να ζητήσει περισσότερο να ακουμπήσει η μπάλα στους Στοχ, Λούκας. 
Ο Γεωργιάδης σε αντίθεση με τον Στέφενς πολλές φορές χρησιμοποιεί τους Στοχ, Λούκας από την πλευρά που βρίσκεται το καλό τους πόδι.

Πιθανότατα στη διάρκεια του παιχνιδιού να αλλάξουν πλευρές, θεωρώ πάντως πως η απουσία Νάτχο θα τον οδηγήσει να παίξουν με ανάποδα πόδια οι δύο ακραίοι του επιθετικοί καθώς είναι απαραίτητο να μπαίνουν προς τα μέσα και να λειτουργήσουν σαν δημιουργοί.

Το κενό του Κατσουράνη
Καθαρά τακτικά η μεγαλύτερη απώλεια είναι του Κατσουράνη. Τα τρία παιχνίδια με τον Ολυμπιακό απέδειξαν πως ο ΠΑΟΚ λειτουργεί καλύτερα όταν ο Κάτσε παίζει ένα κλικ πιο μπροστά από τη θέση 6.
Δεν αποκλείω να συμβεί αλλά αν οι απουσίες των Κατσουράνη, Νάτχο τον οδηγήσει σε διάταξη με τον Κάτσε εξάρι, τον Λάζαρ δίπλα του και σε απόσταση έναν εκ των Νίνη, Βούκιτς, είναι σαν να μην έλαβε το μήνυμα που του έδωσε το πρώτο 20λεπτο στο Καραϊσκάκη.

Στα δύο παιχνίδια της Τούμπας με Ολυμπιακό ο ΠΑΟΚ λειτούργησε πολύ καλύτερα με τον Κατσουράνη μπροστά από τα στόπερ και τον Κάτσε να μπορεί να δίνει ενέργεια και μάχες στον άξονα.

Με δεδομένο πως δεν υπάρχει χαφ να λειτουργήσει τακτικά όπως ο Κατσουράνης και ότι ο Παναθηναϊκός στηρίζεται πολύ στο physical game, είναι απαραίτητο η διάταξη Γεωργιάδη να γεμίζει το κέντρο και να δώσει τη δυνατότητα στους παίκτες του να βγάλουν ενέργεια και φυσικά να μη δημιουργεί αριθμητικό μειονέκτημα στον πιο νευραλγικό χώρο.
Γι' αυτόν τον λόγο θεωρώ πιθανότερη τη χρησιμοποίηση στη θέση του εσωτερικού μέσου του Κίτσιου.

Παιχνίδι από τα πλάγια
Η απουσία του Νάτχο αναγκάζει όπως έγραψα και παραπάνω τον Γεωργιάδη να ζητήσει ανάπτυξη από τα πλάγια. Ο τεχνικός του ΠΑΟΚ σίγουρα θα περιμένει ένα μεγάλο παιχνίδι από τον Στοχ. Αυτοί οι μεγάλοι αγώνες ζητάνε ήρωες, μπορούν να κριθούν από μία μεγάλη βραδιά ενός σταρ αλλά και να βρεθεί κάποιος απρόσμενος πρωταγωνιστής.
Ο Στοχ πάντως κάτι χρωστάει.
Στην Τούμπα δεν παίχτηκε σε διάρκεια ποδόσφαιρο με τον Ολυμπιακό, όσο όμως κύλησε η μπάλα ο Στοχ έδειχνε πως ήταν έτοιμος να δώσει απαντήσεις.
Εδειξε φρέσκος και τα πόδια του έβρισκαν ξανά στόχο.

Αν θεωρήσουμε πως ο Αναστασίου ακολουθήσει τον ρόμβο, οι Στοχ, Λούκας θα μπορέσουν αρκετές φορές να πάνε στο ένας με έναν με αντίπαλους τους αξιόπιστους πάντως ανασταλτικά Τριανταφυλλόπουλο, Νάνο.
Επίσης παίζοντας με ανάποδα πόδια οι Στοχ, Λούκας και κλίνοντας προς τα μέσα θεωρητικά θα μπορέσουν να πάρουν πλεονέκτημα αριθμητικό με ανεβάσματα των ακραίων μπακ.

Τον συμμάζεψε ο Γεωργιάδης
Ο Γεωργιάδης σίγουρα έχει συμμαζέψει τον ΠΑΟΚ από την ημέρα που ανέλαβε. Ο σημερινός ΠΑΟΚ δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που αν εξαιρέσουμε το παιχνίδι στην Καλλονή δεν έχει κερδίσει φέτος παιχνίδι από την Αθήνα και κάτω. Βοήθησε πολύ την αμυντική λειτουργία του ΠΑΟΚ με την απόφασή του να καθιερώσει μία συγκεκριμένη αμυντική τετράδα και πήρε πολλά σε ενέργεια και πρεσάρισμα από τη μονιμοποίηση του Κάτσε στον άξονα.
Τα μεγάλα παιχνίδια κερδίζονται σε μεγάλο ποσοστό από τον άξονα.

Αν αποφασίσει να ξεκινήσει έναν εκ των Νίνη, Βούκιτς, θα προσφερθεί περισσότερο βοήθεια στον Σαλπιγγίδη αλλά θα χαθεί ποδοσφαιριστής από το κέντρο.
Ο Γεωργιάδης περιμένει σίγουρα μεγάλο παιχνίδι από τους Στοχ, Λούκας και πρέπει να βρει την πλευρά που θα χτυπήσει.
Θεωρητικά ο Τριανταφυλλόπουλος είναι χειρότερος στο ατομικό μαρκάρισμα ακραίων από τον Νάνο, αλλά ο Ζεκά καλύπτει καλύτερα απ' ό,τι ο Πράνιτς. Κάποιες φορές βέβαια ο Αναστασίου ζητά από τον Ζέκα να παίξει εσωτερικός αριστερός μέσος, αλλά αυτές τις λεπτομέρειες θα τις μάθουμε όταν ξεκινήσει το παιχνίδι.

Τις απαντήσεις θα τις πάρουμε στο γήπεδο.
 Κλείνω με την ευχή που άνοιξα το κείμενο. Στο τέλος της βραδιάς οι πρωταγωνιστές να είναι οι αθλητές και η συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές.

απο τον  Τσάρλυ

απο το  sentragoal.gr